Είπε ο αββάς Απολλώς για την υποδοχή των αδελφών:
«Καθώς έρχονται οι αδελφοί, πρέπει να υποκλινόμαστε με σεβασμό, την ώρα εκείνη στον Θεό υποκλινόμαστε και όχι σ᾿ αυτούς. Γιατί λέει «είδες τον αδελφό σου, είδες τον Θεό σου». Καί αυτό, κατά τη μαρτυρία της Γραφής, το έχουμε παραλάβει από τον Αβραάμ. Ακόμη όταν τους υποδέχεστε, να σπεύδετε μ᾿ όλη σας την καλή διάθεση να τους αναπαύσετε. Καί αυτό το γνωρίζουμε από το παράδειγμα του Λωτ που με την επιμονή του φιλοξένησε τους αγγέλους».
2. Έλεγε ο μακαριστός Επιφάνιος ότι με πάρα πολύ μικρό αντάλλαγμα πουλάει ο Θεός τα αγαθά του σ᾿ εκείνους που σπεύδουν να τα αγοράσουν, για ένα κομματάκι ψωμί, ένα τιποτένιο ρούχο, ένα ποτήρι κρύο νερό, έναν οβολό.
Πρόσθετε και τούτο: Όταν ο άνθρωπος δανείζεται από άλλον άνθρωπο, είτε γιατί είναι πολύ φτωχός είτε για να βελτιώσει κάπως τη ζωή του, την ώρα που επιστρέφει το δάνειο εκφράζει βέβαια την μεγάλη του ευγνωμοσύνη, αλλά το εξοφλεί κρυφά, επειδή ντρέπεται. Ενώ ο δεσπότης Θεός ενεργεί αντίστροφα. Δανείζεται κρυφά αλλά τα επιστρέφει ενώπιον αγγέλων, αρχαγγέλων και δικαίων ψυχών.
13. Αδελφός είπε στον αββά Ποιμένα:
«Εάν δώσω στον αδελφό μου λίγο ψωμί η κάτι άλλο, οι δαίμονες μολύνουν την πράξη αυτή σαν να γίνεται από ανθρωπαρέσκεια».
Απαντά ο Γέροντας:
«Κι αν ακόμη γίνεται από ανθρωπαρέσκεια, εμείς θα δώσουμε στον αδελφό ο,τι χρειάζεται».
Καί του είπε την εξής παραβολή:
«Δυό άνθρωποι ήσαν γεωργοί και κατοικούσαν στην ίδια πόλη. Ο ένας απ᾿ αυτούς έσπειρε και είχε λίγη σοδειά και ακάθαρτη. Ο άλλος αμέλησε και δεν έσπειρε, γι᾿ αυτό δεν είχε καθόλου σοδειά. Αν έπεφτε πείνα, ποιός από τους δυό θα είχε να ζήσει;»
«Αυτός που έβγαλε τη λίγη και ακάθαρτη σοδειά» αποκρίθηκε ο αδελφός.
«Έτσι λοιπόν κι εμείς -λέει ο Γέροντας- ας σπέρνουμε λίγα, έστω και ακάθαρτα, για να μην πεθάνουμε από την πείνα».