Ψίγματα χρυσού από το Πατερικό ανθολόγιο

Όπως η κατά Θεόν εργασία λέγεται αρετή, έτσι και η αναπάντεχη θλίψη ονομάζεται πειρασμός.
Κάθε θλίψη ελέγχει την κλίση του θελήματος, αν κλίνει στα δεξιά ή στα αριστερά, γι’ αυτό η θλίψη που μας συμβαίνει λέγεται πειρασμός, επειδή παρέχει πείρα, δηλαδή φανερώνει στον θλιβόμενο τα κρυφά θελήματα του.
Ο φόβος του Θεού μας αναγκάζει να πολεμούμε την κακία. Όταν εμείς πολεμούμε, την πολεμεί ή χάρη του Θεού και την αφανίζει.
Σοφία δεν είναι μόνο να γνωρίζουμε με φυσική συνέπεια την αλήθεια αλλά και το να υπομένουμε σαν δική μας την πονηρία εκείνων που μας αδικούν.
Γιατί εκείνοι που έμειναν στην πρώτη περίπτωση, φούσκωσαν από υπερηφάνεια. Εκείνοι όμως που έφτασαν στη δεύτερη, απόκτησαν ταπεινοφροσύνη.
Εκείνος που γυμνάζεται με τη θέλησή του στις θλίψεις, δεν θα κατακυριευθεί από τους ακούσιους πονηρούς λογισμούς.
Εκείνος που δεν καταδέχεται τα πρώτα, αιχμαλωτίζεται από τα δεύτερα και χωρίς να θέλει.
Χωρίς συντριβή καρδιάς είναι αδύνατον να απαλλαγείς από την κακία.
Δίνει συντριβή στην καρδιά η εγκράτεια από τα τρία αυτά:
ύπνο, τροφή και σωματική ανάπαυση.
Η αφθονία αυτών φέρνει τρυφή και ηδονική ζωή, και αυτά δέχονται τους πονηρούς λογισμούς και είναι αντίθετα στην προσευχή και στην πρέπουσα διακονία.

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής