Αγαπητοί Αναγνώστες κατά καιρούς σας κάνουμε κοινωνούς σε διάφορα περιστατικά και συμβάντα που συναντούμε στη διακονία μας και με αφορμή εκείνα προβληματιζόμαστε γενικότερα στα θέματα που αναδύονται.
Αυτό θα κάνουμε και σε αυτό το άρθρο μας με αφορμή περιστατικό που έγινε σε κοιμητήριο που είχαμε διακονία. Ακολουθήστε μας…
Σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές (ανήμερα της Αγίας Παρασκευής 26 Ιουλίου 2021) είχαμε εφημερία στο κοιμητήριο. Η ζέστη αφόρητη, ίδρωνες και μόνο που στεκόσουν και πόσο μάλλον όταν είναι μεσημέρι 4.25 μ.μ. με «ντάλα τον Ήλιο» όπως λέμε και να μην υπάρχει ούτε καν σκιά! Παρ’ όλα αυτά είναι συγκινητικό και αξιοθαύμαστο μια οικογένεια και λίγοι ακόμη συγγενείς τους μέσα στα μαύρα να έχουν συγκεντρωθεί για τα εννιάμερα του προσφιλούς τους προσώπου. Μάλιστα με είχαν καλέσει στο τηλέφωνο, μερικές μέρες πριν για να βεβαιωθούν ότι όντως θα βρίσκομαι στο Κοιμητήριο εκείνη την μέρα και ώρα. Η ατμόσφαιρα εκτός από τις καιρικές συνθήκες, συναισθηματικά ήταν βεβαρημένη καθώς ετοίμαζαν το θυμιατό, το καντήλι και μερικά κεράκια στο χώμα που βρισκόταν στο μέρος που ήταν θαμμένος ο κεκοιμημένος. Όμως περίμεναν έναν ακόμη συγγενή.
[sc name=”vyzantina-skoylarikia” ][/sc]
Εκείνη την ώρα μια ξαδέρφη της οικογένειας που είχε τους γονείς της θαμμένους στο ίδιο κοιμητήριο και για να εκμεταλλευτούμε το χρόνο της αργοπορίας του συγγενούς που ανέμεναν, μου πρότεινε να πάμε να κάνουμε εκεί ένα τρισάγιο! Εμείς απαντήσαμε : «Αν δεν πειράζει τους υπόλοιπους και μπορούν να περιμένουν, βεβαίως γιατί όχι;» Τότε η κόρη του κεκοιμημένου είπε: « Ναι Πάτερ να πάτε σας ευχαριστούμε πολύ…!» Αν είχε σταματήσει την φράση της εκεί θα ήταν όλα φυσιολογικά και δεν θα είχαμε ασχοληθεί καν το συγκεκριμένο θέμα σε ολόκληρο άρθρο. Όμως την ώρα που ήδη είχαμε κάνει τα πρώτα βήματα προς το οστεοφυλάκιο η ξαδέρφη και εμείς, συνέχισε η κόρη και είπε την επική φράση που μας κοκκάλωσε στη κυριολεξία : «Α Πάτερ, σας παρακαλούμε να μας χρεώσετε εμάς αυτό το τρισάγιο των πέντε ευρώ..»!!! (και εννοούσαν να μη δώσει κάτι η ξαδέρφη)! Εμείς μετά από αυτή τη φράση γυρίσαμε και κοντοσταθήκαμε για λίγο κοιτάζοντας αποσβολωμένοι…στη συνέχεια ψελλίσαμε : «Μα τι λέτε κυρία μου; Το ακούσαμε και αυτό…!!!» και συνεχίσαμε προς το οστεοφυλάκιο.
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν τα λεγόμενα «φιλότιμα» ή αλλιώς (αν και δεν μας βρίσκει σύμφωνους με τη φράση) «τυχερά», τα οποία συνηθίζουν εδώ και αιώνες να δίνουν οι πιστοί στους Κληρικούς μετά από μια ιεροπραξία (αγιασμό, ευχέλαιο, τρισάγιο, μνημόσυνο, Γάμος, Βάπτιση κτλ). Δεν είναι υποχρεωτικό, ούτε είναι ανταποδοτικό καθώς δεν ανταλλάσσεται με κάτι υλικό η ευλογία που δίνεται διά των Ιερέων, ούτε εξαγοράζεται η Θεία Χάρη γιατί αυτό λέγεται «Σιμωνία» και καταδικάζεται από τους Ιερούς Κανόνες. Τα χρήματα αυτά δίνονται καθαρά από τη καρδιά και μετά από την τσέπη των πιστών προς τους Κληρικούς, οι οποίοι εκτός από «Δοχεία της Θείας Χάριτος» και το «Δωρεάν ελάβατε δωρεάν δώτε…» έχουν σάρκα και οστά με βιολογικές, οικογενειακές και άλλες ανάγκες (π.χ. το αυτοκίνητο για να κινηθεί θέλει καύσιμα, χρειάζεται ο κληρικός να έχει στολή, ράσο κτλ τα οποία δεν χορηγούνται από την Εκκλησία, αλλά επιβαρύνουν προσωπικά τον κληρικό κτλ.)
Υπάρχουν διαχρονικά τρεις στάσεις στους Κληρικούς : α) Αυτοί που αρνούνται κατηγορηματικά να πάρουν την παραμικρή αμοιβή και για κανένα λόγο. β) Αυτοί που δεν απαιτούν χρήματα, αλλά όταν δουν ότι ο πιστός τα δίνει από την καρδιά του, τότε τα λαμβάνουν ευχαριστώντας και γ) Υπάρχουν δυστυχώς και εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα χωρίς προηγουμένως να έχουν εισπράξει χρήματα, τα οποία μάλιστα έχουν και κάποια διαβάθμιση ανάλογα την ιεροπραξία! Όλα θέλουν διάκριση και όλα πρέπει να γίνονται με το πνεύμα ότι: «Να ζούμε ΓΙΑ τον ΧΡΙΣΤΟ και όχι ΑΠΟ τον Χριστό»! Όμως η κυρία συνειδητά ή ασυνείδητα με τη φράση της εμπορευματοποίησε την Εκκλησιαστική Διακονία ότι στα τρισάγια υπάρχουν διαβαθμίσεις…και παρήγγειλε ένα τρισάγιο «των 5 ευρώ»! Μένει να δούμε και κληρικούς να έχουμε μηχάνημα που να δέχεται πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, τότε όντως θα τα έχουμε δει ΟΛΑ!