«Η προς Θεόν παρρησία».
Δι’ αυτής ο Μωυσής έγινε
«Τω κτίστη συνόμιλος, και φωνήν αοράτως
Εν ταις ακοαίς υπεδέξατο».
Με τη νηστεία επιτυγχάνουμε εκείνο
Που είναι καλύτερο και από τη νηστεία
Την αποχή από το κακό.
Πολλά επιτυγχάνονται με τη νηστεία
Γιατί η εντολή της νηστείας απαιτεί να νηστεύουμε
Όχι μόνο με το σώμα αλλά και με την ψυχή.
Οι αρετές και οι κακίες είναι η τροφή της ψυχής
Και η ψυχή μπορεί να φάει οποιαδήποτε απ’ αυτές τις δύο τροφές και να διατεθεί ανάλογα.
Γι’ αυτό θα προετοιμασθούμε κατάλληλα για την Ανάσταση του Χριστού
Τηρώντας τη νηστεία του σώματος στα εξωτερικά πράγματα και τρέφοντας την ψυχή με τη Θεία
Τροφή του Λόγου και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας ισχυρίζονται
Ότι η παράδοση της νηστείας είναι αναχρονιστική σήμερα
Και επιδιώκουν την κατάργηση των κανόνων της νηστείας
Ενώ άλλοι θεωρούν τους κανόνες αυτούς απόλυτους νόμους
Που η τήρησή τους είναι απαραίτητη για όσους θέλουν να είναι «καλοί» χριστιανοί.
Οι πρώτοι, ενώ αισθάνονται εκσυγχρονισμένοι
Δεν έχουν συλλάβει την παθολογία της εποχής μας
Γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε μια άλλη εποχή για την οποία η νηστεία
Θα είχε τόση χρησιμότητα, όση έχει για την εποχή μας.
Η αφθονία στις ημέρες μας έχει γίνει αφορμή περισσότερο από κάθε άλλη εποχή
Να υποδουλωθεί ο άνθρωπος ολοκληρωτικά στον εαυτό του και στις επιθυμίες του
Γι’ αυτό έχει ανάγκη περισσότερο από τον άνθρωπο κάθε άλλης εποχής την άσκηση της νηστείας.
Οι νεώτεροι, που και η σωματική τους ακόμη υγεία κινδυνεύει
Εξαιτίας του διαιτολογίου της αφθονίας που τους επέβαλαν οι παλαιότεροι
Που μαστίζονται από το σύμπλεγμα του πεινασμένου, του παιδιού της κατοχής
Αισθάνονται την ανάγκη μιας παραδόσεως νηστείας
Και αγνοώντας τη δική τους παράδοση καταφεύγουν
Στις παραδόσεις της Άπω Ανατολής και των «health foods».