Τότε αναπνέουν τα φυτά, εννοώ την νύχτα. Και η ψυχή τότε, πολύ περισσότερο από εκείνα, δέχεται την πνευματική δροσιά. Εκείνα που κατά την διάρκεια της ημέρας τα κατέκαυσε ο ήλιος, αυτά δροσίζονται τη νύχτα. Περισσότερο από οποιαδήποτε δροσιά κατεβαίνουν τα δάκρυα της νύκτας και εναντίον των επιθυμιών και εναντίον κάθε φλεγμονής και καύσωνα και δεν αφήνουνε να πάθουμε κάτι το φοβερό. Αν όμως δεν απολαύσεις εκείνη τη νυκτερινή δροσιά, θα κατακαείς την διάρκεια της ημέρας.
[sc name=”vyzantina-vrachiolia” ][/sc]
Αλλά εύχομαι κανένας σας να μη γίνει τροφή καύσεως της φωτιάς εκείνης, αλλ’ αφού δροσιστούμε και απολαύσουμε την φιλανθρωπία του Θεού, όλοι μας να ελευθερωθούμε από το φορτίο των αμαρτημάτων με τη χάρη και την φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού…
