“Ο μεν ένας αγαπάει,επειδή τον αγαπάνε.
Ο άλλος αγαπάει, επειδή τον τίμησαν.
Ο άλλος πάλι,επειδή ο τάδε του φάνηκε χρήσιμος σε κάποια βιοτική υπόθεση.
Δύσκολο είναι να βρεις κάποιον να αγαπάει τον άλλον ειλικρινά όπως πρέπει, μόνο και μόνο για το Πρόσωπο του Χριστού.
Οι περισσότεροι δυστυχώς άνθρωποι, συνδέονται μεταξύ τους φιλικά, για λόγους υλικού συμφέροντος.
Μια αγάπη όμως με τέτοια ελατήρια, είναι χλιαρή και πρόσκαιρη.
Με το παραμικρό πρόβλημα:υβριστικό λόγο, χρηματική ζημιά, ζήλεια, φιλοδοξία ή κάτι άλλο παρόμοιο,η αγάπη αυτή που δεν έχει θεμέλιο πνευματικό, διαλύεται.
Τέτοια είναι η φύση της αληθινής αγάπης:δεν μαραίνεται με το χρόνο, δεν μουντζουρώνεται με τις ποικίλες δυσκολίες,παραμένει ζωντανή για πάντα.
Μόνο η γνήσια αγάπη, η πνευματική, φέρνει καθαρή και ανόθευτη χαρά.”
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
