28 Μαρτίου 2021 Δείτε το άρθρο του Michael Haynes στο Ηumans Are Free εδώ: https://tinyl.io/3qcy [1]
Ένας πλήθος παγκόσμιων ηγετών απηύθυναν έκκληση για μια παγκόσμια συνθήκη πανδημίας, με σκοπό να αποτρέπει μελλοντικές πανδημίες, να διανέμει εμβόλια και να οργανώνει εμβολιασμούς και να εφαρμόσει μια μονομερή προσέγγιση στην παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ο Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Boris Johnson, ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron, η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), καθώς και 20 άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες, συμμάχησαν και έγραψαν μια κοινή επιστολή αποσκοπώντας προφανώς να κερδίσουν την λαϊκή υποστήριξη για το Σχέδιο των Παγκοσμιοποιητών.
Γράφοντας στη βρετανική εφημερίδα The Telegraph, καθώς και σε άλλα μέσα ενημέρωσης όπως τη Le Monde στη Γαλλία, οι ηγέτες δήλωσαν την πρόθεσή τους να «οικοδομήσουν μια πιο ισχυρή διεθνή αρχιτεκτονική υγείας που θα προστατεύει τις μελλοντικές γενιές».
Αποκαλώντας τη COVID-19 «τη μεγαλύτερη πρόκληση για την παγκόσμια κοινότητα από τη δεκαετία του 1940», οι 24 ηγέτες προέβλεψαν ότι «θα υπάρξουν και άλλες πανδημίες καθώς και άλλες σημαντικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την υγεία».
«Καμία μεμονωμένη κυβέρνηση ή πολυμερής οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή μόνη της», δήλωσαν.
«Το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε. Μαζί, πρέπει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να προβλέψουμε, να αποτρέψουμε, να ανιχνεύσουμε, να αξιολογήσουμε και να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά σε πανδημίες με εξαιρετικά συντονισμένο τρόπο. Η πανδημία Covid-19 υπήρξε μια έντονη και επώδυνη υπενθύμιση ότι κανείς δεν είναι ασφαλής έως ότου όλοι είναι ασφαλείς.»
Αυτή η τελευταία φράση θα μπορούσε να δείξει την επιρροή που απολαμβάνει ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) και ο αφοσιωμένος παγκοσμιοποιητής Klaus Schwab στους 24 ηγέτες.
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Schwab δήλωσε:
«Όσο δεν εμβολιάζονται όλοι, κανείς δεν θα είναι ασφαλής», μια δήλωση που από μόνη της θέτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα σχετικά με την εμπιστοσύνη που αυτοί οι ηγέτες δείχνουν, στις πολύ επαινεμένες αλλά επικίνδυνες ,πειραματικές ενέσεις τους.
Οι ηγέτες επιβεβαίωσαν εκ νέου τον κοινό τους στόχο για τον παγκόσμιο εμβολιασμό, χαρακτηρίζοντάς τον ως «παγκόσμιο δημόσιο αγαθό».
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το «δημόσιο αγαθό» και για να διασφαλιστεί η ταχεία διάθεση εμβολίων σε ολόκληρο τον κόσμο, οι 24 παγκοσμιοποιητές ξεκίνησαν τη νέα τους διεθνή συνθήκη:
«[Εμείς] πιστεύουμε ότι τα έθνη πρέπει να συνεργαστούν για μια νέα διεθνή συνθήκη για την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση πανδημιών. Μια τέτοια ανανεωμένη συλλογική δέσμευση θα αποτελούσε ορόσημο στην ενίσχυση της ετοιμότητας για πανδημία στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο.»
Αυτή η συνθήκη θα βασίζεται στις αρχές του ΠΟΥ, αντλώντας από το σύνταγμα του ΠΟΥ, καθώς και προσκαλώντας «άλλους σχετικούς οργανισμούς κλειδί για αυτήν την προσπάθεια».
Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, ο Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, ήταν ένας από τους υπογράφοντες τη δήλωση.
