Ὁ μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916–1982), ὁ θεοφώτιστος λαϊκός ἱεροκήρυκας, κήρυσσε ἀκόμα καί στό νοσοκομεῖο «Σωτηρία», ὅπου ἄλλοι δέν πλησίαζαν ἀπό τό φόβο τῆς φυματιώσεως.
Ἐκεῖ τόν ἀκολουθοῦσε ὁ ἱερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, πού ἐξομολογοῦσε τούς φυματικούς καί τελοῦσε τήν Θεία Λειτουργία.
Μιά μέρα ἕνας γιατρός, πού παρακολουθοῦσε τίς ὁμιλίες προβληματισμένος, πλησιάζει τόν ἱεροκήρυκα καί τοῦ λέει:
– Κύριε Παναγόπουλε, ὁ ἱερέας εἶναι ἀδύνατον νά καταλύει τό περιεχόμενο… τοῦ ἁγίου ποτηρίου. Κοινωνοῦν τόσοι ἀσθενεῖς ἀπ’ αὐτό, κι ὅπως εἶναι γνωστό, τό μικρόβιο τῆς φυματιώσεως μεταδίδεται μέ τό σάλιο. Τί κάνει λοιπόν ὁ ἱερέας τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου πού περισσεύει; Τό χύνει στό χωνευτήρι; Αὐτό ὅμως δέν εἶναι μεγάλη ἁμαρτία;
– Τέτοιο πράγμα δέν γίνεται ποτέ, ἀντέτεινε ὁ ἱεροκήρυκας. Ὁ Χριστός δέν μολύνεται ἀπό μικρόβια. Κι ἀπό τά ἄχραντα Μυστήρια δέν ὑπάρχει κανένας κίνδυνος μολύνσεως.
Ὁ γιατρός ὅμως δέν μποροῦσε νά τό πιστέψει. Τότε ἐκεῖνος τόν προέτρεψε νά παρακολουθήσει τήν ἑπόμενη Θεία Λειτουργία, καί στό τέλος νά σταθεῖ κάπου, ὥστε νά βλέπει τίς κινήσεις τοῦ ἱερέα τήν ὥρα τῆς καταλύσεως.
Ἔτσι κι ἔγινε. Ὁ γιατρός εἶδε μέ τά μάτια του τό Λειτουργό νά καταλύει τό περιεχόμενο τοῦ ἁγίου Ποτηρίου. Τόν εἶδε μάλιστα νά ρίχνει νάμα δυό – τρεῖς φορές, φροντίζοντας νά μή μείνει οὔτε ἴχνος ἀπό τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου.
Ἀπό τότε ὁ γιατρός ὄχι μόνο πίστευε, ἀλλά καί ἐκκλησιαζόταν καί κοινωνοῦσε μαζί μέ τούς ἀσθενεῖς.
Ἀπό τό βιβλίο “Θαύματα καί ἀποκαλύψεις ἀπό τήν Θεία Λειτουργία, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπός Ἀττικῆς 2018