«Όσο ταξιδεύεις στην οδό πρός την πόλη της Βασιλείας, και πλησιάζεις την πόλη του Θεού, τούτο να σου γίνει δείκτης: η δύναμη των πειρασμών που συναντάς. Όσο πλησιάζεις και προοδεύεις στην πορεία σου, τόσο οι εναντίον σου πειρασμοί πληθύνονται. Όποτε αισθάνεσαι στη ψυχή σου διάφορους και ισχυρότερους πειρασμούς στον δρόμο σου, να ξέρεις πως εκείνη τη στιγμή η ψυχή σου έχει όντως εισέλθει μυστικά σ’ ένα ανώτερο επίπεδο και ότι της προσετέθη Χάρις στην κατάσταση όπου βρέθηκε. Διότι ο Θεός οδηγεί τη ψυχή στις θλίψεις των δοκιμασιών κατά το μέτρο της Χάριτος που παραχωρεί».
Τί γίνεται με αυτόν που δεν αντέχει τους πειρασμούς;
« Αν η ψυχή του ανθρώπου έχει κάποια αδυναμία και δεν διαθέτει αρκετή δύναμη για μεγαλους πειρασμούς και συνεπώς ζητά να εισέλθει σ’ αυτούς, και την εισακούσει ο Θεός, τότε γνώριζε σαφώς πως όσο η ψυχή είναι ανεπαρκής για μεγάλες δοκιμασίες, στον ίδιο βαθμό είναι ανεπαρκής και για τα μεγάλα χαρίσματα. Και όσο αποτρέπονται οι μεγάλοι πειρασμοί από το να εισέλθουν στη ψυχή, στον ίδιο βαθμό παρακρατούνται από αυτήν και τα μεγάλα χαρίσματα. Ο Θεός δεν χορηγεί ένα μεγάλο χάρισμα χωρίς μια μεγάλη δοκιμασία. Ο Θεός, κατά τη σοφία Του, που βρίσκεται πέρα από την κατανόηση των πλασμάτων Του, όρισε τα δώρα Του να παραχωρούνται ανάλογα με τους πειρασμούς».