Κάποιος μοναχός ρώτησε κάποιον Γέροντα:
– Αββά παρακαλώ τους Γέροντες και μου μιλούν για την σωτηρία της ψυχής μου και δεν κρατώ τίποτε από όσα μου λένε. Για ποιόν λόγο λοιπόν, να ζητώ την βοήθειά τους, αφού δεν κάνω τίποτε. Είμαι ολόκληρος μία ακαθαρσία…!
Εκεί δίπλα ήταν δύο δοχεία και του λέει ο Γέροντας:
[sc name=”vyzantina-skoylarikia” ][/sc]
– Έλα φέρε ένα από τα δοχεία, ρίξε μέσα λάδι και κλείστο. Κατόπιν άδειασέ το και βάλτο στη θέση του.
Το έκανε ο μοναχός, όπως του είπε ο Γέροντας, μία και δύο φορές.
Ύστερα του λέει:
– Φέρε τώρα και τα δύο και δες ποιό είναι πιο γυαλιστερό.
– Το δοχείο που έριξα το λάδι, είναι πιο γυαλιστερό.
– Έτσι και η ψυχή, λέει ο Γέροντας. Ακόμα και στην περίπτωση που δεν κρατάει τίποτε από όσα ρωτάει, είναι όμως πιο καθαρή από την ψυχή εκείνου, που δεν ρωτάει καθόλου…
Από το Γεροντικό