Ακόμη πιο σημαντικό, ορισμένες πλάκες στην Τουρκία κινούνται συγκλίνοντας, δηλαδή πλησιάζουν η μία την άλλη, γεγονός που καθιστά επίσης πιθανότερους μεγάλους σεισμούς από ό,τι σε μέρη όπου οι πλάκες απομακρύνονται. Πιο συγκεκριμένα, το ρήγμα της Ανατολικής Ανατολίας -κατά μήκος του οποίου σημειώθηκε ο σεισμός αυτής της εβδομάδας- χαρακτηρίζεται από συγκλίνον όριο με την αφρικανική πλάκα προς τα νότια και μετασχηματισμένο όριο οριζόντιας κίνησης με την ευρασιατική πλάκα προς τα βόρεια. Αυτό δείχνει περαιτέρω πόσο μεγάλη σεισμική δραστηριότητα υπάρχει στην περιοχή που έχει πλέον μετατραπεί σε ζώνη καταστροφής.
Η Τουρκία βρίσκεται στην πλάκα της Ανατολίας, η οποία βρίσκεται στη γραμμή έντασης μεταξύ της Αραβικής και της Ευρασιατικής πλάκας. Η Αφρικανική Πλάκα, η οποία συνέβαλε στο σχηματισμό των Άλπεων πριν από 60 εκατομμύρια χρόνια με παρασυρόμενη βόρεια, συνορεύει επίσης με την πλάκα της Ανατολίας.
Κατά μήκος των άκρων της πλάκας του Ειρηνικού τρέχει το λεγόμενο Δαχτυλίδι της Φωτιάς που είναι υπεύθυνο για μεγάλο μέρος της ηφαιστειακής δραστηριότητας του κόσμου – ένα άλλο μέρος όπου υπάρχουν συγκλίνοντα όρια πλακών.
Άλλες πλάκες είναι οι πλάκες της Αυστραλίας, της Βόρειας Αμερικής και της Νότιας Αμερικής. Οι ισχυρότεροι σεισμοί στην πρόσφατη ιστορία έγιναν όλοι κατά μήκος του Δακτυλίου της Φωτιάς, που περιλαμβάνει επίσης τη γνωστή Τάφρο των Μαριανών γύρω από την Πλάκα του Ειρηνικού.
https://www.freepen.gr/2023/02/blog-post_300.html