Χριστός Ανέστη!!! – Η Ανάσταση του Χριστού μας χάρισε το πιο εκπληκτικό νόημα στη ζωή μας!
Ελευθέριος Ανδρώνης
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος!
Αξιωθήκαμε για ακόμη μια φορά να χαρούμε την «Εορτών Εορτή και Πανήγυρη Πανηγύρεων». Να νιώσουμε στις ψυχές μας να διαλύονται τα σκοτάδια του θανάτου. Να χάνονται οι φόβοι σαν ατμοί που εξαφανίζει το πυρφόρο φως της Αναστάσεως. Να νιώσουμε αυτή τη γλυκιά παρηγοριά της μεγάλης νίκης που μας εξασφάλισε ο Θεός. Να ενωθούν οι ψυχές μας με τις γιορτινές καμπάνες. Να γίνουν οι λογισμοί μας λαμπάδες αναμμένες που σηκώνονται ψηλά προς τον Παντοκράτορα και φωνάζουν «επικράνθη ο Άδης»!
Καμία άλλη γιορτή, κανένα γεγονός, κανένα κοσμικό καύχημα δεν μπορεί να φτάσει την ανεκλάλητη χαρμοσύνη της Αναστάσεως. Γιατί όλες οι κοσμικές χαρές φτάνουν μέχρι την ταφόπλακα. Η Ανάσταση είναι γιορτή πέραν του τάφου, είναι η ίδια η πανωλεθρία του τάφου, αιτία πανηγυρισμού και σε αυτή τη ζωή και στην άλλη.
Ο Χριστός υπόταξε τον χειρότερο δυνάστη όλων των αιώνων. Τον χειρότερο κακούργο. Τον πιο ανελέητο βασανιστή της ανθρωπότητας. Το ακοίμητο θηρίο που ονομάζεται θάνατος. Τώρα ο θάνατος για τον μετανοημένο είναι ένα σύντομο πέρασμα από μια πόρτα, από την πρόσκαιρη ζωή στην μακαριότητα του νικητή Χριστού. Τώρα το θηρίο δέθηκε χειροπόδαρα και μόνο ο αμετανόητος άνθρωπος είναι ικανός να το λύσει.
Το μέγα θαύμα έγινε, η υπόσχεση δόθηκε και η υπογραφή έμεινε ανεξίτηλη στην πνευματική βίβλο της Ζωής. Αφού ο Θεός έλαβε ανθρώπινη σάρκα και την ανέστησε, έτσι αγιάστηκε και η ανθρώπινη φύση, έτσι θα αναστηθεί και ο άνθρωπος κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Ο Αναστημένος Χριστός έγινε η απαρχή των κεκοιμημένων, το θεμέλιο μιας αναστάσιμης αιωνιότητας.
Τα σώματα των κεκοιμημένων στα σιωπηλά μνήματα, είναι σπόροι που αναμένουν το τρομερό σάλπισμα του Θεού για να ανθίσουν ξανά με ζωή, να αναστηθούν και να ακούσουν με ανείπωτη χαρά το «δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου»!
Όλοι μας ανεξαιρέτως είμαστε προορισμένοι για αυτή την απέραντη δόξα. Η μετάνοια είναι το εισιτήριο για τον παράδεισο και ο Δεσπότης Χριστός δέχεται τον μετανοημένο της πρώτης ώρας, όπως και της τρίτης, και της έκτης, και της ενάτης, μέχρι και τον αργοπορημένο διαβάτη της ενδεκάτης. Κάθε ώρα και στιγμή στη ζωή μας, σε όλους μας δίνονται ευκαιρίες για να πολιτευτούμε στη Βασιλεία του Θεού. Και στον επιμελή εργάτη και στον επιπόλαιο, και στον οικονόμο και στον σπάταλο, σε όλες τις ζωές ο Θεός επιφυλάσσει καταπληκτικές ανατροπές που κερδίζουν ψυχές για τον παράδεισο. Λίγο φιλότιμο αν υπάρχει, είναι αρκετό για να ευσπλαγνιστεί ο Θεός το πλάσμα Του και να κάνει τα πάντα για να το σώσει από τις αρπάγες του Διαβόλου.
Και αν ακόμα βρίσκουμε στις ζωές μας κοινά με τους ληστές, τους τελώνες και τις πόρνες που αναφέρονται στα Ευαγγέλια, τουλάχιστον ας είμαστε από εκείνους τους ληστές, τους τελώνες και τις πόρνες που αναζήτησαν τον Χριστό, που συναναστράφηκαν με Εκείνον, και ένιωσαν συγκλονισμένοι τη δροσιά της Ανάστασης στο καμίνι της ψυχής τους.
Η λαμπροφόρος μέρα της Ανάστασης είναι εκείνη που δίνει νόημα στη ζωή, και απάντηση σε όλα τα ερωτήματα, όλα τα αδιέξοδα, όλα τα στενάχωρα που βασανίζουν τον άνθρωπο. Μια απάντηση που δεν είναι ούτε θεωρητική, ούτε ιδεολογική, ούτε ηθικοπλαστική. Είναι μια απάντηση που ενσαρκώθηκε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε, έγινε κομμάτι της ιστορίας, αποδείχθηκε από τα Ευαγγέλια, από τους Αποστόλους, από τους πρωτοχριστιανούς, από θαύματα, από μάρτυρες, από αγίους, από άφθαρτα λείψανα και από την αιώνια χάρη της Ανάστασης που αναβλύζει από την Εκκλησία του Χριστού, την Ορθοδοξία.
Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
πηγή