«Ο κύριος στόχος αυτής της συνθήκης θα ήταν να προωθήσει μια προσέγγιση της κυβέρνησης και όλων των κοινωνιών, ενισχύοντας τις εθνικές, περιφερειακές και παγκόσμιες ικανότητες και την ανθεκτικότητα στις μελλοντικές πανδημίες», δήλωσαν οι ηγέτες.
«Αυτό περιλαμβάνει την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας για τη βελτίωση, για παράδειγμα, συστημάτων συναγερμού, ανταλλαγής δεδομένων, έρευνας και τοπικής, περιφερειακής και παγκόσμιας παραγωγής και διανομής ιατρικών και δημόσιων υγειονομικών μέτρων, όπως εμβόλια, φάρμακα, διαγνωστικά και εξοπλισμό προσωπικής προστασίας.»
Ούτε θα επικεντρωθεί καθαρά σε παγκοσμιοποιητικές ατζέντες εμβολιασμού. Λόγω της προσέγγισης «Μία Κοινή Υγεία» (One Health) των ηγετών, θα βασίζεται στην αρχή της σύνδεσης μεταξύ της «υγείας των ανθρώπων, των ζώων και του πλανήτη μας».
Σε γλώσσα που θυμίζει την ατζέντα της «Μεγάλης Επανεκκίνησης (Great Reset) , που προωθήθηκε από το WEF και τον Klaus Schwab, οι ηγέτες ανέφεραν ότι η νέα συνθήκη θα οδηγήσει στην εξάλειψη των εθνικών συμφερόντων και την αύξηση αντίστοιχα των «διεθνών ανησυχιών»:
«[Μια τέτοια] συνθήκη θα πρέπει να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αμοιβαία λογοδοσία και κοινή ευθύνη, διαφάνεια και συνεργασία εντός του διεθνούς συστήματος και με τους κανόνες και τις κανονικότητες του.»
Κανένα τμήμα της κοινωνίας δεν θα εξαιρείται από το να εμπλακεί στη νέα συνθήκη, οποιαδήποτε και εάν είναι η τελική της μορφή, με τους παγκοσμιοποιητές ηγέτες να επισημαίνουν ότι «θα συνεργαστούμε με αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων παγκοσμίως, και με όλους τους ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνίας των πολιτών τον ιδιωτικό τομέα.»
Δηλώνοντας ότι ο κορονοϊός, που προήλθε από το Wuhan της Κίνας, «εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες και τις διαιρέσεις μας», οι ηγέτες δήλωσαν ότι είναι «ευθύνη» τους να «διασφαλίσουν ότι ο κόσμος μαθαίνει τα μαθήματα της πανδημίας Covid-19» και «να αδράξει αυτήν την ευκαιρία και να ενωθεί ως μια παγκόσμια κοινότητα με ειρηνική συνεργασία που να εκτείνεται πέρα από αυτήν την κρίση».
Η πρόταση πρόκειται να συζητηθεί περαιτέρω μεταξύ των εθνικών ηγετών στη σύνοδο κορυφής της G7 του Ιουνίου στην Κορνουάλη του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου ο Boris Johnson θα συναντήσει τους ομολόγους του από τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. Εν τω μεταξύ, οι 24 υπογράφοντες προειδοποίησαν ότι το νέο τους σχέδιο «θα πάρει χρόνο και θα απαιτήσει μια συνεχή πολιτική, οικονομική και κοινωνική δέσμευση για πολλά χρόνια».
Μιλώντας στο BBC Radio, ο ειδικός απεσταλμένος για τη COVID του ΠΟΥ, Dr. David Nabarro, επανέλαβε τη γλώσσα που χρησιμοποίησαν οι 24 ηγέτες, σημειώνοντας ότι θα είναι το 2022 που θα ολοκληρωθεί η παγκόσμια ατζέντα του παγκόσμιου εμβολιασμού και υπαινίχθηκε έτσι τα «κάθε είδους προβλήματα και τις παραλλαγές τους», πριν ολοκληρωθεί ο στόχος.
