Τό νά κρατηθεῖς μακριά ἀπό τόν κόσμο εἶναι, βέβαια, ἀδύνατο. Ἀρνήσου ὅμως, ὅσο εἷναι δυνατό, νά μπεῖς μέσα στόν κυκεώνα τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Καί ὅταν, παρά τή θέλησή σου, σέ κάποια περίπτωση ἀναγκαστεῖς, φέρσου σάν νά μήν ἤσουν ἐκεῖ: Βλέπε δίχως νά βλέπεις καί ἄκου δίχως ν΄ ἀκοῦς. Τά μάτια σου, δηλαδή, ἄς ἀδιαφοροῦν γιά ὅ,τι βλέπουν, καί τ΄ αὐτιά σου ἄς μή δίνουν σημασία σ΄ ὅ,τι ἀκοῦνε. Φαινομενικά νά συμπεριφέρεσαι ὅπως καί οἱ ἄλλοι. Νά εἶσαι τίμια καί εἰλικρινής. Φύλαξε, ὅμως, τήν καρδιά σου ἀπό συμπάθειες καί θέλγητρα. Προσοχή προπάντων σέ τοῦτο:
Φ ύ λ α ξ ε τ ή ν κ α ρ δ ι ά σ ο υ!
Ἔτσι θά βρίσκεσαι στόν κόσμο μόνο σωματικά, ὄχι καί ψυχικά, ἐκπληρώνοντας τήν ἀποστολική παραγγελία: ”…καί ὅσοι ἀσχολοῦνται μέ τά ἐγκόσμια, ἄς ζοῦν σάν νά μήν ἀσχολοῦνται καθόλου μ’ αὐτα ” (Α΄ Κορ.7:3). Θά βρίσκεσαι, δηλαδή, σέ ἐπαφή μέ τόν κόσμο καί, ὅποτε εἶναι ἀνάγκη, θά συμμετέχεις σέ ἐκδηλώσεις τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Ἐφόσον, ὄμως, κρατᾶς τήν καρδιά σου σέ ἀπόσταση, δέν θά κάνεις κακή χρήση αὐτῆς τῆς ζωῆς. Μ΄ ἄλλα λόγια, δέν θα συμμετέχεις στήν κοσμική ζωή ἐπειδή τό ἐπιθυμεῖς, ἀλλά μόνο ἐπειδή θά σέ ὑποχρεώνουν κάποιες ἀναπόφευκτες περιστάσεις..
~ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος