Ερώτησαν κάποτε τον Άγιο Ιωάννην, μαθητή άξιον του Μ. Βαρσανουφίου, για το θέμα της εξομολογήσεως και εκείνος εξήγησε με τα ακόλουθα:
Ερώτηση- Ο λογισμός μου λέγει να μη ρωτώ τους Πνευματικούς Πατέρες, μήπως από την αδυναμία μου καταφρονησω ότι μάθω και αμαρτήσω.
Απάντηση- Ο λογισμός αυτός είναι πολύ κακός και μην τον ανεχθεις. Διότι, αν κανείς μάθει ότι αμάρτησε, θα κατακρίνει τον εαυτό του. Εάν πάλι αμαρτήσει και δεν το μάθει ( με την εξομολόγηση), δεν θα κατακρίνει ποτέ τον εαυτό του και θα μένουν τα πάθη του αθεράπευτα. Γι’ αυτό και υποβάλλει ο διάβολος τέτοιες σκέψεις στον άνθρωπο, ώστε να μείνουν αθεράπευτα τα πάθη του. Όταν λοιπόν σου λέγει ο λογισμός ότι δεν μπορείς να εκπληρώσεις την εντολή από αδυναμία, τότε ρώτα με αυτόν τον τρόπον: Επειδή θέλω να κάνω αυτό το πράγμα, πες μου Πάτερ, τι είναι συμφέρον; Και ξέρω μεν ότι κι αν μου πεις, δεν μπορώ να τηρήσω την εντολή, αλλά για τούτο και μόνο θέλω να μάθω, για να κατακρίνω τον εαυτό μου ότι παραβλεψα το συμφέρον. Αυτό δε είναι και η ταπείνωση σου. Ο Κύριος να φυλάξει την καρδιά σου, με τις ευχές των Αγίων. Αμήν
