Tη στιγμή που οι υπόλοιποι νεαροί της γενιάς του ενδιαφέρονται μόνο για την τεχνολογία και τα τελευταία trends σε οποιοδήποτε τομέα, ο 20χρονος Πέτρος Καμινιώτης από την Πετρούπολη, με καταγωγή από την Καρδίτσα, ζωντανεύει την ελληνική παράδοση, ντύνοντας τις διαχρονικές και αγαπημένες φιγούρες των Playmobil με χειροποίητες, ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές.
Σαρακατσάνες, Καραγκούνες, Βλάχες και άλλες χαρακτηριστικές φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κατασκευασμένες από κομμάτια χαρτιού, χαρτοπετσέτες, κουμπώματα σκουλαρικιών και ό,τι άλλο του φανεί χρήσιμο, μετατρέπονται σε πραγματικά έργα τέχνης στα χέρια του Πέτρου.
ο Πέτρος Καμινιώτης -μόλις ολοκλήρωσε το τέταρτο έτος σπουδών του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας- εξήγησε πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή του με το συγκεκριμένο αντικείμενο, πώς έφτασε να έχει στη συλλογή του συνολικά 40 διαφορετικές φιγούρες, πώς ένιωσε όταν οι δημιουργίες του φιλοξενήθηκαν σε σπουδαία μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ δεν δίστασε να αποκαλύψει και τα μελλοντικά του σχέδια για τα PlaymoGreek.
– Πώς γεννήθηκε η ιδέα των PlaymoGreek;
Η ιδέα γεννήθηκε τελείως αυθόρμητα με την μορφή παιχνιδιού στην ηλικία των 5 ετών. Πιο συγκεκριμένα, επειδή τα Playmobil ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι και είχα βαρεθεί να παίζω συνέχεια με ιππότες και πειρατές, αποφάσισα μια μέρα να τα ντύσω με κομμάτια από χαρτοπετσέτες και να τα βάλω σε κύκλο.
– Ποια ήταν η έμπνευσή σου;
Δυο ήταν οι βασικές αφορμές που με οδήγησαν να ασχοληθώ με αυτό. Η πρώτη ήταν η συμμετοχή μου στις παραστάσεις του χορευτικού που πήγαινα στις οποίες ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τον χορό και το κοστούμι και η δεύτερη η εντύπωση που μου προξενούσε σαν παιδάκι η ενδυμασία της προγιαγιάς μου, η οποία φορούσε σε όλη της την ζωή τα παραδοσιακά της ρούχα. Αυτό με βοήθησε πολύ να καταλάβω και την δομή της κάθε φορεσιάς αλλά κυρίως την σημασία της.
– Γιατί τα Playmobil συγκεκριμένα και όχι κάποιες άλλες φιγούρες;
Τα Playmobil τα επέλεξα στην αρχή γιατί ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι και είχα τεράστια συλλογή από αυτά. Πλέον, τα χρησιμοποιώ γιατί, επίσης, η μορφή τους είναι πολύ κοντά στο ανθρώπινο σώμα και μπορεί να αποδοθεί καλυτέρα η φορεσιά.
– Γιατί μόνο ελληνικές φορεσιές; Θα τολμήσεις την ίδια προσέγγιση και σε κάποιες ξένες παραδοσιακές;
Είναι αυτονόητο ότι θα ξεκινούσα από τις ελληνικές φορεσιές, καθώς που ο πλούτος της ελληνικής παράδοσης είναι ανεξάντλητος και με ξεχωριστή σημειολογία και ομορφιά. Βέβαια, έχω ήδη σκεφτεί και έχω βρει κοινά χαρακτηριστικά και σε άλλες χώρες και στο μέλλον θα ήθελα να ασχοληθώ και με αυτό.
– Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ολοκληρωθεί μία φορεσιά;
Η διαδικασία της κατασκευής είναι πολύ χρονοβόρα, περίπου 5-6 μέρες ανάλογα την δυσκολία της κάθε μίας. Αρχικά πρέπει να κάνω την έρευνα (βιβλία, μουσεία, παλιές φωτογραφίες) για να είμαι απόλυτα σίγουρος πριν την κατασκευάσω. Στη συνέχεια κόβω τα πατρόν, έπειτα τα σχεδιάζω, τα χρωματίζω, τα κολλώ και τέλος βάζω τις τελικές λεπτομέρειες, όπως κοσμήματα ή λουλούδια.
– Ποια είναι η πιο χρονοβόρα και δύσκολη που έχεις δημιουργήσει μέχρι σήμερα;
Κάθε φορεσιά είναι διαφορετική, επομένως εξίσου δύσκολη την πρώτη φορά που την κατασκευάζεις. Ωστόσο, από τις πιο δύσκολες ήταν η φορεσιά της περιοχής του Ρουμλουκιού γιατί έχει πολύ ιδιαίτερο κεφαλόδεσμο και για μέρες σκεφτόμουν πώς θα μπορούσα να τον κάνω πιο σωστά.
– Με τι υλικά δημιουργείς όλα αυτά τα «έργα τέχνης»;
Τα υλικά είναι πολλά ή καλυτέρα τα υλικά είναι οτιδήποτε δω και μπορεί να μου χρειαστεί. Από χαρτί και ύφασμα για την κατασκευή του ρούχου, μέχρι κουμπώματα από σκουλαρίκια για τα κοσμήματα κ.α.
– Θα σε ενδιέφερε να εμπορευματοποιήσεις το χόμπι σου;
Αν κάποια στιγμή στο μέλλον μπορούσα να βιοποριστώ από αυτό εννοείται θα με ενδιέφερε γιατί θα συνδύαζα το χόμπι μου με την δουλειά.
– Η πιο δελεαστική πρόταση που έχεις δεχθεί μέχρι σήμερα αναφορικά με το έργο σου;
Υπήρξαν πολλές προτάσεις και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από διάφορους φορείς, όμως ιδιαίτερα τιμητικές ήταν οι εκθέσεις που έκανα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (καθώς είναι το πρώτο μουσείο της χώρας), στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας του Λυκείου Ελληνίδων και στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ωστόσο, και οι εκθέσεις που έκανα στο εξωτερικό, και πιο συγκεκριμένα στο Σίδνεϊ και το Μιλάνο.
– Πώς νιώθεις για το έντονο ενδιαφέρον συλλεκτών και μουσείων από όλο τον κόσμο;
Όταν άρχισα την ενασχόλησή μου με το αντικείμενο δεν περίμενα ότι θα είχε τόσο μεγάλη απήχηση. Οπότε νιώθω πολύ μεγάλη ευχαρίστηση που η δουλειά μου αγκαλιάστηκε πολύ από τόσο κόσμο και κυρίως από παιδιά και από άτομα που δεν έχουν καμία επαφή με την παράδοση.
– Θα έλεγες ότι οι συνεργασίες σου με διάφορα ιδρύματα και μουσεία της πόλης είναι και η κορυφαία «ανταμοιβή» για το έργο σου;
Εννοείται ότι είναι τεράστια ανταμοιβή να βλέπεις την δουλειά σου στις προθήκες των μουσείων ανάμεσα σε μοναδικά εκθέματα ιστορικής σημασίας.
– Πιστεύεις ότι η φολκλόρ προσέγγιση σε ένα παιχνίδι προσφέρει στο παιδί μια καλύτερη προσέγγιση της ιστορίας και των παραδόσεων;
Αν κρίνω από την μεγάλη ανταπόκριση της έκθεσης μου στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στα παιδιά θεωρώ ότι τα PlaymoGreek βοήθησαν να δουν με άλλο μάτι την παραδοσιακή φορεσιά μέσω του αγαπημένου τους παιχνιδιού.
– Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τα PlaymoGreek;
Στόχος είναι τα PlaymoGreek να ταξιδέψουν και να κάνουν την ελληνική παράδοση γνωστή με έναν διαφορετικό και πιο σύγχρονο τρόπο, σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού γίνεται.