«Το μόνο που λένε οι ηγέτες είναι ότι αυτό το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που πρέπει να συνεργαστούμε για να το αντιμετωπίσουμε», πρόσθεσε ο Nabarro.
Η προγραμματισμένη συνθήκη φαίνεται να ευθυγραμμίζεται στενότατα με τους στόχους της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» του Klaus Schwab. Η προώθηση της «Επανεκκίνησης» (Reset) του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ χρησιμοποιεί ακόμη και αντίστοιχη ορολογία, περιγράφοντας «ηγέτες» που «βρίσκονται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι»
Η κοινωνική αναστάτωση που προκαλείται από τον ιό Wuhan παρουσιάζει «ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για τη διαμόρφωση της ανάκαμψης» για τον Schwab, ο οποίος πρόσθεσε ότι: «αυτή η πρωτοβουλία θα προσφέρει πληροφορίες για να βοηθήσει στην ενημέρωση όλων εκείνων που καθορίζουν τη μελλοντική κατάσταση των παγκόσμιων σχέσεων, την κατεύθυνση των εθνικών οικονομιών , τις προτεραιότητες των κοινωνιών, τη φύση των επιχειρηματικών μοντέλων και τη διαχείριση ενός παγκόσμιου κοινού.»
Πράγματι, ο σύνδεσμος μεταξύ της νέας διεθνούς συνθήκης και του Great Reset έκανε τον βετεράνο παρουσιαστή Richie Allen να γράψει :
«Αυτό είναι τρομακτικό. Για πολλά χρόνια, παρουσιάζω, ερευνητές και ακαδημαϊκούς που μας προειδοποίησαν ότι αυτό θα συμβεί. Αυτό είναι το τελικό παιχνίδι.»
Μια τέτοια συνθήκη αφορούσε απλώς τη «συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια μιας μικροσκοπικής ελίτ», εξήγησε ο Allen. «Είναι αυτό για το οποίο οι παγκοσμιοποιητές εργάζονται εδώ και δεκαετίες».
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ: Πολύ Λεπτομερής Επεξήγηση της Μεγάλης Επανεκκίνησης και της Νέας Παγκόσμιας Τάξης
Ο πλήρης κατάλογος των υπογραφόντων βρίσκεται παρακάτω:
Δρ Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικός διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.
Μπόρις Τζόνσον, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου ·
Emmanuel Macron, πρόεδρος της Γαλλίας ·
Άνγκελα Μέρκελ, καγκελάριος της Γερμανίας ·
Charles Michel, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ·
Pedro Sánchez, πρωθυπουργός της Ισπανίας ·
António Luís Santos da Costa, πρωθυπουργός της Πορτογαλίας ·
Mark Rutte, πρωθυπουργός των Κάτω Χωρών ·
Έρνα Σόλμπεργκ, πρωθυπουργός της Νορβηγίας ·
Klaus Iohannis, πρόεδρος της Ρουμανίας ·
Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας ·
Volodymyr Zelensky, πρόεδρος της Ουκρανίας ·
JV Bainimarama, πρωθυπουργός των Φίτζι ·
Paul Kagame, πρόεδρος της Ρουάντα ·
Uhuru Kenyatta, πρόεδρος της Κένυας ·
Moon Jae-in, πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κορέας ·
Sebastián Piñera, πρόεδρος της Χιλής ·
Carlos Alvarado Quesada, πρόεδρος της Κόστα Ρίκα ·
Έντι Ράμα, πρωθυπουργός της Αλβανίας ·
Cyril Ramaphosa, πρόεδρος της Νότιας Αφρικής ·
Keith Rowley, πρωθυπουργός του Τρινιντάντ και Τομπάγκο ·
Kais Saied, πρόεδρος της Τυνησίας ·Macky Sall, πρόεδρος της Σενεγάλης ·
Aleksandar Vučić, πρόεδρος της Σερβίας ·
Joko Widodo, πρόεδρος της Ινδονησίας ·