«Γλυκαίνομαι να εγκωμιάζω τις αρετές σου, Πρόδρομε»

Πώς ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος σώθηκε από τη σφαγή των νηπίων που διέταξε ο Ηρώδης;

Όταν ο Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των νηπίων, στη «μαύρη λίστα» ήταν και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής ήταν τότε περίπου δύο ετών, αλλά σώθηκε εκ θαύματος.
Η μητέρα του Ελισάβετ τον πήρε στην αγκαλιά της και έτρεξε να κρυφτεί. Ανέβηκε στο βουνό. Πάνω στην μεγάλη της αγωνία έβγαλε κραυγή και είπε: «Όρος Θεού! Δέξου τη μάνα και το παιδί». Ευθύς το βουνό κόπηκε στην μέση. Μάνα και παιδί πέρασαν απέναντι!…

«Η δε Ελισάβετ λαβούσα τον Ιωάννη πέτρα παρεκάλει. Δέξαι μητέρα μετά τέκνον, Λίθος μητέραν συν τέκνον δέχεται» (Όρθρος ΚΘ Δεκεμβρίου).
Εν τω μεταξύ ο Ηρώδης έψαχνε για τον Ιωάννη. Έστειλε στρατιώτες στον Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννη.
-Πού έκρυψες το παιδί σου; του είπαν.
-Εγώ είμαι λειτουργός του Υψίστου, δεν γνωρίζω πού είναι τώρα ο υιός μου, απάντησε.
Οι στρατιώτες μετέφεραν τα νέα στον Ηρώδη. Ο Ηρώδης θύμωσε. Έδωσε εντολή να σφάξουν τον πατέρα του Προδρόμου. Και τον έσφαξαν μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου (Μτ.23:35).
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Κατά τόν Ἱστορικό Δοσίθεο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων, ἀδιάφθορη διαφυλάχθηκε καί ἡ Τιμία Κάρα τοῦ Βαπτιστοῦ.
Γιά πρώτη φορά ἡ Κάρα βρέθηκε στά Ἀνάκτορα τοῦ Ἡρώδη ἀπό δύο μοναχούς, «δι’ ἐπιφανείας καί ἀποκαλύψεως τοῦ ἰδίου τοῦ Βαπτιστοῦ» καί μεταφέρθηκε στήν Ἔμεσσα τῆς Συρίας, ὅπου ἀλληλοδιαδόχως ἔφθασε στά χέρια τοῦ Ἀρειανοῦ Ἱερομονάχου Εὐσταθίου.
Γιά δεύτερη φορά ἡ Κάρα βρέθηκε κρυμμένη σέ σπήλαιο, «ἐντός ὑδρίας», καί ἀνακομίσθηκε στήν ΚΠολη, ὅπου κατατέθηκε στόν πρός τιμή τοῦ Προδρόμου Ναό, στό Ἕβδομο.
Γιά τήν τρίτη Εὕρεση τῆς Κάρας δέν σώθηκαν ἰδιαίτερες λεπτομέρειες. Εἶναι γνωστό μόνο, ὅτι βρέθηκε στά Κόμμανα τῆς Καππαδοκίας, «ὑπό τινος Ἱερέως, ἐντός ἀργυροῦ ἀγγείου καί εἰς τόπον ἱερόν» καί ἀπό ἐκεῖ ἀνακομίσθηκε καί πάλι στήν ΚΠολη.
Ἀπό Ἐγκώμιο τό ὁποῖο ἔγραψε ὁ ὅσ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, πιθανολογεῖται ὅτι ἴσως ὑπῆρχε στή Μονή τοῦ Στουδίου μέρος ἤ καί ὅλη ἡ ἁγία Κάρα.

Η ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Ι.ΜΟΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ὁ λόγιος Ἁγιορείτης Γεράσιμος Σμυρνάκης σημειώνει γιά τήν δεξιά τοῦ Ἁγίου, ὅτι, «ἡ χείρ αὕτη ὡς καί ἡ Κάρα τοῦ Τιμίου Προδρόμου, κομισθεῖσαι εἰς ΚΠολιν, ἐπί πέντε ἑκατονταετηρίδας εὑρίσκοντο ἐν τῷ Μοναστηρίῳ τοῦ Πετρίου, κατά δέ τήν Ἅλωσιν τῆς ΚΠόλεως μετά τοῦ Ἀκανθίνου Στεφάνου, τῆς Λόγχης καί τοῦ Σπόγγου, κατετέθησαν ἐν τῷ Σουλτανικῷ Θησαυροφυλακίῳ…
Κατά Σεπτέμβριον τοῦ 1482 ὁ Σουλτάνος Βαγιαζήτ συνωμολόγησε συνθήκην μετά τοῦ Μεγάλου Ταξιάρχου τῆς Ρόδου, ἐπί τοῖς ὅροις, ἵνα εἰρήνη κρατῆ κατά ξηράν καί θάλασσαν, ἐμπορική ἐλευθερία, κ.λ.π. – ἔτι δέ μυστικήν συνθήκην ἀφορῶσαν εἰς τόν ἀδελφόν αὐτοῦ Τζέμ, τόν διεκδικοῦντα τόν Θρόνον, δι’ ἧς ἀνεδέχετο νά πληρώση 45.000 δουκάτα τῷ Μεγάλῳ Ταξιάρχῃ, ἄν τό Τάγμα αὐτοῦ καθείργνυε τόν Τζέμ.
Μαθών δέ ὅτι ὁ Ταξιάρχης ἐξεπλήρωσεν τήν ἀφορῶσαν αὐτόν ὑποχρέωσιν, ἀπέστειλε καί αὐτός – κατά Μάϊον τοῦ 1438 – τό συνομολογηθέν ποσόν τῶν δουκάτων, συγχρόνως δέ βαρυτιμότατον δῶρον ἐντός κυπαρρισίνης θήκης, τήν δεξιάν χεῖρα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, ἐπιμελῶς ἐν σηρικῷ ὑφάσματι ἐνειλημένην». (Γερασίμου Σμυρνάκη, «Τό Ἅγιον Ὄρος», σελ. 511).

Ο Θεοδόσιος Α’ ὁ Μέγας, εκτισε Ναο του Προδρομου κοντά στά Ἀνάκτορα τῶν Βλαχερνῶν. Εἶχε μορφή βαπτιστηρίου καί ἦταν διακοσμημένος μέ ἐξαίρετα ψηφιδωτά. Ὁ ψηλός θόλος του στηριζόταν σέ τέσσερεις κίονες ἀπό πράσινο ἴασπι! Οἱ θύρες του ἦσαν ἀργυρές ἐπιχρυσωμένες!
«Κοντά στίς πόρτες – γράφει καποιος συγγραφεας– βλέπεις τέσσερεις μικρές κολόνες ἀπό ἴασπι, μέ ἀργυρές καί ἐπίχρυσες γραμμές, οἱ ὁποίες συμπλέκονται σέ σχῆμα σταυροῦ μέ πολλά πετράδια»!. Ἐκεῖ φυλάσσονταν ἡ ἀδιάφθορη ἀριστερά τοῦ Ἁγίου. «Τήν ἴδια ἡμέρα – γράφει – μᾶς ἔδειξαν τό ἀριστερό χέρι (ἀπό τόν ὤμο ὡς τήν παλάμη) τοῦ ἁγ. Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστή. Εἶχε τόσο στεγνώσει, πού ἔβλεπες μόνο δέρμα καί ὀστά· ἡ ἄρθρωση τοῦ ἀγκῶνα ἦταν ἀπό χρυσό καί πολύτιμα πετράδια» .

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου. Ἐρώτησες γιατὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ ὅλους ἐκείνους ποὺ γεννήθηκαν ἀπὸ γυναῖκες, καὶ ἂν ὁ Ἰωάννης εἶναι προφήτης, τί περισσότερο ὑπῆρχε σ’ αὐτὸν ἀπὸ τοὺς προφῆτες; Γιατὶ αὐτὸ λέγει ὁ Κύριος. Ἄκουσε λοιπὸν πολλὰ μὲ λίγα λόγια. Ὁ Ἰωάννης εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ ὅλους ἐκείνους ποὺ γεννήθηκαν ἀπὸ γυναῖκες, ἐπειδὴ προφήτευσε ἀκόμα καὶ μέσα ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, καὶ ἐνῶ ἦταν κρυμμένος μέσα στὸ σκοτάδι, δὲν ἀγνόησε τὸ φῶς, ὅταν αὐτὸ ἦλθε. Τὸ περισσότερο ποὺ ἔχει ἀπὸ τοὺς προφῆτες εἶναι, ὅτι εἶδε ὡς ἄνθρωπο τὸν προφητευόμενο, ἐκεῖνον ποὺ ὅλοι οἱ προφῆτες καὶ πατριάρχες φαντάστηκαν μὲ ὄνειρα ἢ ὀπτασίες, ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν δοῦν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια. Ἔργα Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου. ΕΠΕ Α-57-59
Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου. Οἱ ἀκρίδες ποὺ ἔτρωγε ὁ Ἰωάννης δὲν εἶναι ἔντομα ποὺ μοιάζουν μὲ σκαθάρια, ὅπως νομίζουν μερικοὶ ποὺ δὲν γνωρίζουν (μακριὰ μιὰ τέτοια σκέψη), ἀλλὰ κορυφὲς βοτάνων καὶ φυτῶν. Οὔτε πάλι τὸ ἄγριο μέλι ἦταν κάποιο χόρτο, ἀλλὰ βουνίσιο μέλι ποὺ γίνεται ἀπὸ ἄγριες μέλισσες καὶ εἶναι πάρα πολὺ πικρό, ἐχθρὸς κάθε αἴσθησης γεύσης. Μὲ αὐτὰ ὁ Ἰωάννης ἔδειχνε τὴν ὑπερβολικὴ κακουχία, ποὺ δὲν περιοριζόταν μόνο στὴν ἀκτημοσύνη, ἀλλὰ πίκραινε μὲ τὴ σκληρότητα ὅλες τὶς ὀρέξεις τοῦ σώματος. Ἔργα Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου. ΕΠΕ Α-153

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ήχος β
Μνήμη δικαίου μετ΄ εγκωμίων, σοί δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε, ανεδείχθης γαρ όντως και προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθεις τον κηρυττόμενον.Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν άδη Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.