Μια Μεγάλη Επανεκκίνηση ζήτησε χθες ο Μητσοτάκης με την «ευκαιρία» του corona virus.
Το ίδιο είχε ζητήσει και ο πρόεδρος του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ Klaus Schwab για την μετά-κορόνα εποχή. Βλ. και το βιβλίο του COVID-19: THE GREAT RESET.
Τι θυμίζει αυτό;
Ότι χρειαζόμαστε παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και μάλιστα άμεσα (ΓΑΠ).
Ότι το μνημόνιο είναι ευκαιρία και ευτυχία (Πάγκαλος).
Ότι τώρα, μέσα στην κρίση, είναι η ώρα να μάθουμε την πραγματική μας ιστορία (Βερέμης-1821-ΣΚΑΪ).
Ότι μόνο μια κρίση πραγματική ή εκλαμβανόμενη ως πραγματική παράγει πραγματική αλλαγή (Milton Friedman).
Η κρίση της πανδημίας είχε προαναγγελθεί.
O Τέντρος Γκεμπρεγέσους εκθειάζει τον Κλάους Σουάμπ που θεωρεί ευκαιρία την κρίση, άρα και ο Π.Ο.Υ ζητάει reset. Οι Τράπεζες βλέπουν με την πανδημία την αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και απαιτούν κινητά τηλέφωνα αναγνώρισης βιομετρικών χαρακτηριστικών για να «λειτουργήσουν με ασφάλεια» οι συναλλαγές. Η Λαγκάρντ της ΕΚΤ λέει ότι είναι ευκαιρία η κρίση και ζητάει ψηφιακό ευρώ και ψηφιακή οικονομία. Ο Γκέιτς ζητά ψηφιακό πιστοποιητικό υγείας. Ο ΟΗΕ ζητάει κατάργηση της καταστροφικής πατριαρχίας που ανέδειξε για άλλη μια φορά η πανδημία. Η ελληνική κυβέρνηση ζητά ενημέρωση και το 13033 με κάποιο τρόπο έκρινε ότι δεν αθλήθηκαν όσοι δήλωσαν το 6. Θεσμικοί, παραθεσμικοί, εξωθεσμικοί, όλοι κάτι ζητάνε. Για να μη λέμε πολλά, η έναντι ανταλλάγματος εκβιαζόμενη «επιστροφή στην κανονικότητα» είναι στην πραγματικότητα η «μετάβαση στη ΝΕΑ κανονικότητα». Σας αρέσει – δε σας αρέσει.
Κάποιοι θέλουν να αλλάξουν ριζικά τη ζωή μας.
Ο ΟΗΕ περηφανεύεται γι’ αυτό στη σελίδα του.
Και κάθε Μητσοτάκης, Πάγκαλος, Βερέμης, ΓΑΠ, διαφημίζει το σχέδιό τους, αφού το προωθεί με τον τρόπο του. Επί πλέον ο Μητσοτάκης τόνισε ότι «Παντού στο κόσμο υπάρχει το υπερκείμενο καλό». Ξέχασε όμως να υπενθυμίσει ότι υπάρχει και το κακό μεταμορφωμένο σε καλό. Ο λύκος με προβιά αρνιού.
Τι ανάγκη υπάρχει για διαφήμιση και εκβιασμούς όταν αυτό στο οποίο θα μεταβούμε είναι καλύτερο από αυτό που ζούμε;