Ψυχικὴ ἀνάπαυση, γαλήνη ἐσωτερική, ἠρεμία τῆς ψυχῆς, ἀκατάγνωστη συνείδηση, εἶναι ὁ διακαὴς πόθος καὶ ἡ ἀσίγαστη ἐπιθυμία κάθε πιστοῦ Χριστιανοῦ. Εἶναι συνεχὴς ἐπιδίωξη κάθε ἀνθρώπου.
Ἀποτελοῦν τὸ ἄριστο κλίμα καὶ τοὺς ἀπαραίτητους πρόσφορους ὅρους καὶ τῆς ψυχικῆς καὶ τῆς σωματικῆς ὑγείας. Μᾶς τὸ ἐπιβεβαιώνει ὁ ἀψευδὴς λόγος τοῦ Θεοῦ: «Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει, ἐν δὲ λύπαις οὔσης σκυθρωπάζει» (Παρ. ιε΄ [15] 13). Ὅταν ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου χαίρεται καὶ εὐφραίνεται, τότε τὸ πρόσωπο, ὡς καθρέφτης τῆς ψυχῆς, παρουσιάζεται θαλερὸ καὶ χαρούμενο. Ὅταν ὅμως ἡ καρδιὰ λυπᾶται καὶ θλίβεται, ὅταν κανεὶς εἶναι ταραγμένος ἐσωτερικά, τὸ πρόσωπό του ἐμφανίζεται λυπημένο, σκυθρωπὸ καὶ ἀνήσυχο.
Γιὰ νὰ εἰρηνεύει λοιπὸν ὁ ἐσωτερικός μας κόσμος καὶ νὰ ὑπάρχει ψυχικὴ ἀνάπαυση καὶ ἐσωτερικὴ ἠρεμία, εἶναι ἐπιτακτικὴ ἡ ἀνάγκη νὰ κάνουμε μία ἐξονυχιστικὴ ἔρευνα τοῦ ἐσωτερικοῦ μας κόσμου. Αὐτὴ ἡ ἐνδελεχὴς ἔρευνα θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐπισημάνουμε τὰ αἴτια τῆς ἐσωτερικῆς μας ἀκαταστασίας. Πιθανὸν πάθη καὶ ἀδυναμίες, ἁμαρτίες μικρὲς ἢ μεγάλες νὰ φυγάδευσαν τὴν ἐσωτερικὴ εἰρήνη καὶ τὴ χαρά μας καὶ νὰ ἅπλωσαν μαῦρα, βαριά, μολυβένια σύννεφα θλίψεως, στενοχώριας καὶ ταραχῆς στὸν ὁρίζοντα τῆς ψυχῆς μας. Ἴσως νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες αἰτίες. Ὁτιδήποτε καὶ ἂν συμβαίνει, ἡ μόνη ἀσφαλὴς περαιτέρω πορεία μας εἶναι νὰ καταφύγουμε στὸ φιλάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς δημόσιας δράσεώς Του μᾶς ἔδειξε τὸν δρόμο αὐτῆς τῆς ψυχικῆς μας ἀναπαύσεως καὶ ἐσωτερικῆς εἰρήνης: «Ἐλᾶτε σὲ μένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν θλίψεων… Ἐλᾶτε σὲ μένα, κι Ἐγὼ θὰ σᾶς ξεκουράσω. Πάρτε ἐπάνω σας τὸν ζυγὸ τῆς ὑποταγῆς σὲ μένα καὶ τὴ διδασκαλία μου, καὶ μάθετε ἀπὸ μένα ὅτι εἶμαι πράος καὶ ταπεινὸς στὸ φρόνημα καὶ τὴν ἐσωτερικὴ διάθεση, καὶ θὰ βρεῖτε ἀνάπαυση καὶ εἰρήνη στὶς ψυχές σας» (Ματθ. ια΄ [11] 28-29). Στὸ φιλάνθρωπο Μυστήριο τῆς Μετανοίας καὶ ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, μᾶς περιμένει μὲ ἀνοιχτὴ τὴ γεμάτη ἀγάπη φιλόστοργη ἀγκαλιά Του ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτής μας Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς γιὰ νὰ ἐπουλώσει τὰ ψυχικὰ τραύματά μας, νὰ σηκώσει τὸ βαρὺ φορτίο μας, νὰ γεμίσει τὴν καρδιά μας μὲ εὐτυχία καὶ μὲ τὴ δική Του εἰρήνη.
Μᾶς ἔδωσε τὴ δυνατότητα μὲ τὴν προσευχὴ νὰ προσπίπτουμε στὸ βασιλικό Του θρόνο, τὸν Σταυρό, ἀπὸ τὸν ὁποῖο πηγάζει ἡ Χάρις, γιὰ νὰ λάβουμε συγχώρηση γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας καὶ νὰ βροῦμε εὔνοια καὶ δωρεὲς ποὺ θὰ μᾶς δώσουν ἄμεση βοήθεια σὲ κάθε κρίσιμη ὥρα πειρασμοῦ, ὅταν βρισκόμαστε μπροστὰ στὰ ἀδιέξοδα τῆς καθημερινῆς ζωῆς (βλ. Φιλιπ. δ΄ 4-9).
Μᾶς ἔδωσε καὶ τὸν ἀλάνθαστο καὶ ἀπλανὴ ὁδηγὸ τῆς ζωῆς μας, τὸν θεῖο Του λόγο, τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ μᾶς καθοδηγεῖ σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς μας καὶ νὰ ἁγιάζει τὸ νοῦ καὶ τὴν ψυχή μας.
Ὑγεία σημαίνει κάτι περισσότερο ἀπὸ τὴν ἀπουσία τῆς ἀσθένειας καὶ συνίσταται σὲ ἁρμονία μεταξὺ σώματος καὶ ψυχῆς καὶ τοῦ ὅλου πνευματικοῦ κόσμου τοῦ ἀνθρώπου. Ἑπομένως ἡ ἐσωτερικὴ γαλήνη, ἡ εὐτυχία βρίσκονται μέσα στὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας, στὴ ζωντανὴ σχέση μας μὲ τὴν πηγὴ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς χαρᾶς, τὸν Χριστό. Ὄχι στὶς διακοπές, στὰ ταξίδια σὲ ξένες χῶρες, στὸ χρῆμα, στὴ δόξα, στὶς ἀπολαύσεις, στὴ χλιδὴ καὶ στὴ ματαιότητα αὐτοῦ τοῦ κόσμου.
Ὅταν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Κύριο, ἀκόμα καὶ ἐὰν παρουσιασθεῖ περίπτωση κάποιας βλάβης ἑνὸς σωματικοῦ ὀργάνου ἢ κάποια ἄλλη αἰτία ποὺ θὰ ἐπιβαρύνει τὴ σωματική του ὑγεία, καὶ τότε ὁ πιστὸς Χριστιανὸς εἰρηνεύει. Ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό του στὰ χέρια τοῦ φιλάνθρωπου, παντοδύναμου καὶ πανάγαθου Δημιουργοῦ καὶ πάνσοφου Κυβερνήτη τῆς ζωῆς του. Γνωρίζει, ὅπως λέει ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι «τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν»· σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεὸ ὅλα συντελοῦν στὸ καλό τους, καὶ αὐτὰ ἀκόμη ποὺ μᾶς φαίνονται λυπηρά (Ρωμ. η΄ 28).
Ὅλοι θέλουμε τὴν ψυχικὴ ἀνάπαυση καὶ τὴν ἐσωτερικὴ ἠρεμία καὶ χαρά. Εἶναι ὁ διακαὴς πόθος καὶ ἡ ἀσίγαστη ἐπιθυμία μας, προπάντων στὶς ἡμέρες μας. Ὑπάρχει δυνατότητα νὰ τὴν ζοῦμε καθημερινά. Τὸν ἀσφαλὴ καὶ ἀπλανὴ δρόμο μᾶς τὸν ὑπέδειξε ὁ Κυριός μας. Ἂς τὸν ἀκολουθήσουμε τώρα χωρὶς καμία ἀναβολή.
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”