σχόλιο: όλως τυχαίως στη Λεσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν καλεσμένη φέτος η Ελληνίδα Νίκη Γουλιμή, συνιδρύτρια της «Nova Credit Inc» από την εταιρεία με το ηλεκτρονικό βιβλιαριο -διαβατήριο
Ενημερωτικό δελτίο πρότασης πολιτικής των Ηνωμένων Εθνών κάνει λόγο για μια Ψηφιακή Ταυτότητα συνδεδεμένη με τον τραπεζικό σας λογαριασμό
Μία πρόταση που διατυπώνεται όλο και συχνότερα από διεθνείς μη εκλεγμένες ομάδες
Από την Didi Rankovic
Τα Ηνωμένα Έθνη – ή τουλάχιστον κάποιοι μέσα στα Ηνωμένα Έθνη που ουσιαστικά κινούν τα νήματα – πρέπει να αισθάνθηκαν ότι υστερούν ως προς την προώθηση αμφιλεγόμενων ιδεών όπως η Ψηφιακή Ταυτότητα (Digital ID) σε σύγκριση με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) – ακόμα κι αν έχουν κατ’ εξακολούθηση ασκήσει πίεση προς την ίδια κατεύθυνση.
Και τώρα έχουμε τον ΟΗΕ να προτείνει όχι μόνο την εισαγωγή των Ψηφιακών Ταυτοτήτων, αλλά και τη διασφάλιση ότι οι κεντρικές αρχές τις συνδέουν με τραπεζικούς λογαριασμούς ή λογαριασμούς χρημάτων σε κινητά (ηλεκτρονικά πορτοφόλια) πολιτών.
Αυτό παρατηρείται μέσα σε έναν καταιγισμό προτάσεων και πρωτοβουλιών, που χαρακτηρίζονται από διαφωνούντες ως «τρομακτικές», οι οποίες εμπεριέχονται σε τρία ενημερωτικά δελτία προτάσεων πολιτικής με τίτλους «Ένα Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο, Μεταρρυθμίσεις στη Διεθνή Χρηματοοικονομική Αρχιτεκτονική και Το Μέλλον της Εξωγήινης Διακυβέρνησης».
Ο σκοπός των ενημερωτικών δελτίων είναι να επιτύχουν αυτό που είναι γνωστό ως «όραμα για το μέλλον» του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Antonio Guterres – «Η κοινή μας ατζέντα» – για το οποίο θα δοθεί το πράσινο φως τον Σεπτέμβριο του 2024 κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης με τίτλο «Η σύνοδος κορυφής για το μέλλον».
Από το δελτίο (επισημασμένο πλαίσιο στην παραπάνω εικόνα):
«Οι Ψηφιακές Ταυτότητες που συνδέονται με τραπεζικούς λογαριασμούς ή λογαριασμούς χρημάτων σε κινητά (ηλεκτρονικά πορτοφόλια) μπορούν να βελτιώσουν την παροχή κάλυψης κοινωνικής προστασίας και να εξυπηρετήσουν την καλύτερη εύρεση δικαιούχων που πληρούν (διάφορες κατά περίπτωση) προϋποθέσεις. Οι ψηφιακές τεχνολογίες μπορεί να συμβάλουν στη μείωση των διαρροών, των σφαλμάτων και του κόστους κατά το σχεδιασμό προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας».
Χωρίς διαφορά από τους ανεπίσημους ομολόγους του στο WEF, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ομιλεί επίσης ουσιαστικά για τη ρύθμιση του παγκόσμιου ψηφιακού μέλλοντος και χρησιμοποιεί φράσεις όπως η διεθνής συνεργασία και πολλά ενδιαφερόμενα μέρη (stakeholders*), που θα προωθήσουν αρχές, στόχους και δράσεις, με άλλα λόγια, κανόνες για – (“περιμένετε, έρχεται…”, ΣτΜ: αναφέρει ειρωνικά η συντάκτης του άρθρου) – «ένα ανοιχτό, ελεύθερο, ασφαλές και ανθρωποκεντρικό ψηφιακό μέλλον».
Οι επικριτές, ωστόσο, πιστεύουν ακράδαντα και συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι το ψηφιακό μέλλον, όπως το οραματίζονται αυτές οι ομάδες – επίσημα ή ανεπίσημα – θα είναι ακριβώς το αντίθετο από ανοιχτό, ελεύθερο ή ανθρωποκεντρικό.
Αναφορικά με το «όραμα» των Ηνωμένων Εθνών για ένα μελλοντικό παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, υποτίθεται ότι αυτό θα εναρμονιστεί με την Ατζέντα του 2030 για Βιώσιμη Ανάπτυξη και θα ελέγχεται από… κάτι που ονομάζεται «σώμα της κορυφής» (“apex body”, βλ. παρακάτω εικόνα), το οποίο μένει ακόμη να συσταθεί.
Οι βασικοί παράγοντες εδώ θα είναι ο επικεφαλής (γενικός γραμματέας) των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και η Ομάδα των 20, το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο και «διευθυντές διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων».
Μέσα σε αυτό (το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα), ο ΟΗΕ βλέπει «οράματα» για «ένα Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο» – ακούγεται αρκετά αβλαβές, αλλά αυτό που πρόκειται να επιτύχει δεν είναι. Είναι πολίτες, συσκευές και οντότητες, όλα δεμένα σε ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο που προφανώς θα μπορεί να υπόκειται σε κεντρική διαχείριση.
Όταν εκείνοι που σχεδιάζουν αυτό το σύστημα ανησυχούν για οποιοδήποτε τυχόν αρνητική συνέπεια, ποτέ δεν το βλέπουν ότι μπορεί όλους να τους επηρεάζει – αλλά μόνο την «κοινωνία των πολιτών (…) ή κάποιες ξεχωριστές ομάδες που αποκλείονται από κοινωνικά προνόμια».
——————
* stakeholders ενός οργανισμού (στην προκειμένη περίπτωση του ΟΗΕ) θεωρούνται οι ενδιαφερόμενοι ή αλλιώς τα ενδιαφερόμενα μέρη, που μπορεί να είναι π.χ. άλλοι οργανισμοί, άτομα, επιχειρήσεις, κράτη κλπ., οι οποίοι ενδιαφέρονται για τις δραστηριότητες, αποφάσεις κλπ. του οργανισμού καθώς, με κάποιο τρόπο, επηρεάζονται, δηλαδή ωφελούνται ή βλάπτονται, από αυτές. Να σημειωθεί ότι ο αγγλικός όρος shareholders, δηλαδή μέτοχοι, είναι πιο εξειδικευμένος όρος και αναφέρεται σε αυτά τα ενδιαφερόμενα μέρη (stakeholders) που έχουν μετοχές, δηλαδή άμεση οικονομική σχέση με τον οργανισμό.
πηγή
https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2023/11/blog-post_5.html