Λέγεται, ότι κάποτε έγινε μια συνεδρίαση των σατανάδων, με αρχηγό τον Βελζεβούλ και αντικείμενο συζήτησης ήταν, με ποιό τρόπο θα έπαιρναν περισσότερο κόσμο στην κόλαση
ΤΑ ΜΙΚΡΆ ΚΙ ΑΣΉΜΑΝΤΑ.. Λέγεται, ότι κάποτε έγινε μια συνεδρίαση των σατανάδων, με αρχηγό τον Βελζεβούλ και αντικείμενο συζήτησης ήταν, με ποιό τρόπο θα έπαιρναν περισσότερο κόσμο στην κόλαση.
Έδωσε το λόγο ο Βελζεβούλ στους διάφορους σατανάδες.
Ειπώθηκαν πολλές γνώμες και προτάσεις, όπως για παράδειγμα:
Να προκαλέσουμε πολέμους.
Να κάνουν τους ανθρώπους βλάσφημους.
Να χωρίζουν τα αντρόγυνα.
Να κάνουνε τους ανθρώπους αρσενοκοίτες και άθεους κ.ά.
Όλοι είχαν εκφέρει γνώμη, πλην ενός μικρού σατανά, που καθόταν σε μια άκρη.
Απευθύνθηκε και σε αυτόν ο Βελζεβούλ,
για το ποιά είναι η γνώμη του.
Και το μικρό αυτό διαβολάκι, απάντησε:
– Όλα καλά και ”άγια” είναι τα τεχνάσματα αυτά και θα φέρουν καρπό,
αλλά όσο και να πούμε στον κόσμο,
ότι δεν υπάρχει Θεός, όσο και να πούμε, ότι δεν υπάρχει ζωή μετά τον τάφο,
ότι δεν υπάρχει κόλαση και παράδεισος,
δεν υπάρχει τίποτα,
δεν θα μπορέσουμε να τους αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά,
γιατί είναι ολοφάνερο ότι ο Θεός υπάρχει, βλέποντας μόνο την θαυμάσια ομορφιά της φύσης!
Πρέπει ο άνθρωπος να είναι πολύ διεστραμμένος, για να μην παραδέχεται Δημιουργό.
Και αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να τους πούμε, ότι όλα υπάρχουν και κόλαση και παράδεισος
και ότι όλα όσα λέει η Εκκλησία είναι ορθά και αληθινά,
αλλά δεν είναι ανάγκη από τώρα να τα παίρνουν στα σοβαρά.
Τώρα μπορούνε να ζούνε όπως θέλουνε και στα γεράματά τους, μπορούν να αποφασίσουν για την σωτηρία της ψυχής τους!
Να τους ψιθυρίζουμε λοιπόν στο αυτί:
”Έχεις καιρό μπροστά σου, να μετανοήσεις”.
Αυτό να τους πούμε!
Τότε σηκώθηκε ο Βελζεβούλ, τον χειροκρότησε και του είπε:
– Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να κολάσουμε τους ανθρώπους!
( Μην αναβάλλουμε λοιπόν Την Μετάνοιά μας, διότι κανένας άνθρωπος δεν υπέγραψε συμφωνητικό με Το Θεό, πόσα χρόνια θα ζήσει πάνω στη γη!!!)
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος+
-“Ποτέ ο διάβολος δεν αρχίζει τη μάχη από τα μεγάλα και σοβαρά αμαρτήματα.
Προτιμά να αγωνιστεί, για να πείσει τον άνθρωπο να κάνει μία μικρή παράβαση σε ένα μικρό σφάλμα.
Εδώ έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Ευκολότερα κανείς προχωρεί σε μία μικρή υποχώρηση.
Έτσι αρχίζει το ξήλωμα και ο κατήφορος.
Το μικρό οδηγεί στο μεγαλύτερο.
Και σιγά-σιγά φθάνει ο άνθρωπος στην έσχατη αθλιότητα…
Γιατί;
Γιατί δεν πρόσεξε στο πρώτο ολίσθημα.
Ο Ιούδας δεν έγινε μονομιάς προδότης. Άρχισε με την κλοπή ενός μικροποσού. Προχώρησε σε μεγαλύτερο.
Έγινε δέσμιος της φυλαργυρίας. Οδηγήθηκε στην προδοσία του Διδασκάλου Του. Πάντοτε η αρχή των πιο μεγάλων κακών γίνεται με τρόπο ανεπαίσθητο. Οι μεγάλοι διαρρήκτες ξεκίνησαν κλέβοντας ένα αυγό.
Και οι μεγάλοι απατεώνες άρχισαν τη δράση τους από μερικά αθώα ψέματα.
Πράγματι αυτά που φαίνονται μικρά και ασήμαντα, είναι τα πιο επικίνδυνα.
+ Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος+
