Οἱ βασιλεῖς λοιπὸν βγάζοντας τὰ στέμματά τους, φοροῦν τὸ Σταυρό, τὸ σύμβολο τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ· ὁ Σταυρὸς τοποθετεῖται στὶς πορφύρες τῶν βασιλέων, ὁ Σταυρὸς στὰ στέμματα, ὁ Σταυρὸς συνοδεύει τὶς προσευχές, ὁ Σταυρὸς χαράσσεται στὰ ὅπλα, πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα ὑπάρχει Σταυρός, καὶ σ’ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη ὁ Σταυρὸς λάμπει περισσότερο ἀπὸ τὸν ἥλιο…
Συνεχῶς ὅλοι χαράσσουν τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στὸ ἐπισημότερο ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματός τους καὶ τὸ περιφέρουν κάθε μέρα τυπωμένο σὰν σὲ στήλη πάνω στὸ μέτωπό τους…
Εὐχαρίστως λοιπὸν θὰ ρωτοῦσα τόν εἰδωλολάτρη, πῶς ὁ Σταυρός, τὸ σύμβολο αὐτὸ τῆς καταδίκης καὶ τοῦ καταραμένου αὐτοῦ θανάτου, τοῦ σταυρικοῦ, ἔγινε σ’ ὅλους περιπόθητος καὶ περιζήτητος, ἄν δὲν ἦταν μεγάλη ἡ δύναμη Αυτοῦ ποὺ σταυρώθηκε;
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος