Αναμφισβήτητα το πιο πυρακτωμένο ψήγμα στην αφήγηση του Χερς είναι να υπογραμμίσει την τελική ευθύνη απευθείας στο Λευκό Οίκο. Η CIA, από την πλευρά της, ξεφεύγει. Ολόκληρη η έκθεση μπορεί να διαβαστεί ως το καδράρισμα ενός αποδιοπομπαίου τράγου. Ένας πολύ εύθραυστος, άθλιος αποδιοπομπαίος τράγος – που παρά αυτά τα απόρρητα έγγραφα που βρέθηκαν στο γκαράζ, το ατελείωτο βλέμμα στο κενό, το κέρας της ακατανόητης μουρμούρας και φυσικά ολόκληρο το, φρικτό, πολυετές καρουζέλ οικογενειακής διαφθοράς μέσα και γύρω από την Ουκρανία, ακόμα να αποκαλυφθεί πλήρως.
Η αναφορά του Hersh έτυχε να εμφανιστεί αμέσως μετά τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία / Συρία. Αυτός είναι ένας δημοσιογραφικός σεισμός από μόνος του, που απλώνεται πάνω από τα ρήγματα και αποκαλύπτει αμέτρητες υπαίθριες ρωγμές, ψήγματα αλήθειας που λαχανιάζουν για αέρα ανάμεσα στα ερείπια.
Είναι όμως μόνο αυτό; Κρατάει η αφήγηση από την αρχή μέχρι το τέλος; Ναι και ΟΧΙ. Καταρχήν γιατί τώρα; Αυτή είναι μια διαρροή – ουσιαστικά από έναν εμπιστευτικό πρόσωπο του Deep State, τη βασική πηγή του Hersh. Αυτό το remix του «Deep Throat» του 21ου αιώνα μπορεί να τρομάζει με την τοξικότητα του συστήματος, αλλά ταυτόχρονα ξέρει πως ό,τι και να πει, δε θα έχει συνέπειες.
Το δειλό Βερολίνο – αγνοώντας τα παξιμάδια και τα μπουλόνια του συστήματος διαρκώς – δε θα τρίζει καν. Μετά από όλα, η συμμορία των Πρασίνων έχει εκστασιαστεί, επειδή η τρομοκρατική επίθεση έχει προωθήσει πλήρως τη μεσαιωνική ατζέντα της αποβιομηχάνισης. Παράλληλα, ως έξτρα μπόνους, όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι υποτελείς λαμβάνουν περαιτέρω επιβεβαίωση ότι αυτή είναι η μοίρα που τους περιμένει αν δεν ακολουθήσουν τη Φωνή του Κυρίου τους.
Η αφήγηση του Χερς πλαισιώνει τους Νορβηγούς ως το βασικό εξάρτημα του τρόμου. Δεν προκαλεί έκπληξη: Ο Jens του ΝΑΤΟ «Η Ειρήνη είναι Πόλεμος» Στόλτενμπεργκ ήταν ένα πλεονέκτημα της CIA για ίσως μισό αιώνα. Και το Όσλο είχε φυσικά τα δικά του κίνητρα για να είναι μέρος της συμφωνίας. να μαζέψει πολλά επιπλέον μετρητά πουλώντας ό,τι εφεδρική ενέργεια είχε για απελπισμένους Ευρωπαίους πελάτες.
Ένα μικρό αφηγηματικό πρόβλημα είναι πως η Νορβηγία, σε αντίθεση με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, δεν έχει ακόμα κανένα επιχειρησιακό P-8 Poseidon. Αυτό που ήταν ξεκάθαρο εκείνη την εποχή είναι ότι ένα αμερικανικό P-8 πήγαινε πέρα δώθε –με ανεφοδιασμό στον αέρα– από τις ΗΠΑ στο νησί Bornholm.
Ένα θετικό ουρλιαχτό είναι ότι ο Hersh – μάλλον, η βασική του πηγή – είχε την MI6 εξαφανισμένη εντελώς από την αφήγηση. Η SVR, η ρωσική intel, είχε εστιάσει σαν λέιζερ στην MI6 εκείνη την εποχή, καθώς και στους Πολωνούς. Αυτό που εξακολουθεί να εδραιώνει την αφήγηση είναι πως ο συνδυασμός πίσω από τον «Μπάιντεν» παρείχε τον σχεδιασμό, την πληροφορία και τον συντονισμό της επιμελητείας, ενώ η τελική πράξη –στην περίπτωση αυτή μια σημαδούρα σόναρ που πυροδότησε τα εκρηκτικά C4– μπορεί να έγινε από τους Νορβηγούς υποτελείς.
Το πρόβλημα είναι ότι η σημαδούρα μπορεί να έχει πέσει από ένα αμερικανικό P-8. Και δεν υπάρχει καμία εξήγηση για το γιατί ένα από τα τμήματα του Nord Stream 2 διέφυγε άθικτο.
Ο τρόπος λειτουργίας του Χερς είναι θρυλικός. Από την οπτική γωνία ενός ξένου ανταποκριτή επί τόπου από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, από τις ΗΠΑ και το NATOstan σε όλες τις γωνιές της Ευρασίας, είναι εύκολο για κάποιον σαν εμένα να καταλάβει πώς χρησιμοποιεί ανώνυμες πηγές και πώς έχει πρόσβαση – και προστατεύει – τις εκτενείς πληροφορίες του. Λίστα επαφών: η εμπιστοσύνη λειτουργεί και με τους δύο τρόπους. Το ιστορικό του είναι απολύτως απαράμιλλο.
