Γιατί το να επαινεί κανείς όλα ανεξαιρέτως, δηλαδή και τα καλά και τα άσχημα, δεν είναι γνώρισμα φίλου αλλά απατεώνα και είρωνα.,ενώ να επαινεί κανείς αν γίνεται κάτι που πρέπει, και να κατηγορεί, αν γίνεται κάποιο σφάλμα, τούτο είναι γνώρισμα φίλου και κηδεμόνα.
Τον εχθρό λοιπόν δεν τον δέχομαι, ούτε όταν επαινεί, το φίλο όμως τον αφήνω να έρθει κοντά μου, ακόμα και όταν με κατηγορεί.
Ο εχθρός, και αν εκδηλώνει αγάπη προς εμένα, είναι αηδιαστικός, ενώ ο φίλος, και όταν μου προξενεί τραύματα, είναι επιθυμητός.
Το φίλημα του εχθρού είναι γεμάτο από υποψία, ενώ το τραύμα από το φίλο είναι αποτέλεσμα κηδεμονίας.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος