Πολλοί χριστιανοί δεν εκκλησιάζονται τις Κυριακές τακτικά και αρκούνται να πηγαίνουν κατά αραιά διαστήματα σε εξωκκλήσια και να ανάβουν εκεί ένα κερί.
Καλύπτουν τη συνείδησή τους και δικαιολογούνται λέγοντας ότι ντρέπονται τον πολύ κόσμο (συνωστισμός) και δεν έχουν πολύ χρόνο να αφιερώσουν στη λατρεία του Θεού.
Ανάβοντας ένα κεράκι στα εξωκκλήσια είναι σαν να πεινάς και τρως ελάχιστο φαγητό. Όπως το σώμα δεν χορταίνει με το λίγο φαγητό, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από πολλή πνευματική τροφή.
Σε κάθε θεία Λειτουργία έρχεται πλούσια η θεία Χάρη και τρέφει την ψυχή. Η πλούσια τροφή υπάρχει στη θεία Λειτουργία, γιατί έρχεται το Άγιο Πνεύμα και αγιάζει τα Τίμια Δώρα, τον άρτο και τον οίνο.
Όσο για τον συνωστισμό της κυριακάτικης Λειτουργίας είναι αδικαιολόγητοι. Όλοι οι άνθρωποι ζουν πολλούς συνωστισμούς στη ζωή τους. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στα γήπεδα οι συνωστισμού είναι συχνοί και κάποιες φορές επικίνδυνοι.
Για τη μετακίνηση και τη διασκέδασή τους υπομένουν το συνωστισμό, στο ναό γιατί να μην τον υπομείνουν; Στο ναό μπορούν να διαλέξουν ένα απόμερο σημείο και να συμμετέχουν ήσυχα στη λατρεία του Θεού. Πραγματικός συνωστισμός εξάλλου υπάρχει μόνο κατά τις μεγάλες γιορτές.
Όσο για το χρόνο, που τους λείπει, πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Θεός θα τους βοηθήσει στη ζωή τους και με τις ευεργεσίες Του θα κερδίσουν περισσότερο χρόνο απ’ αυτόν που θα θυσιάσουν γι’ Αυτόν.
Εξάλλου η παρούσα ζωή μπροστά στη διάρκεια και την αξία της μέλλουσας αιώνιας ζωής είναι ελάχιστη. Η λίγη θυσία για τον Θεό μετράει θετικά στη αιώνια σωτηρία. Οι καθημερινές δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ. Η ζωή όμως θα τελειώσει. Κι αν δεν ενωθούμε από εδώ με τον Θεό, πως θα βρεθούμε κοντά Του στον παράδεισο;
