Η μισοαλήθεια ως εργαλείο των αξιόποινων «έξυπνων απατεώνων»
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, τέως Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.
Είναι άκρως ανησυχητικό και εξοργιστικό το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες τα συστημικά ΜΜΕ δεν διστάζουν να παραδεχθούν την περίφημη «ξαφνικίτιδα» (πρβλ. τον όρο “sudden death”), η οποία μοιάζει να προσλαμβάνει διαστάσεις επιδημίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σχετική αναφορά που έγινε στο επίμαχο φαινόμενο την 20ή Ιανουαρίου 2023 κατά τη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Star¹. Οι τηλεθεατές άκουσαν την δημοσιογράφο του δελτίου Μάρα Ζαχαρέα και την ιατρική συντάκτρια Κατερίνα Παπακωστοπούλου να περιγράφουν την «ξαφνικίτιδα» με λόγια που θυμίζουν αφήγηση παιδικού παραμυθιού:
Μέσα στο μήνα δυστυχώς είδαν το φως της δημοσιότητας αρκετοί αιφνίδιοι θάνατοι, και μάλιστα νέων ανθρώπων. Μόνο στην Κρήτη, μέσα σε 24 ώρες, έφυγαν 3 άνθρωποι. Και είναι σοκαριστικό να το ακούς, γιατί λες πώς είναι δυνατόν 3 άνθρωποι στο ίδιο νησί να χάνουν τη ζωή τους μέσα σε μια ημέρα: ήταν ένας άνδρας 52 ετών στα Χανιά, ένας άνδρας 53 ετών στο Ρέθυμνο κι ένας άνδρας 45 ετών στο Ηράκλειο. Και μέσα στον τελευταίο μήνα έχουμε μετρήσει πολλούς νέους ανθρώπους και αθλητές, οι οποίοι έχασαν έτσι τη ζωή τους, τόσο άδοξα, και με αυτόν τον άσχημο τρόπο. Και τι μας σοκάρει τελικά όλους; Το αιφνίδιο, το ξαφνικό. Λέμε δηλαδή: πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που είναι υγιής, αλλά και δείχνει υγιής, να πεθαίνει έτσι ξαφνικά; Συνήθως αποδεικνύεται ότι υπήρξε ένα πολύ σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα, το οποίο ήταν είτε γνωστό είτε άγνωστο στον πάσχοντα. Υπάρχει σαφώς και η παράμετρος της κληρονομικότητας. Εδώ δεν θέλω να βάλω την περίπτωση μιας επιπλοκής, μιας ίωσης ή αυτού του υπερφλεγμονώδους συνδρόμου που λέγαμε λόγω κορωνοϊού, γιατί αυτά έχουν δώσει ήδη μια συμπτωματολογία. Εδώ είναι αυτός ο αστάθμητος παράγοντας, το ανεξήγητο. Από κει και πέρα τι πρέπει να κάνουμε όλοι και τι μας λένε οι ειδικοί: έναν πολύ σωστό καρδιολογικό έλεγχο, και για τους αθλητές κυρίως που μας βλέπουν, τυχόν αρρυθμίες να αντιμετωπίζονται έγκαιρα γιατί είναι σωτήριο το να πας έγκαιρα σε έναν σωστό καρδιολόγο να σε ρυθμίσει.
Ο υπερπενταπλασιασμός των αιφνίδιων θανάτων των ποδοσφαιριστών, με βάση μια μαύρη λίστα της FIFA του 2021, αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και στην εκπομπή «Η δίκη» του τηλεοπτικού σταθμού Open, η οποία προβλήθηκε πριν από κάποιους μήνες. Ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής της εκπομπής Κυριάκος Θωμαΐδης απευθύνθηκε προς τον αθλητικό συντάκτη Γιώργο Μπούζο και σχολίασε αυτόν τον υπερπενταπλασιασμό ως εξής:
«Έχει να κάνει με το ντόπινγκ; Έχει να κάνει με κάτι άλλο; Αξία έχει ότι πρέπει να το ερευνήσουμε. Δεν μπορεί επί μία δεκαετία να είχαμε συγκεκριμένο αριθμό θανάτων μέσα στο γήπεδο και ξαφνικά το 2021 να πάμε 5 φορές πάνω παγκοσμίως».
