Το “αεί διδάσκομαι” του Σωκράτη δεν σημαίνει ότι πάντοτε “συγκεντρώνω γνώσεις και πληροφορίες”. Ότι ολοκλήρωσα τον εαυτό μου και δεν μου απομένει τίποτα άλλο σπουδαιότερο να κάνω από να συγκεντρώνω γνώσεις και πληροφορίες.
Αεί διδάσκομαι σημαίνει “πάντοτε δημιουργώ τον εαυτό μου”. Για το Σωκράτη που αν και σοφός ή επειδή υπήρξε σοφός, παρέμεινε φτωχός μέχρι το τέλος της ζωής του. Άρα τον Σωκράτη δεν τον ενδιέφερε να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για να αποκτάει πράγματα, περιουσίες, χρήματα. Δεν τον ενδιέφερε να είναι πλούσιος σε υλικά πράγματα, αλλά τον ενδιέφερε να είναι πλούσιος σε αρετές. Δεν τον ενδιέφερε να “έχει”, αλλά να “είναι”.
Ο κόσμος σήμερα νομίζει ότι η ολοκλήρωσή του ως άνθρωπος τελείωσε με την συμπλήρωση των ετών που απαιτεί ο νομοθέτης για την ενηλικίωσή του. Μετά απομένει να ολοκληρωθεί και ως επαγγελματίας. Η δε ολοκλήρωση του επαγγελματία απαιτεί περισσότερο χρόνο ίσως δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Δεν είναι αυτό επιλήψιμο. Επιλήψιμο είναι π.χ. να βάλεις την οικογένεια σε δεύτερη μοίρα, χάριν του επαγγέλματος. Οι αρχαίοι θεωρούσαν την υποτίμηση της οικογένειας ύβρη , η οποία επέφερε αιώνια τιμωρία, την τιμωρία του Σισύφου.