«…Εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες γνωρίζουμε από την Ιστορία μας να είμαστε αγωνιστικοί και αισιόδοξοι. Επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα, γι’ αυτό και αισιοδοξούμε! Η αισιοδοξία είναι μέγεθος πνευματικό. Εάν όλα πάνε καλά, δεν χρειάζεται να αισιοδοξείς. Χρειάζεται, όταν όλα είναι χάλια. Διότι, όταν πλέον ανθρωπίνως δεν γίνεται τίποτε, τότε ανοίγει ο δρόμος για να επέμβει ο Θεός, εφ’ όσον εμείς ταπεινωθούμε και μετανοήσουμε.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Έτσι λοιπόν, η ελπίδα και η αισιοδοξία είναι ό,τι περισσότερο χρειαζόμαστε αυτήν την ώρα.
Το πονηρό σύστημα της ανομίας εργάζεται για να μας ρίξει στην αποθάρρυνση και στην απαισιοδοξία, με τη μεθοδευμένη οικονομική κρίση, τα αλλεπάλληλα σοκ και τις ανατροπές σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και εθνικής μας ζωής.
Ας μην τους κάνουμε το χατίρι να τα παρατήσουμε.
Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια.
Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός.
Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα.
Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα.
Μη φοβάσθε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε τη θύελλα που πάει να ξεσπάσει;
Ούτε τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι…