Ομιλία για τη δύναμη του Θεού στην αδυναμία των ανθρώπων – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Στην Αγία Γραφή δεν υπάρχουν αντιφάσεις, ακόμη και σε αυτές τις λέξεις δεν υπάρχουν αντιφάσεις παρόλο που ακούγεται έτσι. Το φυσικό κυβερνάται από τον ήχο και το πνευματικό από τη σκέψη.
Για τον σαρκικό άνθρωπο, υπάρχουν παντού αντιφάσεις γιατί φοβάται τα εμπόδια και φεύγει από τις σκιές εάν του φαίνονται σαν εμπόδιο. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι σαν ένας ιππότης, που του αρέσει να ξεπερνάει τα εμπόδια. Για τον πνευματικό άνθρωπο, ολόκληρη η διδασκαλία για τη σωτηρία μας είναι κρυμμένη σε αυτά τα λόγια της Γραφής.
“όταν γαρ ασθενώ, τότε δυνατός ειμι.” Δηλαδή, όταν γνωρίζω την μηδαμινότητα μου και την παντοδυναμία του Θεού, τότε είμαι δυνατός. Όταν γνωρίζω ότι εγώ, από μόνος μου, δεν μπορώ να κάνω κανένα καλό ούτε για τον εαυτό μου ούτε για τους άλλους και όταν εμπιστεύομαι τον εαυτο μου πλήρως στη δύναμη και το έλεος του Θεού, τότε είμαι δυνατός.
Όταν συναισθανθώ ότι είμαι σαν ένας άνθρωπος που πνιγεται σε αυτόν τον κόσμο και πως δεν είμαι σε θέση να πιάσω το εκτεταμένο χέρι του Θεού, και να το κρατήσω με τη δική μου δύναμη, αλλά μάλλον κραυγάζω προς τον Θεό να μου κρατήσει Αυτός το χέρι και να με τραβήξει έξω από τα βάθη της αμαρτωλής αβύσσου, τότε είμαι δυνατός.
Όταν βλέπω ότι είμαι αδύναμος, ότι είμαι ένα κούφιο καλάμι εν μέσω της καταιγίδας των ανέμων και στην πλημμυρα – ένα καλάμι που μόνο ο Θεός μπορεί να το γεμίσει με την Παντοδύναμη Χάρη Του – και όταν προσεύχομαι με πίστη, για τη Χάρη του Θεού, τότε είμαι δυνατός.
Ω, αδύναμοι αδελφοί μου, ας εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας στη δύναμη του Θεού, ώστε, μέσα στην μηδαμινότητά μας, να είμαστε δυνατοί.
Όταν στηρίζεσαι σε ανθρώπους είσαι αδύναμος, αλλά εμπιστευόμενος τον Θεό είσαι δυνατός. Προσκολλήσου στον Θεό και όλη η δύναμη του Θεού θα είναι μαζί σου. Ομολόγησε την αδυναμία σου ενώπιον του Θεού και Εκείνος θα σου στείλει την παντοδύναμη Χάρη Του. Το επιβεβαιώνει για σένα ο ίδιος ο απόστολος, μέσω του παραδείγματος του και μέσα από την εμπειρία του λέγοντας: «όταν γαρ ασθενώ, τότε δυνατός ειμί».
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία αντίφαση στην Αγία Γραφή. Ο σαρκικός άνθρωπος μιλά για την αντίφαση με όρους του ήχου των λέξεων, αλλά ο πνευματικός άνθρωπος διεισδύει στο νόημά τους και συντρίβει την ψευδαίσθηση της αντίφασης μέσω της προσωπικής εμπειρίας.
Ω Κύριε, ο αναστάς εκ νεκρών, ελέησέ μας στις αδυναμίες μας και πλημμύρισέ μας με την Παντοδύναμη Χάρη Σου.
Ότι Σοι πρεπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνηση εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος,
iconandlight
https://simeiakairwn.wordpress.com