Ο αθλητικός συντάκτης απάντησε ότι, αναφορικά με τον θάνατο των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών, η αιτία μπορεί να βρίσκεται στον «πλημμελή ιατρικό έλεγχο που γίνεται πριν πάνε να αγωνιστούν». Σε ό,τι αφορά όμως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, «όπου ο ιατρικός έλεγχος είναι πληρέστατος», ο Μπούζος είπε ότι «τα πράγματα είναι διαφορετικά»:
«Εδώ μπορεί κάποιος να αναζητήσει την αιτία στο ντόπινγκ, μπορεί αν την αναζητήσει σε ένα επιβαρυμένο αγωνιστικό πρόγραμμα, καθώς η εμπορική σκοπιμότητα επιβάλλει να εμπλουτίζεται συνεχώς το καλεντάρι των αγώνων. Οι αγώνες πολλαπλασιάζονται. Ένας παίκτης δίνει σήμερα πολύ περισσότερους αγώνες απ’ ό,τι έδινε πριν από λίγα χρόνια. Και υπάρχει και ένα τρίτο στοιχείο, το οποίο πρέπει κι αυτό να διερευνηθεί: αν υπάρχει post-covid, αν δηλαδή κάποιοι έχουν νοσήσει και σήμερα εμφανίζουν κάποιες συνέπειες από το post-covid με αυτά τα θανατηφόρα αποτελέσματα ή αν υπάρχει κάποια σχέση με τα εμβόλια. Όλα αυτά βέβαια είναι εικασίες που πρέπει να τεκμηριωθούν».
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι στο μεν κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star ο εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού δεν αναφέρθηκε καν ως πιθανό αίτιο των αυξημένων αιφνίδιων θανάτων, ενώ αναφέρθηκαν ως τέτοια η ύπαρξη σοβαρού καρδιολογικού προβλήματος ή κάποιου κληρονομικού παράγοντα (υπονοήθηκε δηλαδή ότι εντελώς ξαφνικά οι Έλληνες άρχισαν να αποκτούν ο ένας μετά τον άλλον καρδιολογικό πρόβλημα ή να συνδέονται με κάποια κοινή κληρονομική κατάρα!), στη δε «Δίκη» του Open ο εμβολιασμός αναφέρθηκε τηλεγραφικά τελευταίος στη σκιά των προηγούμενων πιθανών αιτίων, τα οποία βεβαίως κάθε άλλο παρά πειστικά προβλήθηκαν (το ντόπινγκ είναι πρακτική γνωστή ήδη από τη δεκαετία του ΄80, ενώ φυσικά ουδόλως ισχύει ότι από το 2021 και μετά αυξήθηκαν οι υποχρεώσεις των ποδοσφαιριστών· αντιθέτως, οι αγώνες του εθνικού ή του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος καθώς και του κυπέλλου διεξάγονται με την ίδια συχνότητα όπως και πριν από το 2021).
Επομένως, είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι συστημικοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι εργάζονται στους τηλεοπτικούς σταθμούς που έλαβαν γενναία χρηματοδότηση από την κυβέρνηση για να προπαγανδίσουν τα δρακόντεια υγειονομικά μέτρα και τα καινοφανή-πειραματικά σκευάσματα των ιατροφαρμακευτικών εταιρειών, επιδίδονται σε μια ύπουλη προσπάθεια πλήρους ή μερικής απόκρυψης εκείνης της αιτίας που, πρωτίστως με τη βοήθεια της κοινής λογικής, συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι το κύριο αίτιο εμφάνισης της «επιδημίας της ξαφνικίτιδας», δηλαδή ο πειραματικός εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού. Αυτή είναι η μοναδική νέα παράμετρος που προστέθηκε μαζικά στη ζωή των πολιτών, και άρα σε αυτήν θα έπρεπε κατά πρώτον λόγο να στραφούν οι υποψίες των δημοσιογράφων και των «ειδικών».
Η τυχόν ένσταση που ενδέχεται να διατυπώσει ένας αυτόκλητος συνήγορος των συστημικών δημοσιογράφων, προκειμένου να αποσείσει την εύλογη υπόνοια μεροληψίας τους υπέρ των ιατροφαρμακευτικών εταιρειών μπορεί να στηριχθεί στο γεγονός ότι πάντως δεν φοβούνται να βγάλουν στο φως μια αλήθεια που δεν τους συμφέρει, δηλαδή ότι υπάρχει «μπαράζ αιφνίδιων θανάτων» (αυτή ήταν η φράση που γράφτηκε ως τίτλος είδησης στο κάτω μέρος της οθόνης, όταν ξεκίνησε η δημοσιογράφος Μ. Ζαχαρέα να περιγράφει το φαινόμενο της «ξαφνικίτιδας»).
Ο συνήγορος αυτός ευλόγως θα μας έθετε το ακόλουθο ερώτημα:
Είναι δηλαδή τόσο αφελείς αυτοί οι δημοσιογράφοι, που θα έδιναν στους τηλεθεατές τροφή να σκεφθούν ότι για την «ξαφνικίτιδα» είναι πιθανό να ευθύνεται ο εμβολιασμός, αφού αυτό είναι το καινούργιο στοιχείο που, κατά λογική αναγκαιότητα, πρέπει να «κάνει τη διαφορά»;
Κι όμως! Οι συστημικοί δημοσιογράφοι κάθε άλλο παρά αφελείς είναι. Διότι, δείχνοντας ότι δεν έχουν κανένα κώλυμα να θίξουν το «φλέγον ζήτημα», υποδύονται τον «καθαρό ουρανό» που «αστραπές δεν φοβάται». Όποιος έχει λερωμένη τη φωλιά του και θέλει να κρύψει το αμαρτωλό μυστικό του, τολμά και το βγάζει στο φως (όπως σοφά λέει ο λαός μας: «για το ξεκάρφωμα»). Αυτή τη μεγάλη αλήθεια για την αλήθεια είχε γράψει ο Μαξ Φρις στο υπέροχο και άκρως επίκαιρο θεατρικό έργο του «Ο Μπήντερμαν και οι εμπρηστές»:
«Το καλύτερο και ασφαλέστερο καμουφλάζ είναι να λες καθαρά και ξάστερα την αλήθεια. Περιέργως πώς! Κανείς δεν πρόκειται να σε πιστέψει» [die beste und sicherste Tarnung … ist immer noch die blanke und nackte Wahrheit. Komischerweise. Die glaubt niemand]².
Στη συγκεκριμένη πάντως περίπτωση, οι συστημικοί δημοσιογράφοι βγάζουν στο φως το πρόβλημα («ξαφνικίτιδα»), αλλά αποκρύπτουν το πραγματικό αίτιο (εμβολιασμό), στρέφοντας τους προβολείς αποκλειστικώς ή κυρίως σε ανύπαρκτα ή άσχετα αίτια.
Η απόκρυψη διά της αξιοποιήσεως της αλήθειας είναι προσφιλής τακτική ενός παγαπόντη εμπόρου («έξυπνου απατεώνα»), ο οποίος καταφέρνει να πουλήσει σάπιες φράουλες έχοντας τοποθετήσει στο επάνω μέρος του κεσέ εκείνες που είναι αρίστης ποιότητος· με αυτόν τον τρόπο δηλώνει σιωπηρώς ότι ιδίας ποιότητος είναι και οι φράουλες που βρίσκονται από κάτω!