Αλλά φυσικά το ενδεχόμενο παραμένει: κι αν τον εξαπάτησαν; Αυτό δεν είναι άλλο από ένα περιορισμένο hangout; Άλλωστε, η αφήγηση ταλαντεύεται άγρια ανάμεσα σε ελάχιστη λεπτομέρεια και αρκετά αδιέξοδα, με συνεχώς ένα τεράστιο ίχνος χαρτιού και πάρα πολλούς ανθρώπους στο βρόχο – κάτι που συνεπάγεται υπερβολικό κίνδυνο. Το ότι CIA διστάζει πάρα πολύ να πάει για το kill των αγωγών αποτελεί πιστοποιημένο κόκκινο συναγερμό σε όλη την αφήγηση – ειδικά όταν γνωρίζουμε πως οι ιδανικοί υποβρύχιοι ηθοποιοί για μια τέτοια επιχείρηση θα προέρχονταν από το Τμήμα Ειδικών Δραστηριοτήτων της CIA και όχι από το Ναυτικό των ΗΠΑ.
Τι θα κάνει η Ρωσία;
Αναμφισβήτητα ολόκληρος ο πλανήτης σκέφτεται ποια θα είναι η ρωσική απάντηση.
Κοιτάζοντας την σκακιέρα, αυτό που βλέπουν το Κρεμλίνο και το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι ότι η Μέρκελ ομολογεί πως το Minsk 2 ήταν απλώς ένα τέχνασμα, η αυτοκρατορική επίθεση στα Nord Streams (πήραν την εικόνα, αλλά μπορεί να μην έχουν όλες τις εμπιστευτικές λεπτομέρειες που παρέχονται από την πηγή του Hersh) και το ότι ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπένετ στο αρχείο περιγράφει λεπτομερώς πώς οι Αγγλοαμερικανοί σκότωσαν την ειρηνευτική διαδικασία στην Ουκρανία που βρισκόταν σε τροχιά στην Κωνσταντινούπολη πέρυσι.
Επομένως, δεν είναι περίεργο που το Υπουργείο Εξωτερικών έχει καταστήσει σαφές πως όταν πρόκειται για πυρηνικές διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς, οποιεσδήποτε προτεινόμενες χειρονομίες καλής θέλησης είναι «αδικαιολόγητες, άκαιρες και απαγορευμένες».
Το Υπουργείο, επίτηδες, και κάπως δυσοίωνα, ήταν πολύ ασαφές σε ένα βασικό ζήτημα: «αντικείμενα στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων» που δέχθηκαν επίθεση από το Κίεβο – με τη βοήθεια των Αμερικανών. Αυτές οι επιθέσεις μπορεί να περιλάμβαναν πτυχές «στρατιωτικο-τεχνικών και υπηρεσιών πληροφοριών».
Όταν πρόκειται για τον Παγκόσμιο Νότο, αυτό που αποτυπώνει η έκθεση Hersh είναι η Rogue Superpower, με γιγάντια κόκκινα γράμματα, ως κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας: η τελετουργική ταφή –στο βάθος της Βαλτικής– του διεθνούς δικαίου, ακόμη και η τρελή της Αυτοκρατορίας ersatz, η «διεθνής τάξη βασισμένη σε κανόνες».
Θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να προσδιοριστεί πλήρως ποια φατρία του Deep State μπορεί να χρησιμοποίησε τον Hersh για να προωθήσει την ατζέντα της. Φυσικά το γνωρίζει – αλλά αυτό δε θα ήταν ποτέ αρκετό για να τον κρατήσει μακριά από την έρευνα για μια βόμβα (τρεις μήνες σκληρής δουλειάς). Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ θα κάνουν τα πάντα για να καταστείλουν, να λογοκρίνουν, να υποτιμήσουν και να αγνοήσουν την έκθεσή του αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο εξαπλώνεται ήδη σαν πυρκαγιά.
Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ έχει αποσυνδεθεί εντελώς, όπως και ο Μεντβέντεφ, καταγγέλλοντας πώς οι ΗΠΑ «εξαπέλυσαν έναν ολοκληρωτικό υβριδικό πόλεμο» εναντίον της Ρωσίας, με τις δύο πυρηνικές δυνάμεις να βρίσκονται τώρα σε τροχιά άμεσης αντιπαράθεσης. Και καθώς η Ουάσιγκτον κήρυξε ως στόχο της τηn «στρατηγική ήττα» της Ρωσίας και μετέτρεψε τις διμερείς σχέσεις σε σφαίρα πυρός, δεν μπορεί να υπάρξει πλέον το «business as usual».
Η ρωσική «ανταπόκριση» –ακόμα και πριν από την έκθεση του Hersh– ήταν εντελώς σε άλλο επίπεδο. Προχωρημένη αποδολαριοποίηση σε όλο το φάσμα, από την EAEU έως τις BRICS και πέρα από αυτήν· και πλήρης αναπροσανατολισμός του εμπορίου προς την Ευρασία και άλλα μέρη του Παγκόσμιου Νότου. Η Ρωσία δημιουργεί σταθερούς όρους για περαιτέρω σταθερότητα, προβλέποντας ήδη το αναπόφευκτο: την ώρα της μετωπικής αντιμετώπισης του ΝΑΤΟ.
Καθώς προχωρούν οι κινητικές αποκρίσεις, τα γεγονότα στο πεδίο της μάχης δείχνουν ότι η Ρωσία συντρίβει περαιτέρω τον πληρεξούσιο στρατών των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ σε πλήρη λειτουργία στρατηγικής ασάφειας. Η τρομοκρατική επίθεση στα Nord Streams φυσικά θα κρύβεται πάντα στο παρασκήνιο. Θα υπάρξει ανάκρουση. Αλλά αυτό θα γίνει σε χρόνο, τρόπο και τόπο που θα επιλέξει η Ρωσία.