Η ΠΡΟ­ΣΕΥ­ΧΗ, τα νεύρα της ψυ­χής.

Τά νεῦ­ρα τῆς ψυ­χῆς εἷ­ναι ἡ προ­σευ­χή. ῞Ο­πως δέν μπο­ρεῖ νά ὑ­πάρ­ξη
ἄν­θρω­πος χω­ρίς καρ­διά, ἒ­τσι δέν μπο­ρεῖ νὰ ζη­ση ἄν­θρω­πος χω­ρίς τήν προ­σευ­χή. Ὁ ἄν­θρω­πος πού δέν προ­σε­ύ­χε­ται εἶ­ναι νε­κρός, δι­ό­τι δέν ἔ­χει ἐ­πι­κοι­νω­νί­α μέ τήν πη­γή τῆς ζω­ῆς, τόν Θεό. Καί ὅ­πως τά φυ­τά πού δέν πο­τί­ζον­ται, μα­ρα­ί­νον­ται καί ξη­ρα­ί­νον­ται, ἔ­τσι καί ὁ ἄν­θρω­πος πού δέν προ­σε­ύ­χε­ται μα­ρα­ί­νε­ται καί ξη­ρα­ί­νε­ται πνευ­μα­τι­κά.Εἶ­ναι λοι­πόν ἡ προ­σευ­χή με­τα­ξύ τῶν ἄλ­λων: δι­ά­λε­ξις καί συ­νο­μι­λί­α μέ τόν Θεό, πό­θος καί ἀ­πό­δει­ξις τῆς ἀ­γά­πης πρός τόν Θεό, ὅ­πλο ἰ­σχυ­ρό, φῶς τῆς ψυ­χῆς.

Καί τά ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα; συν­τε­λεῖ στήν πρό­ο­δο τῆς ἀ­ρε­τῆς, ἀ­πο­μα­κρύ­νει τίς δαι­μο­νι­κές ἐ­πι­θέ­σεις, πα­ρη­γο­ρεῖ τόν ἄν­θρω­πο, ἀ­πο­μα­κρύ­νει τά πά­θη.

῾Α­γί­ου ᾽Ι­ω­άν­νου τοῦ Χρυ­σο­στό­μου