Πρόκειται για σχολικό παράδειγμα μέσω του οποίου διδάσκεται η αθέμιτη απόκρυψη της πραγματικότητας ως ένας από τους τρεις τρόπους τέλεσης του εγκλήματος της απάτης. Οι άλλοι δύο είναι η ψευδής παράσταση γεγονότος και η αθέμιτη παρασιώπηση της αλήθειας, οι οποίες κατά περίπτωση μπορεί να διασταυρώνονται με την αθέμιτη απόκρυψη:
Όποιος πουλάει σάπιες φράουλες μαζί με καλές, καλύπτοντας τις πρώτες κάτω από τις δεύτερες, ταυτοχρόνως παρασιωπά ότι ο κεσές περιέχει και χειρίστης ποιότητος φράουλες, δηλώνει δε σιωπηρώς ότι όλες οι φράουλες του κεσέ είναι αρίστης ποιότητος, όπως αυτές που βρίσκονται στην επιφάνεια του κεσέ.
Στην περίπτωση της αθέμιτης απόκρυψης του εμβολίου ως πιθανότερης αιτίας για την «επιδημία της ξαφνικίτιδας», οι παγαπόντηδες δημοσιογράφοι διαλαλούν αντιστοίχως την αλήθεια, δηλαδή ότι τέτοια επιδημία όντως υπάρχει, υπονοώντας όμως ταυτοχρόνως ότι όλα είναι «καλώς καμωμένα» από πλευράς ιατροφαρμακευτικών εταιρειών, παρασιωπώντας δε την ίδια στιγμή ότι το «μπαράζ των αιφνίδιων θανάτων» κρύβει στο βάθος του κάτι πολύ σάπιο για το «θεόσταλτο εμβόλιο».
Βλέπουμε λοιπόν ότι στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο της εποχής του κορωνοϊού ένα διαβολικό σύστημα μπορεί να υπηρετεί το ψεύδος, χρησιμοποιώντας το εργαλείο της μισοαλήθειας που είθισται να αποκαλείται «το χείριστον ψεύδος»³· ανήκει και αυτό στη φαρέτρα της προπαγάνδας.
Ιδού ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα προπαγανδιστικής μισοαλήθειας: Όταν στις 19 Ιανουαρίου 2023, στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ANT1, ο αυτοφασκελωμένος για τον πενταπλό εμβολιασμό του δημοσιογράφος Γ. Παπαδάκης, αναφέρθηκε στην «απολυτότητα των πρώτων μηνών («κάντο και δεν πρόκειται να νοσήσεις ποτέ»), αλλά «η εξέλιξη έδειξε ότι ξεπεράστηκε η πρώτη εντύπωση που είχε δημιουργηθεί σε όλους μας», η καλεσμένη της εκπομπής κ. Αθηνά Λινού, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας ΕΚΠΑ, προέβη σε μια επονείδιστη και ταυτοχρόνως ανερυθρίαστη ομολογία της απατηλής στάσης που κρατούν οι περίφημοι «ειδικοί» έναντι των προβάτων του απλού λαού:
«ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν λέμε ποτέ την πλήρη αλήθεια στους ανθρώπους».
Η ομολογία αυτή όμως έχει τεράστια σημασία για το Ποινικό Δίκαιο: η συναίνεση που έδωσαν οι υγιείς πολίτες για τη διενέργεια του εμβολιασμού ήταν ελαττωματική και, επομένως, για την κακή έκβαση αυτής της εν τέλει πειραματικής ιατρικής πράξης φέρουν ποινική ευθύνη οι κάθε λογής «έξυπνοι απατεώνες» που είπαν τις μισοαλήθειες⁴.
Πρβλ. τη μετάφραση Ν. Βαγενά, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1990, σελ. 75.
Για τη μισοαλήθεια βλ. και Βαθιώτη, Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 43 επ.
4Σχετικά με τον εμβολιασμό ως θανάσιμη παγίδα και την ποινική ευθύνη για τις παρενέργειες βλ. Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρτατου εχθρού, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 151 επ., 161 επ.
