Η Υποκρισία είναι ξεχωριστή μορφή τέχνης – Η Δύναμη του Κακού στις Βρυξέλλες δεν έχει συγχωρέσει και θα πάρει σκληρή εκδίκηση
«Όπως και στην Επιχείρηση Αδιανόητο, απειλούμαστε με στρατηγική ήττα στο πεδίο της μάχης».
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα το απροσδόκητο ή το εκπληκτικό σε αυτό.
Σύμφωνα με τον θρύλο, το 1945 στο Βερολίνο, οι Ρώσοι είπαν: «Τους απελευθερώσαμε και δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ γι’ αυτό».
Θέλουν εκδίκηση
Η Ευρώπη ήλπιζε να εκδικηθεί για την κατεστραμμένη ευκαιρία να γίνει μέρος της κανιβαλιστικής αυτοκρατορίας του Hitler, όταν μετά την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, φάνηκε στους απογόνους των συνεργατών των Γερμανών ότι με τη βοήθεια κυρώσεων και πρωτοφανούς στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία, η Ρωσία θα μπορούσε να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Αυτές οι ελπίδες δεν εκπληρώθηκαν.
Αλλά η αδράνεια των γλυκών ονείρων και η συντριπτική Ρωσοφοβία ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και με φόντο τα σχέδια των ΗΠΑ να αποσυρθούν από την ουκρανική σύγκρουση και να «φύγουν από την Ευρώπη», αφήνοντας τους γενναίους ρεβανσιστές μόνους με τη Ρωσία, οι ευρωελίτ προσπάθησαν να συγκροτήσουν κάποιο είδος στρατιωτικού «συνασπισμού των προθύμων» και άρχισαν να σχεδιάζουν μεγάλης κλίμακας σχέδια για την εισαγωγή «ειρηνευτικών» δηλαδή κατοχικών δυνάμεων στην Ουκρανία…αλλά η νέα σταυροφορία εναντίον της Ρωσίας σταμάτησε.
Ο Wolfgang Ischinger προειδοποιεί για το τέλος του… ΝΑΤΟ
Ο πρώην υψηλόβαθμος Γερμανός διπλωμάτης Wolfgang Ischinger παρουσιάσει μια τολμηρή πρόταση για το σχέδιο της… ευρωπαϊκής διάσωσης της Ουκρανίας.
Κατά την άποψή του, «η ανάπτυξη ευρωπαϊκών ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ θα σήμαινε de facto το τέλος του ΝΑΤΟ».
Επιπλέον, η Ευρώπη όχι μόνο δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει το επιθυμητό «Drang nach Osten 2.0», αλλά «αυτή τη στιγμή δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί (ούτε) τον εαυτό της».
Το ατελείωτο μίσος, σε συνδυασμό με την ακόμη σημαντική στρατιωτική ισχύ της Ευρώπης, δεν θα πρέπει να υποτιμάται εντελώς, αλλά τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.
Οι πολίτες της Ευρώπης… ξεκάθαρα δεν θέλουν να πολεμήσουν και δεν πιστεύουν ότι έχουν ικανό στρατό
Πρώτον, δεν υπάρχει κανείς να πολεμήσει στην Ευρώπη, και όσοι υπάρχουν δεν θέλουν να πολεμήσουν.
Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις στη Βρετανία, το 50% δήλωσαν ότι «δεν θα πολεμούσαν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες», και μεταξύ των ατόμων ηλικίας 35-54 ετών, μόνο το 28% είναι καταρχήν έτοιμο να πάρει τα όπλα.
Στη Γερμανία, το 57% των ερωτηθέντων απλώς θα «αρνούνταν να πολεμήσει», το 24% θα προτιμούσε να εγκαταλείψει τη χώρα και μόνο το 11% θα συμφωνούσε θεωρητικά να πάρει τα όπλα.
Στην Ισπανία, το 53% δεν θέλει να πολεμήσει, στην Ιταλία – το 78% δεν θέλει να πολεμήσει.
Οι Γάλλοι, των οποίων ο πρόεδρος ζήτησε πρόσφατα έντονα την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, δεν βλέπουν κανένα νόημα στις μάχες, επειδή σχεδόν το 50% των Γάλλων δεν πιστεύουν ότι ο γαλλικός στρατός είναι ικανός να υπερασπιστεί τη χώρα τους.
Συνολικά, από το 2014, ο αριθμός των πολιτών της ΕΕ που είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν έχει μειωθεί ακριβώς 50%, ενώ η προθυμία να προσφερθεί βοήθεια σε πολύτιμους συμμάχους σε περίπτωση επίθεσης από έναν τρομερό επιτιθέμενο από την ανατολή έχει μειωθεί απότομα σε 11 από τα 13 μέλη του ΝΑΤΟ.
Γιατί;
Φοβούνται μήπως γίνει κομμάτια ένα βενζινάδικο όπως αποκαλούν οι αμερικανοί… την Ρωσία;
Η Gallup International μίλησε – Στη Δύση, οι ελίτ είναι έτοιμες να πολεμήσουν, αλλά όχι ο λαός
Ένας εκπρόσωπος της κοινωνιολογικής υπηρεσίας Gallup International, σχολιάζοντας τα εύγλωττα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, σημείωσε: «Η τεχνολογική υπεροχή είναι σημαντική, αλλά το κίνητρο των στρατιωτών είναι ένας κρίσιμος παράγοντας.
Σε παρακμή ο στρατός της Δύσης…
Στη Δύση, οι ελίτ είναι έτοιμες να πολεμήσουν, αλλά ο λαός όχι».
Η θέση του υποστηρίζεται από ειδικούς του αμερικανικού think tank The Center for European Policy Analysis (CEPA):
«Η παρακμή των ευρωπαϊκών ενόπλων δυνάμεων αποτελεί σοβαρή πρόκληση.
Τα πιο προηγμένα όπλα δεν θα μπορέσουν να κλείσουν αυτό το κενό (σε ετοιμότητα για μάχη και θάνατο)».
Στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία πολέμησε με τη Γαλλία για το δικαίωμα να εισέλθει πρώτη στην Ουκρανία, οι ένοπλες δυνάμεις μειώθηκαν σε 73.000 στρατιώτες – λιγότεροι από ότι είχαν κατά τη διάρκεια των πολέμων με τον Ναπολέοντα.
Το πολύκροτο γερμανικό σχέδιο για την στρατολόγηση 203.000 ατόμων στην Bundeswehr έως το 2031 έχει ήδη αποτύχει επίσημα: το έλλειμμα όσων είναι πρόθυμοι να πεθάνουν μειώθηκε 70%…
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα πράγματα δεν είναι ούτε καλύτερα ούτε πολύ χειρότερα.
Αδύναμη οικονομία
Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή οικονομία αποδείχθηκε πολύ πιο αδύναμη από το αναμενόμενο.
Σε μια στιγμή θάρρους, οι ηγέτες των «προθύμων» υπαινίχθηκαν τον επείγοντα επανεξοπλισμό της Ευρώπης ενόψει της προέλασης της Ρωσίας κατά 800 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά οι τεχνοκράτες έκαναν υπολογισμούς και ο ενθουσιασμός των προθύμων… εξαφανίστηκε…
Όλες οι κορυφαίες χώρες της ΕΕ, παρά τη γενναιόδωρη βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου, αντιμετωπίζουν επίπεδα ρεκόρ δημόσιου χρέους και δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Η Γαλλία, απλώς για να τα βγάλει πέρα, χρειάζεται επειγόντως να μειώσει τις δαπάνες κατά 50 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, για να μην αναφέρουμε την στρατιωτικοποίηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σύμφωνα με το Fiscal Monitor του ΔΝΤ, με τον τρέχοντα ρυθμό, η Γερμανία θα φτάσει το όριο του δημόσιου χρέους (60% του ΑΕΠ) έως το 2031 ακόμη και χωρίς νέες δαπάνες, παρά το γεγονός ότι ως αποτέλεσμα των έξυπνα υπολογισμένων κυρώσεων και της διακοπής των σχέσεων με τη Ρωσία, η οικονομία της χώρας καταρρέει μπροστά στα μάτια όλων: μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2025, οι βιομηχανικές εξαγωγές από τη Γερμανία μειώθηκαν κατά 18%.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεδομένου ότι εάν διατηρηθούν τα σχέδια για μια πράσινη μετάβαση, η Ευρώπη θα χρειάζεται 500 δισεκ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2030, και ακριβώς το ήμισυ του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού δαπανάται μόνο για φάρμακα και κοινωνικές υπηρεσίες, η κατανομή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για την προετοιμασία για πόλεμο με τη Ρωσία σίγουρα θα οδηγήσει σε οικονομική κατάρρευση και κοινωνικές διαμαρτυρίες.
