Ο Χρόνος όπως εμείς τον αντιλαμβανόμαστε μέσω των ρολογιών και των ημερολογίων μας, γεννήθηκε μαζί με τη γέννηση του συμπαντικού χώρου, της Κτίσης.
Είναι όμως αδύνατο να μετρηθεί με σημερινά επιστημονικά δεδομένα η ακριβής ηλικία του Σύμπαντος για τον παρακάτω λόγο.
Η διάρκεια ενός σημερινού δευτερολέπτου, εξαρτάται από ένα μέγεθος το οποίο ονομάζεται Καμπυλότητα του Σύμπαντος.
Αυτή η Καμπυλότητα κατά τη διάρκεια των διαφόρων περιόδων του Σύμπαντος, εξαρτώταν από την Πυκνότητα του Υλικού της κάθε περιόδου.
Αυτό σημαίνει ότι τις πρώτες στιγμές της Δημιουργίας του Σύμπαντος, τότε που η πυκνότητα του ήταν θεωρητικά άπειρη και η διάρκεια ενός σημερινού δευτερολέπτου θα ήταν άπειρη.
Ομοίως οι Έξι Ημέρες Δημιουργίας οι αναφερόμενες στη Γένεση, επειδή αναφέρονται σε αμέσως επόμενες περιόδους του Σύμπαντος (μικρότερης πυκνότητας από την αρχική, αλλά πολύ μεγαλύτερης από την σημερινή) είναι προφανές ότι θα διαρκούσαν τεράστια χρονικά διαστήματα για τον σημερινό, δικό μας χρόνο.
Με αυτό λοιπόν είναι φανερό ότι δεν αντίκειται της επιστημονικής λογικής η Δημιουργία του Κόσμου σε Έξι Ημέρες, εφ’ όσον η κάθε Ημέρα Δημιουργίας διαρκούσε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Δεν χρειάζονται λοιπόν τόσες πολλές επιστημονικές θεωρίες για να πιστέψουμε αυτά που ο Θεός με τόσο απλό τρόπο μας φανέρωσε “καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία”.
Εάν διαβάσουμε την “Εξαήμερη Δημιουργία” του Αγίου Βασιλείου θα θαυμάσουμε τον τρόπο με τον οποίον ο Ορθόδοξος Πατερικός Λόγος, ως ο μόνος εκφραστής της Αποκεκαλυμμένης Αλήθειας, εξηγεί την Δημιουργία με Θεολογικό και Επιστημονικό λόγο και μας αποκαλύπτει Αλήθειες τις οποίες η Σύγχρονη Επιστήμη τώρα αρχίζει να ανακαλύπτει.
Είναι αλήθεια ότι η θεολογία της Δύσης μπέρδεψε πολύ τα πράγματα και έφερε αυτό το χάος και την αντιπαλότητα ανάμεσα στον Χριστιανισμό και την Αληθινή Επιστήμη.
Χρήστος Κλητσινάρης
