«Κάποιος αδελφός ρώτησε έναν γέροντα, λέγοντάς του:
Τι είναι ησυχία, και ποιά είναι η ωφέλειά της;
Ο γέροντας του απάντησε:
Ησυχία είναι το να κάθεσαι στο κελί σου μετά γνώσεως και φόβου Θεού, απέχοντας από κάθε κακία και υψηλοφροσύνη. Αυτού του είδους η ησυχία γεννάει όλες τις αρετές, και φυλάει τον μοναχό από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, μη αφήνοντάς τον να πληγωθεί από αυτά.
Ω ησυχία,προκοπή μοναζόντων·
Ω ησυχία,κλίμακα ουράνιος, οδός βασιλείας ουρανών, μητέρα της κατάνυξης, πρόξενος της μετανοίας..εσύ που λαμπρύνεις την ψυχή και φέρνεις σε ειρηνική κατάσταση τον άνθρωπο!
Ω ησυχία,συ που γεννάς την πραότητα, μένεις μαζί με την ταπείνωση, συνομιλείς με τους Αγγέλους, φωτίζεις την διάνοια,και είσαι συζευγμένη με τον φόβο του Θεού!
Ω ησυχία,σχολή προσευχής και αναγνώσεως,γαλήνη λογισμών και εύδιο (γαλήνιο) λιμάνι!
Ω ησυχία,αμεριμνία ψυχής, ζυγός χρηστός και φορτίο ελαφρύ, που αναπαύεις και βαστάζεις τον βαστάζοντά σε!
Ω ησυχία,ευφροσύνη ψυχής και καρδίας!
Ω ησυχία,όπου κάθε μέρα και νύχτα περιμένεις τον Χριστό και διατηρείς την λαμπάδα άσβεστη και συνεχώς ψάλλεις:«ετοίμη η καρδία μου ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου!»
