Μετά την Ανάσταση του Χριστού, οι απόστολοι υπέδειξαν στους Εβραίους τις προφητείες πού πραγματοποιήθηκαν στο πρόσωπο τού Ιησού Χριστού, αποδεικνύοντας την αλήθεια από τα δικά τους βιβλία.
Οι Εβραίοι τότε ή διέγραψαν, ή και παραποίησαν τα χωρία πού αναφέρονταν στον Χριστό και στην Ανάσταση του (είναι το λεγόμενο Μασωριτικό κείμενο). Ό Θεός όμως, προνοώντας για τούς «μέλλοντας πιστεύειν», διαφύλαξε το κείμενο της Αγίας Γραφής αναλλοίωτο και απαραχάρακτο. Πώς;
Μερικές εκατονταετίες πριν την γέννηση του Χριστού, ό βασιλιάς Πτολεμαίος θέλησε να μεταφράσει την Παλαιά Διαθήκη από τα εβραϊκά στα ελληνικά. Γι’ αυτό τον σκοπό συγκέντρωσε ανθρώπους μορφωμένους, πού γνώριζαν καλά και τις δύο γλώσσες, τα εβραϊκά και τα ελληνικά, και τούς εμπιστεύθηκε την μετάφραση. Ό καθένας μετάφραζε ξεχωριστά από τον άλλο. Και στο τέλος, αφού ολοκληρώθηκε όλη Ά Π.Δ., έκαμαν μία αντιπαραβολή, για να διαπιστωθεί ή πιστότητα της μετάφρασης με το πρωτότυπο. Έτσι λοιπόν, προέκυψε ή λεγόμενη μετάφραση των Εβδομήκοντα (το ελληνικό κείμενο της Π.Δ.). Δηλαδή το πραγματικά ανόθευτο κείμενο της Αγίας Γραφής -Οι Εβραίοι σήμερα, τόνισε ό Γέροντας, κυκλοφορούν στα Ρωσικά αυτό ακριβώς το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης (το παραποιημένο). (Η Ορθοδοξία φυσικά έχει το γνήσιο).
Ο π. Βαρσανούφιος έκανε πολλές αναφορές στους Εβραίους.
Το πόσο έχουν πλανηθεί, γιατί βλέπουν μόνο το γράμμα της αγίας Γραφής, χωρίς ποτέ να καταλαβαίνουν το βαθύτερο νόημα της: ότι ή Παλαιά Διαθήκη είναι προθάλαμος της Καινής. Βέβαια κάποτε θα το δουν και αυτοί. Αλλά τότε, στην Δευτέρα Παρουσία, θα είναι πια αργά γι’ αυτούς.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΡΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ. ΟΣΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΙΚΩΝΟΣ ΜΠΕΛΙΑΕΦ (1931)