Ο θάνατος των μαρτύρων δεν είναι θάνατος, αλλά ζωή που δεν έχει τέλος.

Ο θάνατος των μαρτύρων είναι παρηγοριά των πιστών, παρρησία των Εκκλησιών, σύσταση του Χριστιανισμού, κατάλυση του θανάτου, απόδειξη της αναστάσεως, γελοιοποίηση των δαιμόνων, κατηγορία του διαβόλου, διδασκαλία της ενάρετης ζωής, παρακίνηση για περιφρόνηση των παρόντων πραγμάτων και οδός για επιθυμία των μελλοντικών αγαθών, παρηγοριά για τις συμφορές που μας έχουν βρει και αιτία για υπομονή, καθώς και ρίζα και πηγή και μητέρα όλων των αγαθών.
Τέτοια είναι η δύναμη των μαρτύρων, σαγηνεύει όχι μόνο τους ιδιώτες, αλλά και εκείνους που φορούν τα βασιλικά στέμματα. Η δύναμη αυτή καταντροπιαζει τους ειδωλολάτρες, αυτή προσβάλλει την πλάνη τους, αυτή εξολοθρεύει τους δαίμονες, αυτή είναι η ευγένεια και το στεφάνι της Εκκλησίας.
Μπορεί κανείς να ωφεληθεί από τους μάρτυρες και ως προς την αρετή και ως προς την περιφρόνηση των παρόντων αγαθών. Γιατί, όταν δεις αυτούς να περιφρονούν όλη τη ζωή, και κι αν ακόμη είσαι ο πιο αναίσθητος από όλους και ο πιο αδιάφορος, θα αποκτήσεις πάρα πολύ υψηλό φρόνημα και θα περιγελάσεις τη ζωή των απολαύσεων, θα περιφρονήσεις τα χρήματα και θα επιθυμήσεις την ουράνια ζωή. Κι αν αντιμετωπίζεις αρρώστιες, θα λάβεις αφορμή από τα παθήματα των μαρτύρων για πάρα πολύ μεγάλη υπομονή. Αν πάλι σε πιέζει φτώχεια, ή οτιδήποτε άλλο από τα πάρα πολύ φοβερά, βλέποντας το μέγεθος των βασάνων στα οποία υποβλήθηκαν εκείνοι, θα λάβεις αρκετή παρηγοριά για όλες τις συμφορές πού σε βρήκαν.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος