yiorgosthalassis.blogspot.com
Της Αλέκας Λεώνη
Η σημερινή κυβέρνηση (αλλά και άλλα κόμματα και αποκόμματα) εφαρμόζουν συνειδητά ή ασυνείδητα την ατζέντα του φιλοσοφικού ρεύματος της Σχολής τής Φρανκφούρτης. Τα βασικά σημεία της ατζέντας αυτής είναι ο εθνομηδενισμός, η ισοπέδωση των φύλων, το τρίτο φύλο, η απόϊεροποίηση αξιών και ιδανικών, ο άκρατος φεμινισμός, ο λεγόμενος αντι-φασισμὸς (που στην ουσία είναι νέοφασισμός), η επιβολή πολιτικής ορθότητας κτλ.
Η Σχολή της Φρανκφούρτης είναι ίσως το πρώτο κέντρο για την επιστημονική δημιουργία συλλογικών ψυχικών καταστάσεων και μαζικών υποβολών, διαμέσου των οποίων μπορεί να εξασκηθεί έλεγχος πάνω στον ανθρώπινο νου και κατ’ επέκταση διαμόρφωση των κοινωνιών.
Οι πρώτοι βασικοί φιλόσοφοι της Σχολής αυτής είναι οι εξής: 1.Max Horkheimer, 2.Theodor W. Adorno, 3.Herbert Marcuse, 4.Friedrich Pollock, 5.Erich Fromm, 6.Otto Kirchheimer, 7.Leo Löwenthal και 8.Franz Leopold Neumann. Κατά την σύμπτωση οι 7 πρώτοι είναι όλοι Εβραϊκής καταγωγής και μόνο για τον τελευταίο δεν έχουμε σαφή στοιχεία για την καταγωγή του.
(Βλέπε: http://www.paraxeno.com/17451/scholi-tis-frankfourtis/ ).
Αυτοί οι φιλόσοφοι, οι οποίοι συστήνονται και ως νέο-μαρξιστές, ανδρώθηκαν στην Ευρώπη και οι περισσότεροι – συνεπεία του Χιτλερισμού- μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ λόγω της υψηλής τους θεωρητικής κατάρτισης την οποία είχαν, κατέκτησαν σπουδαίες πανεπιστημιακές θέσεις. Ένα από τα βασικά θέματα που έθεσαν οι περισσότεροι από αυτούς είναι το «πως μπορεί να καταπνιγεί ακόμη και μέσα στις ψυχές κάθε προσπάθεια αναβίωσης του φασισμού και του αντισημιτισμού»;».
Να έχουμε υπόψιν τα αποτελέσματα του Χιτλερισμού στην Ευρώπη και των διώξεων τις οποίες και οι ίδιοι υπέστησαν.
Μάλιστα όπως υποστήριξαν οι Theodor Adorno και Max Horkeimer (σύγγραμμά τους «The Αuthoritarian Personality»), ο “φασισμός” και ο “αντισημιτισμός” είναι φαινόμενα σχεδόν “φυσικά” σε μία κοινωνία. Και εννοούσαν την τότε Ευρωπαϊκή κοινωνία. Μια κοινωνία δηλαδή παραδοσιακή, πατριαρχική, που βασιζόταν στην οικογένεια και στην ιεραρχική και ηθική τάξη. Διότι πράγματι αυτά τα χαρακτηριστικά είχε η Ευρωπαϊκή κοινωνία τότε.
Οι εκπρόσωποι του συγκεκριμένου φιλοσοφικού ρεύματος υποστήριξαν ότι σε μια τέτοια κοινωνία, οι ομόφυλοι για παράδειγμα δεν θα είναι ποτέ ασφαλείς. Έτσι έθεσαν βασικό στοιχείο την ανάγκη να αρχίσει μία επανεκπαίδευση των ‘μαζών’ και να φτιαχτεί ένας νέος κόσμος ώστε να καταλήξουμε σε μία παγκόσμια κοινωνία πολυεθνική και χωρίς σύνορα. Να ο μεγαλοϊδεατισμός! Κύριος υποστηρικτής αυτής της άποψης ήταν ο ψυχίατρος Kurt Lewin, οποίος στην συνέχεια θα αποτελέσει κορυφαίο στέλεχος του Ινστιτούτου Tavistock του Λονδίνου, βασικός οργανισμός προπαγάνδας στις μέρες μας. Το Ινστιτούτο Tavistock σήμερα διαθέτει υψηλή τεχνογνωσία για διάφορα θέματα και είναι το Ινστιτούτο το οποίο συμβουλεύονται πολιτικά κόμματα σήμερα, κυρίως για την συμμετοχή τους στις εκλογές.
Σύμφωνα με τα πορίσματα της Σχολής της Φρανκφούρτης, θα πρέπει να προκληθεί μια σεξουαλική επανάσταση μέσα στην κοινωνία από την οποία θα αναγεννηθεί «Νέος Άνθρωπος», ο «Αντι-αυταρχικός», αυτός ο οποίος θα εναντιωνόταν στην αυταρχική προσωπικότητα.