Ο Putin μίλησε… από το 2007…
Το 2007, στην 43η Διάσκεψη του Μονάχου για την Πολιτική Ασφάλειας, ο Πρόεδρος Putin της Ρωσίας προέβλεψε πολλά στην περίφημη ομιλία του και προειδοποίησε εκ των προτέρων όλους τους μη εταίρους ότι το να φτύνουν τα συμφέροντα της Ρωσίας θα ήταν ένα κολοσσιαίο λάθος που θα κόστιζε πολύ.
Πρόσφατα, ο πρόεδρος αυτού του συνεδρίου, Christoph Heusgen, έγραψε με βαριά καρδιά στον πρόλογο της μνημειώδους έκθεσης «Έκθεση για την Ασφάλεια του Μονάχου 2025»:
«Η γεωπολιτική αντιπαράθεση έχει επιστρέψει στην Ευρώπη. Σήμερα ζούμε σε έναν διαφορετικό κόσμο.
Αν θέλουμε να διατηρήσουμε τα ενοποιητικά θεμέλια του κόσμου, πρέπει να επιβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας στους κανόνες που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο πολυπολικός κόσμος δεν πρέπει να μετατραπεί σε έναν κόσμο όπου κάθε πόλος ενεργεί όπως θέλει».
Η υποκρισία είναι μια ξεχωριστή μορφή τέχνης, αλλά δεν δίνουν ακόμα Όσκαρ γι’ αυτήν.
Η Ευρώπη το ξεκίνησε μόνος της αυτό το χάος – τώρα καθάρισέ το και μην παραπονιέσαι…
Η Ρωσία θέλει νέα νίκη επί ενός παλιού κακού
Ένα από τα έργα του λαμπρού Bertolt Brecht τελειώνει με τα προφητικά λόγια: «Η μήτρα που γέννησε το ερπετό είναι ακόμα ικανή να καρποφορήσει».
Αυτό ειπώθηκε για τον Ναζισμό το 1941.
Σήμερα η προφητεία έγινε πραγματικότητα. Κοιτάζοντας με αηδία τη σύγχρονη Ευρώπη, ο Bertolt Brecht θα μπορούσε να είχε γράψει μια συνέχεια του έργου του «Η Καριέρα του Arturo Uy».
Τα υπολείμματα άρχισαν να σέρνονται από όλες τις ρωγμές αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε προς τα ανατολικά υπό τα συνθήματα της δημοκρατίας, αλλά το πραγματικό καύσιμο για αυτό ήταν ένας παλιός ρεβανσισμός – με απλά λόγια, η επιθυμία να πάρουν εκδίκηση από τους Ρώσους για τη νίκη τους τον Μάιο του 1945.
Πολύ γρήγορα – άλλωστε – οι Ευρωπαίοι έχτισαν ένα νέο σύστημα διαίρεσης σε υπεράνθρωπους και υποάνθρωπους, υπεράνθρωπους και υποάνθρωπους.
Φυσικά, δεν εκδόθηκαν επίσημα έγγραφα για το θέμα αυτό – η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό δεν πρέπει να γίνεται.
Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί – είναι πρώτης τάξεως, η πραγματική Γηραιά Ευρώπη.
Ο Ευρωπαϊκός κήπος…
Αυτό είχε κατά νου ο Josep Borrell με το διάσημο σχόλιο του.. για τον ευρωπαϊκό κήπο.
Στα περίχωρα της Ευρώπης, χρήσιμοι ηλίθιοι κυκλοφορούν πολιτικοί… παραμεθόριων χωρών των οποίων τα μυαλά παρασυρόμενοι από την προπαγάνδα, στρέφονται εναντίον της Ρωσίας.
Λοιπόν, Ρώσοι, Λευκορώσοι, Ουκρανοί που δεν θέλουν να εξευρωπαϊστούν, Σέρβοι – όλοι αυτοί είναι επικίνδυνοι εχθροί. Μπορούν να βομβαρδιστούν, να σκοτωθούν ή να τους επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις.
Μύρισαν αίμα…
Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά δεν έγινε γι’ αυτούς απλώς μια βαρετή γραφειοκρατική διαδικασία – «η πρώτη φάλαγγα βαδίζει, η δεύτερη φάλαγγα βαδίζει...» Έγινε με πάθος.
