Στην εικονογραφική αναπαράσταση της αγίας, ο διάβολος είναι σμικρότατος και η νεαρή αγία Μαρίνα τεράστια. Στους ύμνους επανέρχεται συνεχώς η θέση πως ο διάβολος είναι ένα ανίκανο σκυλάκι και οι αδύναμοι για τον κόσμο πανίσχυροι δαμαστές του. Αυτός που καυχιότανε πως θα εξαλείψει γή και θάλασσα έτρεμε μπροστά σε ένα κοριτσάκι δεκαπεντάχρονο.Αυτή είναι του Χριστού η δύναμη.
Γενικά, όλο αυτό είναι ένας έλεγχος για την ποιότητα της πίστης μας.Εμείς θέλουμε έναν χριστιανισμό κοσμικής υπεροχής και δυναμισμού. Ενώ η ισχύς είναι στον Κύριο. Δεδομένη.Είναι κοινός τόπος στις Γραφές, ο ελάχιστος και ο πιό περιφρονημένος να κληρονομεί την εύνοια του Θεού και να γίνεται οδηγός και ποιμένας για τους αδελφούς του.
Έτσι οικονομεί ο Κύριος για να ταπεινώσει την υπερηφάνεια των πολλών και να μας δείξει πως η κοσμική δύναμη είναι ένα τίποτα, σκύβαλο που το παίρνει ο αέρας και χάνεται. Η αγία Μαρίνα είναι ιατρός της λοιμικής και πάσης σχετικής ασθένειας.
Λοιμική και λύμη στον άνθρωπο είναι η υπερηφάνεια του, η οποία τον οδηγεί στον πνευματικό θάνατο και πολλές φορές στον βιολογικό. Ο υπερήφανος είναι μια προσωπικότητα ασύμβατη, αυτοκαταστροφική,ολέθρια. Ο ταπεινός και ο αδύναμος λαμβάνει ισχύ και δόξα από τον Θεό και κερδίζει την αθανασία.