To σκοτεινό μυστικό των ανεμογεννητριών – Οι 4.370 τόνοι μεταλλικών αποβλήτων το έτος θανάσιμος κίνδυνος για τον άνθρωπο

To σκοτεινό μυστικό των ανεμογεννητριών – Οι 4.370 τόνοι μεταλλικών αποβλήτων το έτος θανάσιμος κίνδυνος για τον άνθρωπο

Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα απελευθερώνουν χιλιάδες τόνους μετάλλων όπως αλουμίνιο, ψευδάργυρο και ίνδιο κάθε χρόνο – Αυτό αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, καθώς τα αιολικά πάρκα πρόκειται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα.
Μια νέα μελέτη προειδοποιεί ότι τα επιβλαβή επίπεδα μεταλλικών αποβλήτων από τα συστήματα προστασίας των ανεμογεννητριών προκαλούν σημαντικούς κινδύνους στο ανθρώπινο οικοσύστημα επειδή οι κίνδυνοι από την τοξικότητά τους δεν έχουν αξιολογηθεί επαρκώς.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την προστασία των ανεμογεννητριών από τη διάβρωση διαποτίζουν τα γύρω νερά, γεγονός που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα οικοσυστήματα, την ασφάλεια των θαλασσινών και την ανθρώπινη υγεία, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ.
Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα απελευθερώνουν χιλιάδες τόνους μετάλλων όπως αλουμίνιο, ψευδάργυρο και ίνδιο κάθε χρόνο.
Αυτό αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, καθώς τα αιολικά πάρκα πρόκειται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα.
Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει σήμερα 13 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας και κυβερνητικό στόχο να φτάσει τα 100 γιγαβάτ έως το 2050.
Ο καθηγητής Gordon Watson, από τη Σχολή Περιβάλλοντος και Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου, δήλωσε: «Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα αποτελούν ζωτικό μέρος του μέλλοντος της καθαρής ενέργειας, αλλά προς το παρόν υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για το πώς αυτά τα μέταλλα επηρεάζουν το περιβάλλον κοντά σε λειτουργικά υπεράκτια αιολικά πάρκα, επομένως είναι δύσκολο να αξιολογηθούν πλήρως οι κίνδυνοι.

Πολλά (θανάσιμα) στρείδια στο πιάτο
Η κατανάλωση στρειδιών με υψηλά επίπεδα ψευδαργύρου θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία
Στιγμιότυπο_οθόνης_2025-06-07_213829.png
Για την προστασία των αεροστροβίλων από τη σκουριά, χρησιμοποιούνται συστήματα προστασίας από τη διάβρωση, τα οποία μπορούν να απελευθερώσουν μέταλλα στον ωκεανό με την πάροδο του χρόνου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Ocean Sustainability – Nature, εκτιμά ότι οι ετήσιες εισροές μετάλλων από τα τρέχοντα ευρωπαϊκά αιολικά πάρκα είναι:

3.219 τόνοι αλουμινίου
1.148 τόνοι ψευδαργύρου
1,9 τόνοι ινδίου
Για τον ψευδάργυρο, αυτό υπερβαίνει ήδη το άθροισμα όλων των γνωστών άμεσων εισροών και απορρίψεων ποταμών στον Βόρειο Ατλαντικό από βασικές ευρωπαϊκές χώρες.
Η τοποθέτηση φυκιών και οστρακοειδών σε κοντινή απόσταση από υπεράκτια αιολικά πάρκα, όπως η πρώτη συστεγασμένη φύκια εμπορικής κλίμακας στον κόσμο στη Βόρεια Θάλασσα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε συσσώρευση μετάλλων από του αεριοστροβίλους σε αυτά τα είδη, οδηγώντας σε συγκεντρώσεις που θα μπορούσαν να υπερβούν τα ασφαλή όρια για ανθρώπινη κατανάλωση.

Για παράδειγμα, η κατανάλωση στρειδιών με υψηλά επίπεδα ψευδαργύρου θα μπορούσε να ξεπεράσει τη συνιστώμενη εβδομαδιαία πρόσληψη για ενήλικες, θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία.
Η αυξηση των μεταλλικών ρύπων 
Στιγμιότυπο_οθόνης_2025-06-07_214440.png
Ο καθηγητής Gordon Watson, από τη Σχολή Περιβάλλοντος και Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου, δήλωσε: «Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα αποτελούν ζωτικό μέρος του μέλλοντος της καθαρής ενέργειας, αλλά προς το παρόν υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για το πώς αυτά τα μέταλλα επηρεάζουν το περιβάλλον κοντά σε λειτουργικά υπεράκτια αιολικά πάρκα, επομένως είναι δύσκολο να αξιολογηθούν πλήρως οι κίνδυνοι.
«Σίγουρα δεν λέμε να σταματήσουμε την κατασκευή υπεράκτιων αιολικών πάρκων, απλώς πρέπει να τα παρακολουθούμε κατάλληλα – ειδικά καθώς συνεχίζουν να επεκτείνονται. Τα σχέδια για επέκταση είναι φιλόδοξα και συνοδεύονται από προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν».
Ο καθηγητής Watson πρόσθεσε: «Σύμφωνα με τα τρέχοντα σχέδια επέκτασης της κυβέρνησης, αυτές οι εισροές των αποβλήτων θα μπορούσαν να αυξηθούν 12 φορές έως το 2050, γεγονός που εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την πιθανή συσσώρευση μετάλλων σε θαλάσσια είδη όπως στρείδια, μύδια και φύκια, τα οποία είναι επίσης πιθανό να καλλιεργούνται κοντά σε αιολικά πάρκα.
«Η έρευνά μας υπογραμμίζει τη σημασία της στενής παρακολούθησης των χημικών ουσιών που απελευθερώνονται από τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε και να διαχειριζόμαστε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις».
Οι επιστήμονες ζητούν πιο ολοκληρωμένη παρακολούθηση του νερού και των ιζημάτων στο έδαφος γύρω από τα αιολικά πάρκα, χρησιμοποιώντας συστήματα προστασίας από τη διάβρωση με λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ισχυρές κατευθυντήριες γραμμές παρακολούθησης για τη συνεγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας με αιολικά πάρκα.
Ο καθηγητής Watson δήλωσε: «Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, αλλά πρέπει να λάβουμε μέτρα τώρα για τον μετριασμό των κινδύνων.
Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα θα παράσχει έναν οδικό χάρτη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τη βιομηχανία αιολικής ενέργειας για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτές τις προκλήσεις πριν προκαλέσουν περιττή βλάβη», κατάληξε.
Η επιβάρυνση για τον ανθρώπινο οργανισμό
Στιγμιότυπο_οθόνης_2025-06-07_214510.png

www.bankingnews.gr