Το περιστατικό συνέβη, πολύ πρόσφατα, με το γιο του Αμερικανού Σεραφείμ ΜακΚουν. Οι άνθρωποι, στην έρημο με σίφωνα, βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με τη θανατηφόρα θεομηνία. Ωστόσο, ακόμα και στα πιο αναπότρεπτα, εκ πρώτης όψεως, γεγονότα μπορεί να επέμβει ο Θεός. Η ιστορία μιλάει για το πώς, μετά από προσευχές προς την Πάναγνη Παρθένο, κατέστη δυνατό ώστε να αποφευχθεί πραγματική τραγωδία.
Ο μικρότερος μου γιος, ο Ταλιεσίν, είναι 17 χρονών. Είναι ορθόδοξος. «Σκάβει» βαθιά στη μελέτη της Παράδοσης της Εκκλησίας και θέλει να ζει και να εξελίσσεται με τη χάρη του Θεού. Πρόσφατα, μετακόμισε 2000 χιλιόμετρα μακριά από μας, στο Νέο Μεξικό. Εκεί ζει ο ετεροθαλής αδελφός του και ο Ταλιεσίν είχε αποφασίσει να τον βοηθήσει με την επισκευή του σπιτιού του. Τα γεγονότα που θα διηγηθώ συμβαίνουν στην έρημο, σε ύψος 1900 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Το καλοκαίρι εκεί είναι ζεστό και, στα τέλη Αυγούστου – αρχές Σεπτέμβρη, συχνά αυτό τελειώνει με μουσωνικές καταιγίδες, που διαρκούν από λίγα λεπτά μέχρι κάμποσες ώρες. Γενικώς, εξαιτίας του βουνού, που βρίσκεται δυτικά και βόρεια, εκεί πολύ συχνά έχει ακατάστατο καιρό.
Μια μέρα, ο γιος μου κι εγώ συζητούσαμε πνευματικά θέματα. Ανταλλάσσαμε μηνύματα μέσω μέσσεντζερ στα κοινωνικά δίκτυα (αχ, αυτό το μέλλον που μας έχει φτάσει τόσο γρήγορα). Ο γιος μου μού διηγούνταν ότι πρόσφατα λογομαχούσε για την πίστη με ένα φίλο του, ο οποίος δε δεχόταν εύκολα τα επιχειρήματά του (ας τον θυμόμαστε αυτόν!). Τέτοια συζήτηση κάναμε… Και ξαφνικά, μετά από λίγα λεπτά μου ανακοινώνει ότι άρχισε να χαλάει ο καιρός. Αιφνίδια. Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία έβγαλε προειδοποίηση για πλημμύρες και για επερχόμενο σίφωνα!
Αν και ο σίφωνας είναι σπάνιο φαινόμενο για τις περισσότερες χώρες του κόσμου, στη νότια και ανατολική πλευρά της χώρας μας, τα καλοκαίρια, αυτό το φαινόμενο είναι πολύ συχνό. Παρόλο που στο Νέο Μεξικό αυτό συμβαίνει μόλις 3-4 φορές κάθε 10 χρόνια, στην πολιτεία, ωστόσο, καθώς λίγα σπίτια έχουν υπόγειο, υπάρχει πρόβλημα με τα καταφύγια.
Στον ορίζοντα εμφανίστηκε τρομακτικός κρατήρας από τη γη ως τον ουρανό. Ο ανεμοστρόβιλος πλησίαζε στο σπίτι του αδελφού
Ο γιος μού έγραψε ότι ο άνεμος άρχισε να δυναμώνει. Στον ορίζοντα εμφανίστηκε τρομακτικός κρατήρας από τη γη ως τον ουρανό. Ο σίφωνας πλησίαζε προς το σπίτι του αδελφού του. Τι είναι; Το τέλος; Έγραψα στον Ταλιεσίν, στη συνομιλία μας στο μέσσεντζερ: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον εμάς!» Και ο γιος μου, από όσο μου διηγήθηκε αργότερα, άρχισε να προσεύχεται και να ζητάει τις πρεσβείες από την Υπεραγία Θεοτόκο. Η καρδιά μου έσφιγγε, είχα αγωνία και βρισκόμουν σε κατάσταση παραλυσίας…
Περνάνε 2 ή 3 λεπτά… Ο γιος μου γράφει ξανά μήνυμα.
– Μπαμπά, ο σίφωνας πέρασε το ίδιο ξαφνικά όσο και εμφανίστηκε, – διάβασα και αναστέναξα με ανακούφιση. Όμως, το πιο ενδιαφέρον ήταν ότι τη θέση του σίφωνα πήρε το χιόνι. Ακριβώς εδώ, στην έρημο, χιόνισε, καλοκαίρι! Η Υπεραγία Θεοτόκος βοήθησε…
Ξέρετε, πάντα δίδασκα το γιο μου να εμπιστεύεται τον Θεό και τους Αγίους Του. Αλλά μου φαίνεται ότι μόνο μετά από αυτό το περιστατικό, ο Ταλιεσίν ένιωσε αυτό το θαύμα, που του συνέβη, ως προσωπική ενέργεια του Θεού στη ζωή του. Μοιράστηκε αυτή την ιστορία με το σκεπτικιστή φίλο του. Το περιστατικό αυτό άνοιξε τα μάτια αυτού του «άπιστου Θωμά» στην καθαυτό ιδέα του ορθόδοξου χριστιανισμού ότι οι Άγιοι του Θεού πρεσβεύουν για μας ενώπιόν Του.
Ο Ταλιεσίν ένιωσε αυτό το θαύμα, που του συνέβη, ως προσωπική ενέργεια του Θεού στη ζωή του
Ποτέ μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά σας είναι πολύ παρατηρητικά και βλέπουν πώς συμπεριφέρονται οι γονείς τους. Δείξτε τους ότι πιστεύετε στον Θεό και τα παιδιά θα απευθύνονται σε Αυτόν στις διάφορες περιστάσεις της ζωής. Το Βιβλίο Παροιμιών λέει: «Δίδαξε το παιδί στην αρχή τού δρόμου του· και δεν θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν ούτε όταν γεράσει» (Παροιμ.22, 6). Έτσι και έγινε. Ευχαριστώ τον Θεό που, με τις πρεσβείες της Πάναγνης Μητέρας Του, προστάτεψε τον Ταλιεσίν μου. Δόξα τω Θεώ!