Μικρή με έστελνε η μητέρα στην Ανάληψη, πριν το μεσημέρι, μήπως χρειάζεται τίποτε ο Γέροντας.
Μερικές φορές που ήταν μόνος έλαμπε το πρόσωπό του αλλά και όλο του το κελλί.
Είχε ένα παράξενο φως.
Άμαθη δεν καταλάβαινα παρά κοιτούσα την απλότητα του κελλιού του και σκεπτόμουν. Ο Γέροντας ούτε μεγάλο σπίτι έχει, ούτε έπιπλα, κι εμείς…
Είχε μία λάμψη ο χώρος του, ένα φως.
Προσπαθούσα να εξηγήσω τι είναι αυτό που δίνει αυτή την λαμπρότητα, που μου έδινε θαυμασμό και δέος και δεν μπορούσα.
Το πρόσωπό του ήταν καθαρό δίχως ρυτίδες και νεύρα.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Μαρτυρία της Μ.Κ.* όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του Μοναχού Μωυσή, “Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, Γέρων της Αναλήψεως”, έκδοση Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας.
*Το πλήρες όνομα αναγράφεται στο βιβλίο.
