Ενας γέροντας χωρικός έθαβε κάποτε στην άκρη του περιβολιού του το γαιδουράκι του, που του είχε ψοφήσει…
Κάποιος όμως νεαρός άπιστος που περνούσε εκείνη την ώρα από τον δρόμο, θέλησε να τον πειράξει.
-Μπράβο, μπάρμπα-Θωμά, του είπε. ‘Ανθρωπος του Θεού εσύ, ποτέ δεν το περίμενα να θάβεις το γαιδούρι σου, χωρίς να το πας στην Εκκλησία, για να σου το διαβάσουν οι παπάδες.
Κι ο γεροθυμόσοφος του απάντησε:
– Μα, το γαιδούρι μου το θάβω χωρίς παπά, διότι, βρε, παιδί μου, δεν πίστευε στον Θεό σαν και σένα καλή ώρα…