Τα σπέρματα λοιπόν της πολιτικής που εφαρμόζει σήμερα η Παγκοσμιοποίηση προέρχονται εν πολλοίς και από την Σχολή της Φρανκφούρτης. Απλώς τα μακρόπνοα αυτά σχέδια χρειάζονταν τεχνικές εφαρμογής, ΜΜΕ ως εργαλεία και κυρίως χρηματοδότηση για να επιβληθούν. Στο σημείο αυτό οι γνωστοί Τραπεζίτες με τις Τράπεζες και το έλεγχο του χρήματος βρέθηκαν ως αρωγοί του όλου εγχειρήματος. Γιατί αυτό; Άραγε με το αζημίωτο κινήθηκαν αυτοί; Αυτοί που καθημερινά υπηρετούν τον Μαμωνά;
Η Σχολή της Φρανκφούρτης ξεκίνησε με στόχο να πολεμήσει τον Φασισμό και τον Αντισημιτισμό. Στην πορεία όμως κατέληξε σε ένα νέο-φασισμό. Ανέπτυξε μεγαλοϊδεατισμό και τεχνικές επιβολής επί των ‘μαζών’. Σήμερα, στο όνομα του αντιφασισμού και του αντισημητισμού εξουδετερώνει όλες τις δημοκρατικές ελευθερίες. Ο παλιός φασισμός επιβάλλονταν με όπλα. Ο νέο-φασισμός επιβάλλεται με άλλες τεχνικές. Χρησιμοποιεί εργαλεία φαυλότητας, αποδόμησης και διάλυσης. Συλλαμβάνει την κοινωνία στον ύπνο σαν τον κλέφτη που μπαίνει κρυφά από το παράθυρο.
Τα προ-απαιτούμενα της χρηματοδότησης των διαφόρων κρατών, επιβάλλονται κάθε μέρα σταγόνα – σταγόνα, στις ‘σκλαβωμένες’ κοινωνίες. Τα προ-απαιτούμενα δημιουργούν την αλυσίδα με την οποία ‘δένονται’ οι άνθρωποι.
Αλλά δεν είναι μόνο οι κυβερνήσεις που υποκύπτουν. Καθημερινά δεκάδες ΜΚΟ με ισχυρά οικονομικά μέσα υποσκάπτουν τις Ευρωπαϊκές πρώην χριστιανικές κοινωνίες.
Οι κατ’ αυτούς σεξουαλικά ‘απελευθερωμένοι’, αλλά επίσης και ‘απελευθερωμένοι’ από φυλή, οικογένεια, έθνος και θρησκεία, αποτελούν ένα ‘αυθόρμητο’ και ‘αντιφασιστικό’ φράγμα για την υπόλοιπη κοινωνία.
Στα τελευταία 60 περίπου χρόνια τα μέλη της Σχολής της Φρανκφούρτης εργάστηκαν με ζήλο (αλλά και με οικονομικά εφόδια) για την κατάρρευση του λεγόμενου ‘αυταρχικού’ ανθρώπου. Ως ‘αυταρχικό άνθρωπο’, θεώρησαν και έκαναν στην συνέχεια στόχο τον ‘άνθρωπο που θρησκεύει’ τον οποίο χαρακτηρίζουν ‘σκοταδιστή’, τον πυρήνα της οικογένειας που τον χαρακτηρίζουν ‘συντηρητικό’ και φυσικά καταπολεμά όλες τις μορφές έθνους-κράτος.
Οι παλαιοί φασίστες και οι νέο-φασίστες παρουσιάζουν και ένα άλλο χαρακτηριστικό. Αλληλο-βρίζονται ακατάπαυστα και μισούνται απύθμενα.
Το αποτέλεσμα που παρήχθη από την εφαρμογή των ερευνών και συμπερασμάτων της Σχολής Φρανκφούρτης, φαίνεται κυρίως στην Αμερική και στην Μεγάλη Βρετανία. Κατάφεραν να επηρεάσουν πολλά αδύναμα άτομα και δημιούργησαν κλειστές ομάδες και μεμονωμένα γκέτο. Στις ομάδες αυτές κατέληξαν να βρίσκονται διεστραμμένα άτομα τα οποία αποθεώνουν την ικανοποίηση των ενστίκτων τους και τα οποία ζουν συχνά σε καταστάσεις ψυχεδελισμού. Οι ομάδες αυτές συχνά χρησιμοποιούνται επιδέξια από τους εντολείς, για να επιτελέσουν συγκεκριμένους πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς.
Αυτό που επιχειρείται σήμερα, προγραμματισμένα βήμα-βήμα και με υψηλή τεχνογνωσία, τόσο στην χώρα μας όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι να εκδιωχθεί ο Θεός και όλες οι Παραδοσιακές αξίες και να επιβληθούν νέες ‘αξίες’ που οδηγούν στην αποχαύνωση, την εξάρτηση και στην απόλυτη σκλαβιά. Ίσως η ανθρωπότητα να μην έχει γνωρίσει προηγούμενο εγχείρημα.