Σε κάποιον αδελφό που έμενε στο κοινόβιο του αββά Ηλία, συνέβη
κάποτε ένας πειρασμός. Γι αυτό τον έδιωξαν από κει και πήγε κοντά
στον αββά Αντώνιο, στο όρος. Αφού έμεινε ο αδελφός κοντά του
κάποιο χρονικό διάστημα, τον έστειλε ο αββάς στο κοινόβιο απ΄
όπου είχε φύγει. Εκείνοι όμως μόλις τον είδαν, τον ξανάδιωξαν και ο
αδελφός γύρισε πάλι στον αββά Αντώνιο και του είπε:
“Δεν θέλησαν να με δεχθούν, πάτερ”.
Τον έστειλε πάλι ο Γέροντας και τους μήνυσε το εξής:
“Ένα καράβι ναυάγησε μέσα στο πέλαγος, έχασε το φορτίο του και
με κόπο πολύ έφθασε στη στεριά.
Και εσείς ό,τι σώθηκε και έφθασε στη στεριά, θέλετε να το
καταποντίσετε;”
Κι εκείνοι όταν άκουσαν ότι ο αββάς Αντώνιος τον έστειλε, ευθύς τον
δέχθηκαν.
