Μια ηλιακή καταιγίδα ή εκτόξευση στεφανιαίας μάζας (CME), δύναται να αποτελέσει αιτία για γενικευμένο ιντερνετικό μπλάκ-άουτ! Ως επί το πλείστον, η μαγνητική ασπίδα του πλανήτη μας εμποδίζει αυτόν τον ηλεκτρικό άνεμο να κάνει οποιαδήποτε πραγματική ζημιά στη Γη ή τους κατοίκους της.
Αλλά μερικές φορές, κάθε αιώνα περίπου, ο άνεμος αυτός εξελίσσεται σε πλήρη ηλιακή καταιγίδα-και, όπως προειδοποιεί η νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο επικοινωνίας δεδομένων SIGCOMM 2021, τα αποτελέσματα ενός τόσο ακραίου διαστημικού καιρικού φαινομένου θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά για τον σύγχρονο τρόπο ζωής μας.Εν ολίγοις, μια ισχυρή ηλιακή καταιγίδα θα μπορούσε να βυθίσει τον κόσμο σε μια «διαδικτυακή Αποκάλυψη» που θα κρατάει μεγάλα τμήματα της παγκόσμιας κοινότητας εκτός σύνδεσης για εβδομάδες ή και μήνες, έγραψε η Sangeetha Abdu Jyothi, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Irvine σε νέα ερευνητική εργασία.
“Αυτό που με έκανε πραγματικά να το σκεφτώ είναι ότι με την πανδημία είδαμε πόσο απροετοίμαστος ήταν ο κόσμος. Δεν υπήρχε πρωτόκολλο για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και είναι το ίδιο με την ανθεκτικότητα στο διαδίκτυο”, δήλωσε η Abdu Jyothi στο WIRED. “Η υποδομή μας δεν είναι προετοιμασμένη για ηλιακό γεγονός μεγάλης κλίμακας”.Μέρος του προβλήματος είναι ότι οι ακραίες ηλιακές καταιγίδες (που ονομάζονται επίσης εκτοξεύσεις στεφανιαίας μάζας) είναι σχετικά σπάνιες. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η πιθανότητα ακραίων διαστημικών καιρικών φαινομένων που να επηρεάσουν άμεσα τη Γη είναι μεταξύ 1,6% και 12% ανά δεκαετία, σύμφωνα με την εργασία της Abdu Jyothi.
Στην πρόσφατη ιστορία, έχουν καταγραφεί μόνο δύο τέτοιες καταιγίδες – η μία το 1859 και η άλλη το 1921. Το προηγούμενο περιστατικό, γνωστό ως Carrington Event, δημιούργησε μια τόσο σοβαρή γεωμαγνητική διαταραχή στη Γη, ώστε τα τηλεγραφικά σύρματα πήραν φωτιά και τα σέλας – συνήθως ορατό μόνο κοντά στους πόλους του πλανήτη – εντοπίστηκε κοντά στην ισημερινή Κολομβία. Μια μικρότερη τέτοια καταιγίδα τον Μάρτιο του 1989 βύθισε στο σκοτάδι ολόκληρη την καναδική επαρχία του Κεμπέκ για εννέα ώρες.Έκτοτε, ο ανθρώπινος πολιτισμός εξαρτάται πολύ περισσότερο από το παγκόσμιο Διαδίκτυο και οι πιθανές επιπτώσεις μιας μαζικής γεωμαγνητικής καταιγίδας στη νέα αυτή υποδομή παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μη μελετημένες, είπε η Abdu Jyothi. Στη νέα της εργασία, προσπάθησε να εντοπίσει τα μεγαλύτερα τρωτά σημεία σε αυτήν την υποδομή.
Τα καλά νέα είναι ότι οι τοπικές και περιφερειακές συνδέσεις Διαδικτύου είναι πιθανό να έχουν χαμηλό κίνδυνο να καταστραφούν επειδή τα καλώδια οπτικών ινών δεν επηρεάζονται από τα γεωμαγνητικά επαγόμενα ρεύματα, σύμφωνα με την εργασία.
Ωστόσο, τα μακρά υποθαλάσσια καλώδια διαδικτύου που συνδέουν ηπείρους είναι μια διαφορετική ιστορία. Αυτά τα καλώδια είναι εξοπλισμένα με επαναλήπτες για την ενίσχυση του οπτικού σήματος, σε απόσταση 50 έως 150 χιλιομέτρων. Αυτοί οι επαναλήπτες είναι ευάλωτοι σε γεωμαγνητικά ρεύματα και ολόκληρα καλώδια θα μπορούσαν να καταστούν άχρηστα αν ακόμη και ένας επαναλήπτης βγει εκτός σύνδεσης, σύμφωνα με την εργασία.
“Ο οικονομικός αντίκτυπος μιας διακοπής του Διαδικτύου για μια ημέρα στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι είναι πάνω από 7 δισεκατομμύρια δολάρια”, έγραψε η Abdu Jyothi στην εργασία της. “Τι γίνεται αν το δίκτυο παραμείνει μη λειτουργικό για ημέρες ή και μήνες;”
