Ένας Κινέζος επιστήμονας, που πίστεψε στο Χριστό, συνήθιζε να μιλάει για την ανωτερότητα του Χριστιανισμού χρησιμοποιώντας την εξής παραβολή: «Κάποιος είχε πέσει μέσα σ’ ένα πολύ βαθύ, βρώμικο και σκοτεινό λάκκο. Προσπαθούσε να βγει, αλλά του ήταν αδύνατο. Ο Κομφούκιος πέρασε και τον είδε μέσα στο λάκκο και του είπε: «Καημένε άνθρωπε, αν με είχες ακούσει, δε θα έπεφτες ποτέ εκεί μέσα», κι έφυγε. Πέρασε μετά ο Βούδας, τον είδε μέσα στο λάκκο και του είπε: «Καημένε άνθρωπε, αν μπορούσες να μου δώσεις το χέρι σου θα σε βοηθούσα να βγεις», κι έφυγε. Κατόπιν πέρασε ο Ιησούς Χριστός, είδε τον άνθρωπο, πήδησε μέσα στο λάκκο, πήρε τον άνθρωπο στην αγκαλιά Του και τον έβγαλε από το λάκκο».
Σ’ ευχαριστώ Σωτήρα μου Χριστέ που ήρθες στον κόσμο για να με βγάλεις από το βούρκο της αμαρτίας.
