Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Ἀναλήψεως, ὅπερ ἀναγινώσκεται σταθερῶς κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, πρὶν διηγηθῇ τὰ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, ἐξιστόρησε μίαν τῶν ἀπροόπτων καὶ αἰφνιδίων ἐκείνων ἐμφανίσεων τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς του. Κατὰ τὴν διήγησιν ταύτὴν ὁ Ἰησοῦς δὲν ἐνεφανίσθη πρὸς τοὺς μαθητάς τοῦ ἐν τῷ τόπῳ, ὁπόθεν ἔμελλε ν᾿ ἀναληφθῇ, ἐπὶ τοῦ ὄρους τοῦ Ἐλαιῶνος, ἀλλ᾽ ἐνεφανίσθη πρὸς αὐτοὺς ἐν μέσῳ τῆς Ἱερουσαλήμ· ἐνεφανίσθη πρὸς αὐτοὺς ἐν μέσῳ τῆς αὐτοκατακρίτου καὶ Χριστοκτόνου πόλεως, καὶ ἐκεῖθεν παραλαβὼν αὐτοὺς καὶ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτῶν βαδίζων, διέτρεξε μετ᾽ αὐτῶν τὰς κυριωτέρας ὁδοὺς τῆς πόλεως, τοὺς ὡδήγησε καὶ τοὺς εἰσήγαγεν εἰς τὴν μεγάλην ὁδόν, ἥτις ἔφερεν ἐξ Ἱεροσολύμων εἰς τὸ ὄρος τῶν ᾿Ελαιῶν, καὶ τοὺς ἐξήγαγε διὰ τῶν πυλῶν της. Καὶ ὅλη αὐτὴ ἡ κίνησις λαμβάνει χώραν καὶ γίνεται ἡ τελευταία αὕτη σωματικῇ ἐμφάνεια καὶ παρουσία τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς του κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν ἡμέραν, ὁπόθεν θ᾽ ἀνελαμβάνετο εἰς οὐρανούς, ἵνα ἐξυπνίσῃ ἐπὶ τέλους ἀπὸ τῆς ἀναισθησίας της ἡ καθεύδουσα πόλις, καὶ λάβῃ γνῶσιν τῆς ἐσχάτης τοὐλάχιστον ταύτης ἐπισκέψεως τοῦ Λυτρωτοῦ τῆς.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Ἐμφανίζεται ἐν Ἱερουσαλὴμ τὸ ὕστατον ὁ Χριστός, διέρχεται μετὰ τῶν μαθητῶν του τὰς ὁδούς, τὰς ἀτραποὺς καὶ ρύμας τῆς πόλεως, ἐξέρχεται ἐκ τῶν πυλῶν της τόσον ἐπισήμως καὶ πανηγυρικῶς, καὶ εἰσέρχεται μὲ σταθερὸν βῆμα εἰς τὴν φέρουσαν εἰς Βηθανίαν καὶ πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν μεγάλην λεωφόρον, διατί; ἵνα ἴδῃ ἐπὶ τέλους ἡ ἄπιστος πόλις, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν, ἡ πόλις ἡ βυθισθεῖσα εἰς τὸ μεγὰ ἔγκλημα τῆς θεοκτονίας, ἵνα ἴδῃ τὸν Βασιλέα τοῦ Ἰσραὴλ ἐπισκεπτόμενον τὸ ἔσχατον αὐτὴν καὶ ἀναγνωρίσῃ αὐτὸν καὶ σωθῇ!
Ἀλλ᾽ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἔμεινεν ἀναίσθητος καὶ πρὸς τὴν ἐσχάτην ταύτην ἐπίσκεψιν! Ἆρά γε ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶδε τότε τὸν Ἀναστάντα Βασιλέα της ἀλλ᾽ ἐν τῇ ἀπιστίᾳ καὶ τῇ πωρώσει της δὲν ἐπίστευσε καὶ πάλιν εἰς αὐτόν, ἢ οὐδόλως εἶδεν αὐτόν, οὐδ᾽ ἠσθάνθη κἂν καὶ τὴν ἐπίσκεψίν του ταύτην τὴν ἐσχάτην, καθ᾽ ὅν χρόνον τόσοι καὶ τόσοι ταπεινοὶ πιστοὶ εἶδον αὐτὸν καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν καὶ ἐσόθησαν;
Εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ὁποία οἰκτρὰ τύφλωσις διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὁποία σκληρὰ τύχη διὰ τὴν ἔνδοξον πόλιν Ἱερουσαλήμ! Ὁ Χριστὸς διὰ τελευταίαν φορὰν ἐπιφαίνεται ἐν μέσῳ τῆς πόλεως ὄχι ὡς Κριτής, ἀλλ᾽ ὡς Σωτήρ, ἕτοιμος ν᾿ ἀκούσῃ καὶ δεχθῇ τὴν μετάνοιάν τῆς, διὰ τὸ ἔγκλημα εἰς ὃ προσφάτως ἐβυθίσθη, ἕτοιμος ν᾿ ἀκούσῃ καὶ δεχθῇ τὴν μετάνοιάν της καὶ τὴν ἐλεήσῃ καὶ διὰ τοῦτο διέρχετας ὅλας τὰς ἀγυιάς της· ἀλλ᾽ οἱ ἄρχοντές της ἐν τῇ ἀλαζονίᾳ καὶ τῇ παρώσει τῆς καρδίας τῶν δὲν ἠσθάνθησαν τὴν ἐπίσκεψιν, ἢ μᾶλλον ἀπέρριψαν καὶ τὴν μεγίστην ταύτην συγκατάβασιν καὶ δωρεάν, καὶ οὕτως ἡ ὡραία πόλις, ἡ ἔνδοξος Ἱερουσαλήμ, ἡ ἕδρα τῶν Προφητῶν, ἡ καθέδρα τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων, ἐγκαταλείπεται πλέον ἔρημος, διότι ἐξῆλθε καί ἀπεμακρύνθη πλέον ἀπ᾽ αὐτῆς ὁ Ἰησοῦς. Χριστός, καὶ μετ᾽ οὐ πολὺ κατηδαφίσθη ἐξ ὁλοκλήρου, καὶ δὲν ἔμεινε, λίθος ἐπὶ λίθον ἐκεῖ, τὰ δὲ μεγαλοπρεπῆ ἐρείπιά της, καὶ αὐτὰ ἐγένετο ὡσεὶ χνούς, ὅν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, καὶ τὰ πάντα ἠφανίσθησαν εἰς σημεῖον τῆς ἀπιστίας καὶ τιμωρίας της καὶ πρὸς σωφρονισμὸν καὶ παραδειγματισμὸν τῶν ἀπιστούντων καὶ διεφθαρμένων ἐθνῶν!