Μία σταγόνα δάκρυ για το αγαπημένο και πολυαδικημένο σπλάχνο της.
Καινούργιο μα και τόσο παλαιό, από τότε που διωγμένη έφυγε μαζί του, βρέφος τότε, προς στην Αίγυπτο.
Το δάκρυ της Παναγίας για όλους εμάς ,για τον καθένα μας προσωπικά, ο πόνος της Παναγίας μας που συμπονά και με τον δικό μας πόνο στο διάβα της ζωής μας.
Δάκρυ λύπης άδου μα και χαράς παραδεισένιας σαν αντίκρυσε Τον Υιό της να λάμπει αυγαζόμενος μέσα στην λαμπρή της Αναστάσεώς του.
[sc name=”glyka-toy-koytalioy” ][/sc]
Τα δάκρυ κάθε Μητέρας πάνω στην γη που τα σπλάχνα της που έχουν γίνει τόσο πλατειά να αγκαλιάσουν όλη την πλάση.
Μία σταγόνα, μα ένας ολόκληρος ωκεανός μαζί που ανέπλασε ολάκερο το σύμπαν.
Το δάκρυ της Παναγίας Μητέρας μας!