“Δεν θέλουμε έναν πολιτισμό που ο Χριστός θα είναι στο περιθώριο. Γιατί αυτός ο πολιτισμός θα είναι πολιτισμός της φιλαυτίας που δεν βοηθεί ουσιαστικά τον άνθρωπο…”
Εμείς αυτή την ορθόδοξη παράδοση παραλάβαμε από τους γονείς μας, από τους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας.
Και δεν θα την αρνηθούμε, γιατί είδαμε ότι αυτή είναι η αληθινή ζωή. Δεν θέλουμε αυτήν την ζωή να την αλλάξουμε, γιατί είναι δοκιμασμένη ζωή.
[sc name=”agiografies” ][/sc]
Και δεν είναι μόνο η ζωή των δικών μας προγόνων. Είναι η ζωή εκείνων που έκαναν το 1821, η ζωή του Μακρυγιάννη, του Κολοκοτρώνη, όλων αυτών που θυσιάστηκαν “για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”. Είναι η πίστη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που κράτησε το γένος και το έσωσε από τον εκτουρκισμό.
Γνωρίζετε εσείς έστω και έναν ήρωα του ’21, ο οποίος να ήταν αντίχριστος;
Όλοι ήταν ευλαβείς χριστιανοί, εξομολογούντο, κοινωνούσαν και αγωνίζονταν. Ήθελαν να κάνουν την νέα Ελλάδα έθνος άγιον, στο οποίο να βασιλεύει ο Χριστός.
Έχουμε δικαίωμα εμείς να απαρνηθούμε αυτή την παράδοση, χωρίς να διαπράξουμε ύβρι; Προσωπικά νομίζω ότι δεν έχουμε.
Και γι’ αυτό εμείς, με την χάρη του Θεού, θα μείνουμε σ’ αυτήν την παράδοση, την θεοκεντρική. Ο Χριστός θα είναι το κέντρο του πολιτισμού μας. Δεν θέλουμε έναν πολιτισμό που ο Χριστός θα είναι στο περιθώριο.
Γιατί αυτός ο πολιτισμός θα είναι πολιτισμός της φιλαυτίας που δεν βοηθεί ουσιαστικά τον άνθρωπο. Αντίθετα με τον θεοκεντρικό πολιτισμό της η Εκκλησία δέχεται όλα και τα αγιάζει όλα. Η Εκκλησία υπάρχει όχι για να καταπιέζει τους ανθρώπους, αλλά για να τους ελευθερώνει.
Και γι’ αυτό έχουμε ανάγκη την Εκκλησία.
