Γιατί οι Ρώσοι διστάζουν να προχωρήσουν σε γενική επίθεση και να τελειώσουν την «παρτίδα»
Οι Ρώσοι παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε σαφή πλεονεκτική θέση στον πόλεμο στην Ουκρανία, ακόμα και μετά την ανακοίνωση των ΗΠΑ για διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο διστάζουν να προχωρήσουν σε γενική επίθεση και να τελειώσουν την «παρτίδα» και ο βασικός λόγος είναι ότι δεν θέλουν να καταγράψουν μεγάλες απώλειες.
Η ρωσική κοινωνία όπως όλες οι κοινωνίες των σύγχρονων κρατών δεν μπορούν να δεχτούν απώλειες πέραν ενός σημείου.
Γιατί είναι οι άνθρωποι δεν αναπληρώνονται με κανέναν τρόπο και η αξία τους είναι ανεκτίμητη.
Η Ρωσία αν θέλει να τελειώσει οριστικά τον πόλεμο στην Ουκρανία πρέπει να κινητοποιήσει πολύ περισσότερους άντρες και να τολμήσει μία μεγάλη επίθεση που θα της στοιχίσει χιλιάδες νεκρούς και μεγάλες απώλειες σε στρατιωτικό εξοπλισμό και αυτό λόγω της ύπαρξης και χρήσης χιλιάδων drones και από τις 2 πλευρές.
Οι Ρώσοι λοιπόν δεν μπορούν να κάνουν επίθεση λόγω των απωλειών που θα έχουν και οι Ουκρανοί δεν μπορούν να κάνουν επίσης επίθεση λόγω της έλλειψης μέσων, εφοδίων, πυρομαχικών και φυσικά στρατιωτικού προσωπικού.
Αυτό που αποδείχτηκε στα 3,5 χρόνια πολέμου, είναι ότι τα drones δημιουργούν απαγόρευση περιοχών, δηλαδή ότι μπαίνει μέσα στο «kill zone» καταστρέφεται, ή τουλάχιστον σε πολύ μεγάλο ποσοστό.
Για να πραγματοποιηθεί μία μεγάλη επίθεση πρέπει να πραγματοποιήσει έφοδο μία σημαντική δύναμη αρμάτων μάχης, πίσω από την οποία θα ακολουθεί μία επίσης μεγάλη δύναμη από ΤΟΜΑ και ακόμα πιο πίσω θα ακολουθούν τα ΤΟΜΠ.
Οι δυνάμεις αυτές θα συνοδεύονται από μονάδες πυροβολικού.
Αν δεν υπάρξει επίθεση με μεγάλη δύναμη αρμάτων μάχης με συνοδεία πυροβολικού, προέλαση δεν γίνεται και έδαφος δεν καταλαμβάνεται, τουλάχιστον σε μεγάλη έκταση.
Αυτή τη στιγμή ο πόλεμος στην Ουκρανία διεξάγεται μεταξύ ομάδων μάχης εξοπλισμένων με drones αφού ακόμα και ο ρόλος του πυροβολικού έχει υποβαθμιστεί.
Η αλήθεια είναι ότι τα drones έχουν σαφώς μικρότερο κόστος από τα βλήματα πυροβολικού.
Σε ό,τι αφορά το πυροβολικό κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί έχει «εξαφανιστεί» από το πεδίο της μάχης.
Γιατί πλέον τα FPV έχουν αρχίσει να δημιουργούν μία νεκρή ζώνη μέχρι και 20 χλμ. στα μετόπισθεν.
Ζώνη που μπορεί να φτάσει τα 50 χιλιόμετρα, ακόμα και τα 100 καθώς τα FPV βελτιώνονται διαρκώς.
Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει συγκέντρωση τεθωρακισμένων και πυροβολικού.
Τα FVP μετέτρεψαν τις μεγάλες εφόδους με τεθωρακισμένα σε επιχειρήσεις «αυτοκτονίας».
Πολλές φορές σε αυτή την σύγκρουση είδαμε δεκάδες τεθωρακισμένα να γίνονται παρανάλωμα πυρός μέσα σε λίγα λεπτά από σμήνη drones καμικάζι.
Από την άλλη τα drones δεν μπορούν να προσφέρουν το «φράγμα πυροβολικού» που χρειάζεται για να προχωρήσουν οι επιτιθέμενες δυνάμεις.
Ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς επίθεση αρμάτων μάχης αποδεικνύεται και από την τελευταία έφοδο των Ουκρανών στο Κουρσκ.
Έφοδος η οποία πέτυχε γιατί ήταν αιφνιδιαστική και οι Ρώσοι δεν την περίμεναν.
Στην επίθεση αυτή χρησιμοποιήθηκε μεγάλος αριθμός αρμάτων μάχης και συστημάτων πυροβολικού.
Το ότι στην συνέχεια έχασαν οφείλεται στο γεγονός πως δεν είχαν άλλες δυνάμεις και άλλα μέσα και την «πάτησαν» όπως οι Γερμανοί στις Αρδένες, κατά τον Β’ ΠΠ, που δεν είχαν εφεδρείες.
Εν κατακλείδι, αν οι Ρώσοι πάρουν την απόφαση για μία μεγάλη επίθεση θα έχουν απώλειες 30.000 – 40.000 ανδρών και περίπου 1.000 τεθωρακισμένων μέσα σε λίγες ημέρες.
Θα τελείωναν τον πόλεμο αλλά θα ήταν δύσκολο να το εξηγήσουν στην ρωσική κοινωνία και φυσικά στους Ρώσους πατέρες και στις Ρωσίδες μητέρες.
Ποια είναι η εναλλακτική; Μπορεί οι Ρώσοι να περιμένουν μέχρι να εξαντληθούν ολοκληρωτικά τα πυρομαχικά των Ουκρανών και καταλαμβάνοντας καίριες τοποθεσίες του μετώπου όπως το Τσάσιβ Γιαρ, που θα επιταχύνουν την ήττα των Ουκρανών.
Ωστόσο και για τους Ρώσους ο χρόνος γίνεται πιεστικός.