Και πάλι με χρόνους και καιρούς, με πίστη, υπομονή, προσευχή και με τα θυμιάματα τα κρυμμένα στο παλιό θυμιατό θα ξαναγίνει «καλοκαιράκι» και θα ευφρανθούν οι δίκαιοι που γονάτισαν αλλά δεν πρόδωσαν
ΕΛΕΝΑ
«Καλοκαιράκι» το λέγαμε κάποτε, όταν οι άνθρωποι είχαν ονόματα και όχι αριθμούς, όταν τα κορίτσια που ήταν στις αυλές, με ξέπλεκα μαλλιά ή βοστρύχους δεμένους με τις άσπρες κορδέλες που «τα κορίτσια φοράνε» (κατά το άσμα), είχαν σταυρούς βαπτιστικούς πάνω από τα φτηνά πλην όμως μοσχομυριστά τσίτια τους και το ίσως λιγοστό ψωμί δεν άφηνε τότε τον κόσμο νηστικό….Επειδή τότε είχαμε προσφάι τις ελπίδες, την αξιοπρέπεια και την περίεργη αριστοκρατικότητα του απλού ανθρώπου που δεν «σηκώνει μύγα στο σπαθί του» όταν πρόκειται για τα ιερά, τα όσια αλλά και για όλα εκείνα που διασώζουν μνήμες, τρυφεράδα και ηδύτητα.
Τώρα πλέον «καλοκαιράκι» δεν το λες καθώς έχει μία τραχύτητα η εξουσία που ορίζει την περπατησιά σου, κάτι αφιλόξενο οι μέρες που ξημερώνουν και συ έχεις μπλέξει με όσα σε κάνουν άλλοτε άβουλο, κάποτε αναποφάσιστο ή αμήχανο μπρος στα διαρκή σταυροδρόμια που σου κρύβουν αλήθειες, ασπασμούς και εποχές καθώς οι εποχές έχουν ευαισθησίες ασύμβατες με αυτό που σε κατάντησαν, προς εξυπηρέτηση των μεγάλων σχεδίων για ζωή δίχως Θεό, ώστε να γίνουν αυτοί οι θεοί σου….
Σου λένε βέβαια πως ετούτο είναι η άποψη των οπισθοδρομικών και των αμόρφωτων αλλά αυτό που περίσσεψε μέσα σου, όταν σου έκλεψαν το καλοκαιράκι, σου φωνάζει να μην τους πιστέψεις……Επειδή ο Άγιος Παΐσιος είπε πως δεν θα προλάβουν, επειδή βλέπεις με πόσο κρότο πέφτουν οι τρανοί, πώς οι πύργοι της παντοδυναμίας τους γίνονται της Βαβέλ (είδες πως «σφάχτηκαν» ο πλανητάρχης με τον Μίδα φίλο του) και επειδή έχεις δει πως τα κάνει όλα όπα ο Κύριος όταν βούλεται να διασαλεύσει την λεγόμενη τάξη του κόσμου για να βρει χώρο το θαύμα και η σωτηρία!
Για όλα τούτα αλλά και για κείνα που ανομολόγητα καρτερούν ανάσταση εντός σου, μην αποκάμεις! Καλοκαιράκι δεν το λες αλλά καλοκαίρι είναι.
Και πάλι με χρόνους και καιρούς, με πίστη, υπομονή, προσευχή και με τα θυμιάματα τα κρυμμένα στο παλιό θυμιατό θα ξαναγίνει «καλοκαιράκι» και θα ευφρανθούν οι δίκαιοι που γονάτισαν αλλά δεν πρόδωσαν, που ολιγοπίστησαν αλλά δεν αρνήθηκαν, που χλευάστηκαν αλλά κοίταζαν με προσμονή τον ουρανό και δεν είδαν την χλεύη.
Γιατί “τις Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών” ;
Ε.Σ.
https://anazhthseis-elena.blogspot.com/2025/06/blog-post.html