Η μορφή του Οσίου Παϊσίου παραμένει ολοζώντανη στην Κόνιτσα

ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΝΙΤΣΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

 

Είναι γνωστό ότι η Κόνιτσα, μετά τον ξεριζωμό του από τη Μικρά Ασία, έγινε η πατρίδα του.

Πατρική οικία Οσίου Παϊσίου Κόνιτσα 2021

Ο άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης), γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, αλλά μόλις ήταν 40 ημερών, εκδιώχθηκε από τον τόπο της η οικογένειά του.

Μετά από πολλές περιπέτειες έφτασε στην Κόνιτσα, ο Αρσένιος ήταν μόλις 2 ετών, και εγκαταστάθηκε εκεί.

Πατρική οικία Οσίου Παϊσίου Κόνιτσα

Η ανέγερση αυτού του προσκυνηματικού συγκροτήματος, που, προς το παρόν, λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν έχουν προχωρήσει οι εργασίες, είναι υπό την ευθύνη της Μητρόπολης και του Δήμου Κόνιτσας.

Το προσκυνηματικό αυτό συγκρότημα, θα έχει ως σκοπό να εξυπηρετεί τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό προσκυνητών στην Κόνιτσα, όπου, τώρα, επισκέπτονται το σπίτι του αγίου, στο οποίο φυλάσσονται προσωπικά του αντικείμενα, αλλά και τη Μονή Στομίου, σε μικρό κελί της οποίας μόνασε για λίγα χρόνια.

Πατρική οικία Οσίου Παϊσίου

Πατρική οικία Αγίου Παϊσίου

Πατρική οικία Αγίου Παϊσίου Κόνιτσα

Πατρική οικία Αγίου Παϊσίου Κόνιτσα 2021

Το συγκρότημα θα περιλαμβάνει το ναό, σύνθετος σταυροειδής με βασιλική στο ισόγειο (μικτός τύπος κατά το πρότυπο του ναού της αγίας Ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη), που στο ημιυπόγειο θα υπάρχει παρεκκλήσι και αίθουσα συγκέντρωσης.

Προβλέπονται ακόμη ξενώνας, αρχονταρίκι, πνευματικό κέντρο, αρχονταρίκι, χώρος έκθεσης, πλατείες, παιδική χαρά και παραμεινάριο (δωμάτιο για φιλοξενία κληρικού ή του φύλακα).

Να σημειωθεί πως οι κατασκευές μελετήθηκε να γίνουν στο αρχιτεκτονικό πνεύμα και κλίμα της περιοχής, με τοπική πέτρα και λαξευτά μορφολογικά στοιχεία, ώστε να μην εισαχθεί κάτι ξένο και διαφορετικό.

Ο άγιος Παΐσιος έτρεχε να φύγει μακριά από τη δόξα των ανθρώπων και δεν το χωρούσε ο νους του ότι εκατοντάδες, χιλιάδες άτομα, θα έβρισκαν κοντά του τη βοήθεια, που χρειαζόταν και θα έφευγαν αναπαυμένοι και ευχαριστημένοι, τόσο όσο ζούσε, όσο και μετά την κοίμησή του.