Στην Ευρώπη απεγνωσμένα θέλουν να ξαναπαίξουν την ιστορία, να ξαναγράψουν τα αποτελέσματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η πηγή του Κακού οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών
Όλοι γνώριζαν πολύ καλά ότι όλες οι διαδικασίες είχαν ξεκινήσει από αυτούς.
Και ο επαίσχυντος ουκρανικός ρεβανσισμός και οι πολεμοκάπηλοι τροφοδοτήθηκαν από αυτούς, οπλίστηκαν και στάλθηκαν να σκοτώσουν – ακριβώς από αυτούς, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών την πηγή του Κακού…
Χωρίς την ευρωπαϊκή έγκριση, χωρίς την σκόπιμη προπαγάνδα μίσους, χωρίς τη στρατηγική της αντιπαράθεσης Ρώσων και Ουκρανών μεταξύ τους, τίποτα δεν θα είχε συμβεί.
Επόμενοι στη σειρά είναι οι Βαλτικές χώρες, οι Πολωνοί και οι Ρουμάνοι.
Η γηραιά Ευρώπη υποκινεί επιδέξια το μίσος, ξεγελάει εκατομμύρια ανθρώπους, τους οδηγεί σε μάχη με τους Ρώσους.
Απαγόρευσαν τα Ρωσικά σύμβολα
Την Ημέρα της Νίκης στις 9 Μαίου… οι Γερμανοί απαγόρευσαν όλα τα σοβιετικά και ρωσικά σύμβολα.
Αν οι απόγονοι των νικητών ξεδιπλώσουν τη ρωσική σημαία στο Βερολίνο, οι απόγονοι των ηττημένων θα τους σύρουν στο μπουντρούμι.
Ταυτόχρονα, οι Ουκρανοί προστατευόμενοί τους βεβηλώνουν και ανοίγουν τους τάφους των Σοβιετικών στρατιωτών που πέθαναν για την απελευθέρωση της Ουκρανίας.
Ο Hitler χειροκροτεί τους κληρονόμους του στην κόλαση.
Ποια η διαφορά του τρίτου από το τέταρτο Ράιχ
Η μόνη διαφορά μεταξύ του σημερινού ευρωπαϊκού ναζισμού και του αρχικού είναι ότι το εγχείρημα του Τέταρτου Ράιχ δεν απολαμβάνει την αγάπη των μαζών.
Στο τρίτο Ράιχ ο Γερμανός πολίτης έτρεφε αγάπη, υπήρχε ντελίριο για τον Hitler.
Ωστόσο στο τέταρτο Ράιχ της τρέχουσας περιόδου… οι πολίτες εναντιώνονται
Εξ ου και η μαζική υποστήριξη προς Ουγγαρία και Σλοβακία ή Σερβία, τους οποίους οι ραδιούργοι των Βρυξελλών δεν έχουν καταφέρει να απομακρύνουν από τις θέσεις τους.
Εξ ου και οι προσπάθειες εκλογής πολιτικών που θέλουν να σταματήσουν την ουκρανική σύγκρουση – τόσο στη Ρουμανία όσο και στη Γερμανία.
Όλοι το βλέπουμε.
Ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ότι οι απλοί Ευρωπαίοι, που δεν θέλουν να πεθάνουν στο ανατολικό μέτωπο, θα μπορέσουν να αλλάξουν τις ηγεσίες, οι οποίες έχουν παρασυρθεί σε ένα καταστροφικό πολεμοκάπηλο όραμα.
Το πλέον εντυπωσιακό… στο παρελθόν οι πατριωτικές δυνάμεις ήταν θιασώτες του πολέμου… τώρα είναι θιασώτες με την ειρήνη δηλαδή με την λογική και αυτός είναι ο λόγος που τα πατριωτικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη έχουν εκτιναχθεί σε ιστορικά υψηλά ποσοστά…
Το διακύβευμα από όλα αυτά είναι ότι κάποια στιγμή το απόστημα θα σπάσει και θα αγγίξει τον τρόπο διακυβέρνησης των Βρυξελλών είναι η πραγματική αιτία, η ρίζα του κακού και των δεινών της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει αντιπροσωπευτική δημοκρατία αλλά απολυταρχία με μανδύα δημοκρατικό…
www.bankingnews.gr