«…Απο αυτό θά εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θά πλανήσουν πολλούς ανθρώπους. Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θά ενεργει μέ πονηρία με σκοπό νά ελκύση εντός της αιρέσεως εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δέν θά αρχίσει κατ’ ευθείαν νά απορρίπτη τά δόγματα της Αγίας Τριάδος, την θεότητα του Ιησού Χριστού και την αρετή της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίση ανεπαισθήτως να διαστρέφη τις διδασκαλίες και τούς θεσμούς της Εκκλησίας και τό πραγματικό νόημά τους, όπως μας παρεδόθησαν από τούς Αγίους Πατέρες εν Αγιω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθουν αυτές τίς πανουργίες του εχθρου, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις τήν πνευματικήν ζωήν. Οι αιρετικοί θά πάρουν τήν εξουσίαν επί της Εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς των υπηρέτας παντου, οι δέ πιστοί θά καταφρονώνται.
Ο Κύριος ειπεν: «από των καρπων αυτων επιγνώσεσθε αυτούς»’ και έτσι από τούς καρπούς των, όπως επίσης και από τις ενέργειες των αιρετικων αγωνίσου νά διακρίνης αυτούς από τους αληθινούς ποιμένας. Αυτοί ειναι πνευματικοί ληστές, λεηλατουντες τό πνευματικόν ποίμνιον και θά εισχωρουν εις τήν αυλήν των προβάτων (την Εκκλησίαν) αναβαίνοντες αλλαχόθεν (και όχι απο την πύλην), όπως ακριβως προειπεν ο Κύριος. Θά εισχωρουν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν και καταπατουντες τους θείους θεσμούς.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Ο Κύριος τους αποκαλεί κλέπτας (Ιω. ι’, 1). Πράγματι, το πρώτο έργο που θά κάνουν θά είναι ο διωγμός των αληθινων ποιμένων, η φυλάκισις και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θά ειναι αδύνατον σ’ αυτούς νά λεηλατήσουν τά πρόβατα. Γι’ αυτό παιδί μου όταν ίδης την παραβίασιν της πατερικης παραδόσεως και της Θείας Τάξεως εις την Εκκλησίαν, της Τάξεως που εγκαθιδρύθη από τόν ίδιο τόν Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθει, αν και πρός το παρόν μπορει να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θά διαστρέφουν την Αγίαν Πίστιν (Ορθοδοξίαν) ανεπαισθήτως μέ σκοπό νά επιτύχουν, καλύτερα νά παραπλανήσουν και δελεάσουν τούς απείρους στά δίκτυα τους. Ο διωγμός δέν θά στρέφεται μόνον εναντίον των ποιμένων, αλλά εναντίον όλων των υπηρετων του Θεου, διότι όλοι εκεινοι πού θά κυβερνωνται από την αίρεσιν δέν θά ανέχονται την ευσέβειαν. Νά αναγνωρίζης αυτούς τούς λύκους μέ ένδυμα προβάτων, από τίς υπερήφανες διαθέσεις τους και την αγάπη τους για την εξουσία. Θα ειναι συκοφάντες, προδότες, ενσπείροντες πανταχου έχθραν και κακίαν. Οι αληθινοί υπηρέται του Θεου ειναι ταπεινοί, αγαπουν τόν πλησίον και ειναι υπήκοοι εις τήν Εκκλησίαν.
Οι Μονάζοντες θά καταπιέζονται μεγάλως από τους αιρετικούς και ο μοναχικός βίος θά περιφρονειται. Τά Μοναστήρια θά λιγοστεύσουν, ο αριθμός των μοναχων θά μειωθει και αυτοί που θά μένουν θά υποφέρουν ποικίλους εκβιασμους. Αυτοί οι εχθροί του μοναχικου βίου τέλος πάντων έχοντες εμφάνισιν μόνον ευσεβείας, θά προσπαθουν νά ελκύουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος των, υποσχόμενοι σ’ αυτούς προστασία και γήινα αγαθά, κακοποιουντες τούς αντιτιθεμένους σ’ αυτούς με διώξεις. Αυτές οι κακοποιήσεις θά προξενουν μεγάλη απόγνωση στούς ολιγοψύχους, αλλά εσύ παιδί μου να χαίρεσαι διότι έχεις ζήσει μέχρι τουτον τον καιρόν, επειδή σύμφωνα με τόν λόγον του Κυρίου (Ματθ., ι’, 32), πιστοί τότε, πού δέν έχουν δείξει τίποτα άλλες αρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον και μόνον επειδή εστάθησαν στερεοί είς την πίστιν. Νά φοβησαι τόν Κύριον παιδί μου. Να φοβησαι μήπως απωλέσης τόν στέφανον που ετοιμάσθηκε γιά σένα. Να φοβησαι μήν αποβληθης παρά του Κυρίου εις τό σκότος το εξώτερον και την αιώνιον κόλασιν. Στέκε ανδρείως εις την πίστιν και εάν ειναι αναγκαιον υπόμενε διωγμούς και άλλες θλίψεις διότι ο Κύριος θά ειναι μαζί σου’ και οι άγιοι Μάρτυρες και Ομολογηταί θά βλέπουν με χαρά τούς αγωνας σου.
Όμως αλλοίμονον στούς μοναχούς σ’ αυτές τις ημέρες που θά ειναι δεμένοι μέ υπάρχοντα και πλούτη, οι οποιοι ένεκα της αγάπης, της «ειρήνης» θά ειναι έτοιμοι νά υποταχθουν εις τους αιρετικούς. Αυτοί θά αποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους μέ τό νά λένε «εμεις συντηρουμε και σώζομε τό μοναστήρι, και ο Κύριος θά μας συγχωρήση». Οι ταλαίπωροι και τυφλοί δέν αντιλαμβάνονονται ότι διά μέσου της αιρέσεως οι δαίμοντες θά εισέρχονται στό μοναστήρι, τό οποιον δέν θά ειναι πλέον τότε ένα άγιο μοναστήρι, αλλά γυμνοί τοιχοι από όπου η χάρις θά αποχωρει.
Ο Θεός οπωσδήποτε ειναι ισχυρότερος από τούς εχθρούς και ποτέ δέν θά εγκαταλείψη τούς υπηρέτας του. Αληθινοί Χριστιανοί θα ευρίσκονται έως τέλους αιωνος τούτου, μόνον πού θα προτιμουν να ζουν σέ απομακρυσμένους και ερημικούς τόπους. Νά μήν φοβησαι τις θλίψεις, αλλά μαλλον να φοβησαι τήν ολέθριον αίρεσιν, διότι αυτό ειναι πού μας γυμνώνη από τήν θεία χάρη και μας χωρίζει από τον Χριστόν. Αυτός ειναι και ο λόγος διά τόν οποιον ο Κύριος μας έδωσε τήν εντολή να θεωρουμε τούς αιρετικούς σαν Χριστοκαπήλους και ειδωλολάτρας. Και έτσι παιδί μου ενδυναμου μέ την χάριν του Ιησού Χριστού. Βιάσου νά ομολογήσεις υπέρ της πίστεως και νά υπομένεις θλίψεις σάν καλός στρατιώτης του Κυρίου Ιησού Χριστού (2 Τιμ. Β’, 1-3), ο οποιος ειπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τόν στέφανον της ζωής» (Αποκ. β’, 10).
Είς Αυτόν σύν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι άς είναι Δόξα, Τιμή και Κράτος εις αιώντα αιώνων. Αμήν.